Την εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας την έχω ανεβοκατέβει χιλιάδες φορές κι ομολογώ ότι, με την παράδοση του νέου κομματιού της, η διαδρομή πια έχει γίνει γρήγορη, εύκολη κι ευχάριστη. Οπότε, ζυγίζοντας την άνεση και την ταχύτητα υπέρ του ταξιδιού, δεν είχα δώσει και ιδιαίτερη σημασία στην εξαφάνιση του Λεωνίδα. Του γνωστού. Του αρχαίου. Του πράσινου – ελέω μπρούτζου – αρχαίου ημών προγόνου, που με σημάδευε με το δόρυ του υπενθυμίζοντάς μου ότι, βρίσκομαι στις Θερμοπύλες – και ας μη μου θύμιζε τίποτα το σκηνικό της ιστορικής μάχης.
Τον ξαναθυμήθηκα πριν λίγες μέρες όταν, ταξιδεύοντας με φιλική παρέα προς τη Θεσσαλία, ο Βρετανός μας φίλος Ντ. είδε στην πράσινη ταμπέλα της εθνικής οδού τη λέξη «Thermopiles» και ρώτησε αν πρόκειται για τις γνωστές Θερμοπύλες του Λεωνίδα και των 300.
«Μα ναι, φυσικά, εδώ αυτές είναι» είπαμε οι Ελληνίδες όλο περηφάνια, την οποία όμως αμέσως «κατάπιαμε» καθώς ακολούθησε η εύλογη ερώτηση: «Α, έχει κάτι να δούμε;» Αλήθεια, τι είχε να δούμε;
«Υπάρχει ένα άγαλμα του Λεωνίδα, σύγχρονο φυσικά, ένα ηρώο, καταλαβαίνεις, αλλά κατά τ’ άλλα, δεν έχει κάτι άλλο» ανέσυρα από τη μνήμη μου, τονίζοντας ότι θα πρέπει να κάνουμε παράκαμψη από τη διαδρομή μας για να προσεγγίσουμε το μνημείο. Κι ενώ αρχικά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε, επικράτησε η λογική: πότε ξανά θα έρθει ο ξένος φίλος μας στην Ελλάδα και δη στις Θερμοπύλες; Ας πάμε λοιπόν να δούμε!
Και είδαμε. Στην παλιά εθνική οδό – αλήθεια, δεν μπορούσε να γίνει μια πρόβλεψη και να συνδυαστεί το μνημείο με την νέα εθνική; – σ’ ένα πλατύ άνοιγμα, ο Λεωνίδας κοιτάζει το όρος Καλλίδρομο, σημαδεύοντας πάντα με το δόρυ του, δείχνοντας μόνος. Απελπιστικά μόνος.
Ανοίγουμε το google για να αλιεύσουμε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούμε για τον φίλο μας – αφού δεν διακρίνουμε πουθενά κάποια ταμπέλα με τα στοιχειώδη – και διαβάζουμε στο site του Δήμου Λαμιέων:
Το Ηρώο των Θερμοπυλών, που κατασκευάστηκε το 1955, από τον γλύπτη Βάσο Φαληρέα, αποτελεί γλυπτή σύνθεση, που απαρτίζεται από τον ορειχάλκινο ανδριάντα του Λεωνίδα με δόρυ και ασπίδα στο κέντρο, ενώ δεξιά και αριστερά και σε χαμηλότερο ύψος έχουμε τις μαρμάρινες μορφές του προσωποποιημένου Ταϋγέτου, του πιο ψηλού βουνού της Πελοποννήσου και του προσωποποιημένου ποταμού Ευρώτα που διατρέχει ολόκληρη τη Λακωνία. Η μορφή του Βασιλιά Λεωνίδα, βασίστηκε σε αρχαίο πολεμιστή που ανέσκαψε η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή το 1920 και τον ταύτισε με τον Βασιλιά Λεωνίδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ηρώο των Θερμοπυλών κατασκευάστηκε και στήθηκε με δαπάνες Ελλήνων της Αμερικής.
Η θυσία του Λεωνίδα και των 300 συμπολεμιστών του έγινε διαχρονικό σύμβολο και στη θέση που έπεσε ο Λεωνίδας και οι συμπολεμιστές του οι αρχαίοι έστησαν μνημείο με χαραγμένο πάνω του το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη:
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
Που σημαίνει: «Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κειτόμεθα εδώ, πιστοί στους νόμους τους», εννοώντας: «πεθάναμε εδώ ακολουθώντας τις σπαρτιατικές παραδόσεις».
Μετά τη μάχη στις Θερμοπύλες στήθηκε ένας πέτρινος λέοντας για να θυμούνται όλοι το όνομα του βασιλιά που έπεσε στο σημείο εκείνο. Τα λείψανά του στάλθηκαν για ταφή στη Σπάρτη το 440 π.Χ..
Σήμερα, δεν σώζεται ούτε ο πέτρινος Λέοντας, ούτε το επίγραμμα του Σιμωνίδη. Αντίγραφο του επιγράμματος έχει τοποθετηθεί στην κορυφή του Λόφου του Κολωνού απέναντι από το Ηρώο, όπου »παίχτηκε» η τελευταία πράξη της Μάχης.
Στην παρέα επικράτησε αμηχανία. Όλα ωραία και σπουδαία, αλλά εμείς αρχίσαμε να νιώθουμε το ίδιο μόνοι απέναντι στον Λεωνίδα, που όσα βλέπαμε δεν θύμιζαν το «ένδοξο παρελθόν». Η έκπληξη στα μάτια του Ντ. ήταν ακόμα πιο εύγλωττη: πώς γίνεται να έχετε αυτόν τον τόπο, αυτή την ιστορία και η εικόνα να είναι τόσο… μελαγχολική, ενώ αντίθετα θα έπρεπε εδώ να είναι ο τόπος γεμάτος από τουρίστες;
Με πρόσχημα το ραντεβού με την υπόλοιπη παρέα που μας περίμενε από νωρίς, επιβιβαστήκαμε στο αυτοκίνητο και φύγαμε σιωπηλοί. Για να απολαύσουμε και το… κερασάκι στην τούρτα, τα τοπικά διόδια που έπρεπε να πληρώσουμε (αν και είχαμε πολύ κοντά πληρώσει άλλο σεβαστό ποσό διοδίων) για την μικρή παράκαμψη που αποφασίσαμε να κάνουμε. Ας είναι, χαλάλι τα 0,45 για τον Λεωνίδα. Σε κάποιο άλλο κράτος, μπορεί να πληρώναμε και το δεκαπλάσιο ποσό σε εισιτήρια…
9 Δεκεμβρίου 2015 • Renia Tsitsimpikou
ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
reniagoes.com
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ