ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ


Πρόταση ανέγερσης μνημείου στις Θερμοπύλες

Θερμοπύλες: ένας τόπος ηρωικός που έγινε ευρύτερα γνωστός από την αντίστοιχη μάχη που έγινε το 480 π.Χ. ανάμεσα στους 300 Σπαρτιάτες, 700 Θεσπιείς και στους πολυάριθμους Πέρσες. Επικεφαλής των Ελληνικών στρατευμάτων ήταν ο Λεωνίδας ο Α΄, γιος του Αναξανδρίδη, ο οποίος διαδέχθηκε στον θρόνο της Σπάρτης το 488 π.Χ. τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του Κλεομένη τον Α΄.
Οχτώ χρόνια μετά την ενθρόνιση του, ο 60χρονος Λεωνίδας καλείται μαζί με την βοήθεια των συμμαχικών δυνάμεων να ανακόψει την περσική εισβολή στο στενό των Θερμοπυλών. Το μέρος αυτό ήταν μια στενή δυσπρόσιτη δίοδος με τρία στενά. Στο δεύτερο ακριβώς στενό υπήρχε το τείχος των Φωκέων και πίσω από αυτό είχε εγκατασταθεί το ελληνικό στρατόπεδο. Σήμερα βέβαια με τις προσχώσεις του ποταμού Σπερχειού δεν υπάρχει στενό.

Είναι ευρύτερα γνωστό ότι η μάχη των Θερμοπυλών κράτησε μόλις τρεις ημέρες. Πριν ξεκινήσουν μάλιστα οι συμπλοκές ο βασιλιάς Ξέρξης έστειλε αγγελιοφόρους στον Λεωνίδα ζητώντας του να παραδώσει τα όπλα. Ο Λεωνίδας ως γνήσιος Έλληνας Σπαρτιάτης απάντησε λακωνικά με την διαχρονική εκείνη φράση «Μολών Λαβέ», δηλαδή «έλα να τα πάρεις». Η απάντηση του Λεωνίδα εξόργισε τον Ξέρξη που πίστευε ότι με την υπεροπλία του στρατού του θα μπορούσε να κάμψει το ηθικό μιας χούφτας Ελλήνων.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση


Καλλιτεχνική αναπαράσταση του μνημείου των πεσόντων στη μάχη των Θερμοπυλών

Περισσότερα
Ξημερώνοντας την δεύτερη μέρα αποστέλλονται εκ νέου Πέρσες αγγελιοφόροι, οι οποίοι πλησιάζοντας το ελληνικό στρατόπεδο αντικρίζουν ορισμένους Έλληνες να λούζουν τα μαλλιά τους, άλλους να ακονίζουν τα σπαθιά τους και άλλους να κολυμπούν. Οι Σπαρτιάτες τους αντιλαμβάνονται αμέσως χωρίς ωστόσο να αντιδρούν στην παρουσία τους. Οι αγγελιοφόροι προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες να συνθηκολογήσουν αλλά μάταια. Προσπαθούν να τους εκφοβίσουν λέγοντάς τους ότι είναι λίγοι αλλά εκείνοι τους απαντούν ότι όταν πολεμάνε δεν μετράνε. Μάλιστα τους λένε ότι ο Ξέρξης διαθέτει πολυάριθμο στρατό και τα βέλη των πολεμιστών του μπορούν να καλύψουν τον ήλιο. Στο άκουσμα αυτό ο Σπαρτιάτης Διηνέκης τους απαντά αγέρωχα: «Καλύτερα, θα πολεμήσουμε στην σκιά». Μόλις ο Ξέρξης πληροφορείται τα γεγονότα εξοργίζεται και διατάζει γενική επίθεση. Και αυτή η περσική προσπάθεια ανακόπτεται από τους ηρωικούς Σπαρτιάτες. Το ίδιο βράδυ όμως, ο Εφιάλτης αποκαλύπτει στους Πέρσες μια δίοδο στο όρος Καλλίδρομο (την λεγόμενη «Ανοπαία ατραπό»), η οποία θα οδηγήσει τους Πέρσες στα νώτα των Σπαρτιατών.
Ο Λεωνίδας εν τω μεταξύ είχε πληροφορηθεί την προδοσία από Έλληνες μισθοφόρους του περσικού στρατού και διατάσει τους συμμάχους να εγκαταλείψουν την μάχη αφού τους περιμένει βέβαιος θάνατος. Για τον ίδιο και τους υπόλοιπους Σπαρτιάτες ο νόμος είναι ξεκάθαρος: «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ». Κανένας Σπαρτιάτης δεν δύναται να επιστρέψει στην Σπάρτη ζωντανός αν δεν είναι ο νικητής της μάχης. Εξαίρεση αποτέλεσε μόνο ο τυφλός Σπαρτιάτης Εύρυτος, στον οποίο ο Λεωνίδας έδωσε το δικαίωμα να επιστρέψει στην Σπάρτη αλλά ο ίδιος προτίμησε να ακολουθήσει τους νόμους της πατρίδας του. Μαζί με τους Σπαρτιάτες παρέμειναν οικειοθελώς ο Δημόφιλος και οι 700 Θεσπιείς. Κατά την διάρκεια της νύχτας, όπως αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, όλοι οι εναπομείναντες Έλληνες γευμάτισαν για τελευταία φορά και κατόπιν εντολής του Λεωνίδα επιτέθηκαν με ορμή εναντίον των Περσών. Η διαταγή του Λεωνίδα ήταν να διαπεράσουν τον περσικό στρατό και να σκοτώσουν τον ίδιο τον Ξέρξη. Ο περσικός στρατός κυριεύτηκε από πανικό γιατί νόμιζε ότι δέχονταν επίθεση από όλο το ελληνικό στράτευμα μιας που πίστευε ότι ο Υδάρνης και οι 20.000 Πέρσες που ακολούθησαν τον Εφιάλτη είχαν ήδη σκοτωθεί. Οι ‘Έλληνες κατόρθωσαν να φτάσουν στην σκηνή του Ξέρξη μετά από βίαιες μάχες αλλά δυστυχώς για αυτούς ο ίδιος είχε διαφύγει. Την νύχτα αυτή σκοτώνεται και ο βασιλιάς Λεωνίδας, το σώμα του οποίου καλούνται να διαφυλάξουν οι εναπομείναντες 200 Σπαρτιάτες.

Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος για το σώμα του νεκρού Λεωνίδα δόθηκαν άγριες μάχες μεταξύ των Σπαρτιατών και των Περσών με τους πρώτους να καταφέρνουν να τρέψουν τέσσερις φορές τους Πέρσες σε φυγή. Τα ξημερώματα όμως κατέφθασαν και οι 20.000 Αθάνατοι που οδηγήθηκαν από τον Εφιάλτη και περικύκλωσαν τους Έλληνες, οι οποίοι οπισθοχώρησαν στον μικρό λόφο του Κολωνού, όπου και συσπειρώθηκαν σε κυκλικό σχηματισμό. Στο κέντρο του σχηματισμού είχαν τοποθετήσει το σώμα του νεκρού Λεωνίδα. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης διευκρινίζει ότι οι Πέρσες φοβούμενοι την ανδρεία των Σπαρτιατών δεν αναμετρήθηκαν σώμα με σώμα μαζί τους, αντίθετα τους έριχναν βέλη από μακριά μέχρι να τους εξοντώσουν όλους.

Η μάχη των Θερμοπυλών τελείωσε με την ηρωική αντίσταση των 300 Σπαρτιατών και των 700 Θεσπιέων που προτίμησαν να πεθάνουν για το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας. Η θυσία τους αποτέλεσε και αποτελεί σύμβολο κατάθεσης ψυχής εναντίον όλων εκείνων που επιβουλεύονται τις πανανθρώπινες αξίες και επιθυμούν διακαώς την υποδούλωση σώματος και πνεύματος.
Στο μηνιαίο περιοδικό «Ελληνική Αγωγή» τον Απρίλιο- Μάιο του 2007 δημοσιεύθηκε ένα άρθρο του αρχιτέκτονα και συγγραφέα Χάρη Σκαρλακίδη, ο οποίος προτείνει την δημιουργία ενός μνημείου που θα αναπαριστά την τελευταία σκηνή της μάχης όπως αυτή περιγράφεται από τον Ηρόδοτο και τον Διόδωρο Σικελιώτη.

Σύμφωνα με την πρόταση του αρχιτέκτονα το σχήμα του μνημείου και της ράμπας αναβάσεως θα είναι ελικοειδές όπως ακριβώς είναι και η σπείρα της χρυσής τομής Φ, της μοναδικής σπείρας που παραμένει ισομορφική, δηλαδή ίδια προς τον εαυτό της όσο και αν μεγαλώσει.



Κάτοψη του μνημείου από την οποία φαίνεται η ελικοειδής μορφή της κατασκευής

Στο εσωτερικό τμήμα του μνημείου θα τοποθετηθούν τα αγάλματα των περικυκλωμένων Σπαρτιατών, στο κέντρο η σωρός του Λεωνίδα και κοντά σε αυτούς μια εστία πάντοτε αναμμένη για να τιμά νυχθημερόν όλους εκείνους που έδωσαν την ζωή τους για να απολαμβάνουν οι σημερινές γενιές το θείο δώρο της ελευθερίας. Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός που προτείνεται από τον ίδιο είναι δωρικός, όμοιος με τα κυκλικά μνημεία του 4ου αιώνα π.Χ., της θόλου της Επιδαύρου και των Δελφών.


Στο εσωτερικό τμήμα του μνημείου θα διακρίνονται οι 200 εναπομείναντες Σπαρτιάτες που με αυτοθυσία προστατεύουν τη σωρό του Λεωνίδα

Ο κος Σκαρλακίδης εν συνεχεία προτείνει στο άρθρο του και την ανέγερση ενός δεύτερου μνημείου για τους πεσόντες Θεσπιείς, την κατασκευή ενός θεάτρου (αρχαίου ρυθμού), ενός μουσειακού χώρου με τα αρχαιολογικά ευρήματα της μάχης, την δημιουργία ενός εκθεσιακού χώρου με οπτικοακουστικό ιστορικό υλικό σχετικό με την μάχη, και την δημιουργία ενός πρότυπου ενημερωτικού κέντρου με αντικείμενο την στρατηγική, τον οπλισμό και τις τεχνικές μάχες στην αρχαία Ελλάδα.

Εμείς στηρίζουμε οποιαδήποτε ιδιωτική πρωτοβουλία και ευελπιστούμε ότι το ελληνικό κράτος θα ευαισθητοποιηθεί στα κελεύσματα των ειδικών και θα προχωρήσει στην υλοποίηση της κατασκευής του μνημείου. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσουν και οι επόμενες γενιές το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής που κατορθώνει πάντα να υπερκερά τις όποιες δυσκολίες και να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Έχουμε άλλωστε δικαίωμα στην ιστορική μνήμη και στα πεπραγμένα της φυλής στο διάβα των αιώνων. Το μόνο που μας απομένει είναι να τιμήσουμε όλους εκείνους που με τις πράξεις τους δίδαξαν πολιτισμό και ειρήνη.

Της Ιουλίας Πιπερίδου


Βιβλιογραφία
1) Περιοδικό "Ελληνική Αγωγή", Αριθμός φύλλου 63/116, Απρίλιος-Μάιος 2007.
2) Εγκυκλοπαίδεια "Σύγχρονη Παιδεία"

ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
piperidis.smartdev.gr

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη