Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν στην προβολή της ταινίας «Dheepan-Ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα» την Τρίτη 04-10-2016 ώρα 21.15. Είσοδος ελεύθερη
Ο Ζακ Οντιάρ («Προφήτης», «Σώμα με Σώμα») επιστρέφει με ένα ακόμη δείγμα, μεστού, ώριμου, σπουδαίου σινεμά με καρδιά και δύναμη και κερδίζει δικαίως το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών.
ΥΠΟΘΕΣΗ : Ο Ντιπάν ένας στρατιώτης στον αντικαθεστωτικό αγώνα των Ταμίλ στη Σρι-Λάνκα, προσπαθεί να σβήσει το παρελθόν του – το κάνει κυριολεκτικά στάχτη στις πρώτες εικόνες της ταινίας, αφήνοντας τη φωτιά που καίει τα νεκρά κορμιά των συντρόφων του να κάψει και τη στολή του- για να ξεκινήσει από το μηδέν. Μαζί με τη Γιαλίνι, μια νεαρή γυναίκα που του είναι εντελώς άγνωστη κι ένα εννιάχρονο ορφανό κορίτσι, την Ιλαγιάλ, θα υποδυθούν την οικογένεια για να έχουν μερικές ακόμη ελπίδες στην προσπάθειά τους να πάρουν πολιτικό άσυλο στη Γαλλία. Και κάπως έτσι θα βρεθούν σε ένα κτήριο στα πιο φτωχά προάστια του Παρισιού, ένα άντρο διακίνησης ναρκωτικών και παράνομων δραστηριοτήτων, στο οποίο ο Ντιπάν θα προσληφθεί ως επιστάτης, η Γιαλίνι θα κάνει την οικιακή βοηθό σε ένα ηλικιωμένο άντρα και η Ιλαγιάλ θα ξεκινήσει σχολείο. Οι τρεις τους- που μοιάζουν με κανονική οικογένεια- θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν μια θέση σε μια κοινωνία που τους είναι εντελώς ξένη και ο Ντιπάν θα διαπιστώσει σταδιακά πως ο πόλεμος δεν υπάρχει μόνο με τη μορφή που είχε στο μυαλό του αλλά παραμένει κρυμμένος ακόμα και στις πιο εξελιγμένες θεωρητικά κοινωνίες και, ακόμη χειρότερα, μέσα του.
Παραγωγή: Πασκάλ Κοσετέ
Σκηνοθεσία: Ζακ Οντιάρ
Σενάριο: Ζακ Οντιάρ, Τομά Μπιντεγκέν, Νοέ Ντεμπρέ
Φωτογραφία: Επονίν Μομενσό
Μοντάζ: Ζιλιέτ Γουέλφλινγκ
Μουσική: Νίκολας Τζαάρ
Πρωταγωνιστούν: Γιεσουθασάν Αντονιθασάν, Καλιεσουαρί Σρινιβασάν, Κλοντίν Βινασιθαμπί,
Βενσάν Ροτιέ, Μαρκ Ζενγκά
Διάρκεια: 109 λεπτά |Γαλλία, 2015
Χωρίς να χάνει την αισιοδοξία του (παραδόξως), το «Dheepan» είναι μια ταινία που αποδεικνύεται εξαιρετικά σύγχρονη, χωρίς να ενδιαφέρεται τόσο για τις πολιτικές προεκτάσεις ενός συνεχώς διογκούμενου μεταναστευτικού κύματος (που θα ήταν η υπεραπλούστευση μιας εξαιρετικά πολύπλοκης κατάστασης, έτσι κι αλλιώς) όσο για τον προσωπικό αντίκτυπο που έχει αυτό στον κάθε άνθρωπο, στη φύση του και στην ίδια του την ύπαρξη. Το φιλμ αποκαλύπτεται περισσότερο υπόγειο (και ικανό να μείνει χαραγμένο στη μνήμη) από όσο φαίνεται αρχικά και αποδεικνύεται δείγμα μιας εξαιρετικής γραφής που επαναφέρει τον Οντιάρ στην πρώτη σκηνοθετική γραμμή της χώρας του. Αξίζει να σημειωθεί ότι τίποτα δε θα ήταν το ίδιο χωρίς την εκπληκτική αμεσότητα και των τριών πρωταγωνιστών του, οι οποίοι συνδυάζουν στην οθόνη τραχύτητα και ευαισθησία. (Δ. Δημητρακόπουλος-freecinema.gr)
Ο Ζακ Οντιάρ, μαέστρος στους χαρακτήρες και τις διαδρομές τους μέσα στον χρόνο, κάνει θαύματα με τους τρεις ήρωές του. Ανατρέποντας το κλισέ της ανεκτικότητας της Γαλλίας στις έτερες κουλτούρες, το Dheepan φανερώνει χωρίς εξάρσεις και εντυπωσιασμούς τον άγριο ρεαλισμό μιας χώρας με δυσεπίλυτα εσωτερικά προβλήματα, επικεντρώνοντας σε ανθρώπους που στάζουν αληθινή απόγνωση και σφίγγουν τα δόντια για ένα καλύτερο μέλλον – οι ερμηνείες των άγνωστων ηθοποιών στέκονται στο υψηλότατο επίπεδο που μας έχει συνηθίσει ο Οντιάρ. (Θ. Κουτσογιαννόπουλος-lifo.gr)
Μιλώντας για τις δεύτερες ευκαιρίες και για τα υλικά που χτίζουν μια οικογένεια ή ενώνουν τους ανθρώπους το «Dheepan» είναι ένα βαθιά γοητευτικό, τεταμένο, συγκινητικό μα ποτέ γλυκερό δράμα, που σε παρασύρει ολοκληρωτικά. Ο Οντιάρ ξέρει να κάνει ένα σινεμά στιβαρό, μεστό στο μέτρο των ηρώων του μα κοιτάζοντας πάντα μια μεγαλύτερη εικόνα. Εδώ αφηγούμενος την διαπεραστική ιστορία τριών ανθρώπων που ζητούν απλά την ένταξη, μιλά για κάτι που αποτελεί πλέον μια απτή πραγματικότητα για ολόκληρη την Ευρώπη, για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Το όνειρο χιλιάδων ανθρώπων για έναν «παράδεισο», ή έστω μια διαφυγή από την κόλαση και την διάψευση αυτής της ελπίδας. (Γ. Κρασσακόπουλος-flix.gr)
Tρία χρόνια αφότου διαγωνίστηκε για τελευταία φορά στο επίσημο πρόγραμμα των Καννών με το «Σώμα με Σώμα», ο Οντιάρ επιστρέφει σκηνοθετικά, συνεργάζεται για ακόμη μια φορά με το μόνιμο σεναριογράφο του, Τομά Μπιντεγκέν, και διηγείται μια ιστορία πάνω στη δυσκολία του να μένεις αμέτοχος σε μια πραγματικότητα αρπακτικών που σου ζητά να θέτεις διαρκώς την ηθική σου σε αμφισβήτηση. Αποσπά τρεις απολύτως ειλικρινείς ερμηνείες από τους βασικούς ηθοποιούς του, γεγονός που βοηθά να επιτευχθεί ακόμη ευκολότερα ο ρεαλισμός στον οποίο αποσκοπεί η ταινία.(Λ.Κατσίκας-ΣΙΝΕΜΑ)
Trivia : Αριθμώντας 77.000.000 ανθρώπους, οι Ταμίλ είναι η μεγαλύτερη εθνότητα παγκοσμίως χωρίς δικό της κράτος. Η μεγάλη πλειοψηφία τους, περί τα 60.000.000, ζει ειρηνικά στην Ινδία. Στη γειτονική Σρι Λάνκα όμως, που οι Ταμίλ αποτελούν το 1/4 του πληθυσμού, διεξήχθη μακροχρόνιος (1983-2009) και πολύ αιματηρός εμφύλιος πόλεμος (με αμφίβολο τον τελικό αριθμό των νεκρών, ενδεχομένως πάντως να προσεγγίζει ακόμη και τις 100.000). Οι «Τίγρεις» Ταμίλ, που χαρακτηρίστηκαν τρομοκρατική οργάνωση στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και αλλού, προσπάθησαν να επιτύχουν την ανεξαρτησία, αλλά τελικά ηττήθηκαν. Οι Τίγρεις χρεώνονται μεταξύ άλλων και με τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού της Ινδίας Ρατζίβ Γκάντι το 1991 και τη δολοφονία του προέδρου της Σρι Λάνκα το 1993 (και οι δυο με επιθέσεις αυτοκτονίας).
%ce%b6%ce%b1%ce%ba_%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ac%cf%81
Αποσπάσματα από συνέντευξη του σκηνοθέτη Zακ Οντιάρ για την ταινία
«Το «Dheepan» δεν είναι μια πολιτική ταινία επειδή έχει ήρωες μετανάστες, ούτε επειδή διαδραματίζεται στα προάστια του Παρισιού, αλλά επειδή είναι μια ταινία με Ταμίλ που γυρίστηκε στη Γαλλία με γαλλικά λεφτά και στη γλώσσα τους», δηλώνει ο Ζακ Οντιάρ που επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ντιπάν τον συγκλονιστικό Τζεσουθάσαν Αντονιθάσαν, έναν πρώην εκπαιδευμένο στρατιώτη των Ταμίλ, νυν συγγραφέα και ερασιτέχνη ηθοποιό, ο οποίος φυλακίστηκε για την αντικαθεστωτική του δράση πριν φτάσει στη Γαλλία το 1997, σε ηλικία 25 ετών, αναζητώντας πολιτικό άσυλο.
«Δεν ήθελα να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για τον εμφύλιο πόλεμο στη Σρι Λάνκα ή ένα ντοκιμαντέρ για μια κοινωνία, αλλά να δω αυτά τα γεγονότα και αυτές τις καταστάσεις σαν μια τοιχογραφία που είναι μέρος ενός σκηνικού. Στην πραγματικότητα δεν μπορώ καν να περιγράψω αυτές τις καταστάσεις. Προσπάθησα πολύ να τις κάνω μέρος των χαρακτήρων, μια φυσική συνέχεια της διαδρομής και του αγώνα τους.»
Ζακ Οντιάρ : Γιος του σκηνοθέτη Μισέλ Οντιάρ, γεννήθηκε στο Παρίσι το 1952. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισε να γράφει σενάρια όπως τα «Réveillon chez Bob! and Mortelle randonnée», «Baxter», «Fréquence Meurtre» και «Saxo». Το 1994 σκηνοθέτησε την ταινία «Κοίτα Τους Άντρες Όταν Πέφτουν» (Regarde les hommes tomber), με τους Ματιέ Κασοβίτς και Ζαν-Λουί Τριντινιάντ. Η ταινία τιμήθηκε με το Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης Ταινίας. Δύο χρόνια αργότερα, συνεργάστηκε ξανά με τους δύο ηθοποιούς για τη δεύτερη ταινία του «Ένας Πολύ Διακριτικός Ήρωας» (Un héros très discret), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ζαν-Φρανσουά Ντενιώ. Το 2001, ακολούθησε το «Πάνω στα Χείλη Μου» (Sur Mes Levres) με τους Βενσάν Κασέλ κι Εμανουέλ Ντεβό. Η τέταρτη ταινία του, «Ο Χτύπος Που Έχασε Η καρδιά Μου» (De battre mon cœur s’est arête), έλαβε συνολικά δέκα υποψηφιότητες στα Βραβεία Σεζάρ το 2005, κι απέσπασε τα 8, συμπεριλαμβανομένων των Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερης Μουσικής και Φωτογραφίας. Το 2009, ο «Προφήτης» (Une Prophete) φεύγει από το Φεστιβάλ Καννών με το Μέγα Βραβείο, αποσπά το BAFTA Καλύτερης Ταινίας και φτάνει μέχρι την τελική πεντάδα για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Τρία χρόνια αργότερα θα βρεθεί ξανά στο Διαγωνιστικό των Καννών με το «Σώμα με Σώμα» (De rouille et d’os). Η ταινία ήταν υποψήφια για δύο Χρυσές Σφαίρες- Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου και Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η έβδομη ταινία του, το «Dheepan: Ο Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα» απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 2015.
filoicinelamias.wordpress.com
ΘΕΜΑ:
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ