''ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ'' ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 07/11/2017

 

Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 7-11-2017, ώρα 21.15   στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας, στην προβολή της ταινίας «Με τα μάτια ανοιχτά» (A Peine J’Ouvre les Yeux), το εντυπωσιακό σκηνοθετικό ντεμπούτο της Λέιλα Μπουζίντ. Μια ιστορία ενηλικίωσης, που μιλά με εξίσου διαυγή και αποκαλυπτικό τρόπο για την εφηβεία όσο και για την ταραγμένη πολιτική κατάσταση στην Τυνησία λίγο πριν από την Αραβική Ανοιξη.

Η ταινία – μια συμπαραγωγή Γαλλίας-Τυνησίας – έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βενετίας στο τμήμα Giornate degli Autori, όπου απέσπασε το Βραβείο Κοινού, καθώς και το Europa Cinemas Label. Βρέθηκε στις τρεις φιναλίστ για το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έχει προβληθεί ανάμεσα σε άλλα, στο Φεστιβάλ του Τορόντο, της Tribeca, του Ρότερνταμ και της Στοκχόλμης, ενώ κέρδισε και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Ντουμπάι, το Βραβείο Fipresci στο Φεστιβάλ της Καρθαγένα και ήταν η πρόταση της Τυνησίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Στην Ελλάδα, έκανε την πρεμιέρα της κατά τη διάρκεια του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

ΥΠΟΘΕΣΗ : Βρισκόμαστε στην Τυνησία το 2010, λίγους μήνες πριν από την «Επανάσταση των Γιασεμιών», η οποία πυροδότησε στην ουσία αυτό που ονομάστηκε «Αραβική Ανοιξη», τερματίζοντας μια δικτατορία τριών σχεδόν δεκαετιών. Η Φάρα, δεκαοκτώ ετών, μόλις τελείωσε το σχολείο, και η οικογένειά της ήδη τη φαντάζεται να σπουδάζει Ιατρική. Εκείνη, όμως, έχει άλλα όνειρα. Τραγουδάει σε ένα συγκρότημα με πολιτικό στίχο, που μόλις ξεκινά να δίνει συναυλίες. Είναι παθιασμένη με τη ζωή, πίνει αλκοόλ, ανακαλύπτει τον έρωτα και την πόλη της τη νύχτα, αντίθετα με τις επιθυμίες της πιο συντηρητικής μητέρας της Χαγιέτ, που γνωρίζει πολύ καλά τη σκοτεινή πλευρά της πατρίδας της και τα όρια της συντηρητικής κοινωνίας της, με τα οποία σύντομα θα έρθει αντιμέτωπη και η ίδια η Φάρα.

Η βοηθός του σπουδαίου Αμπντελατίφ Κεσίς (Ζωή της Αντέλ), Λέιλα Μπουζίντ, μιλάει στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο για την πατρίδα της, το χάσμα γενεών σκιαγραφώντας μια γεμάτη ένταση σχέση μάνας-κόρης αλλά και την έλλειψη ελευθερίας των νέων, ειδικά των γυναικών, ένα θέμα διαχρονικό στις κοινωνίες της περιοχής και όχι μόνο.

Σκηνοθεσία: Λέιλα Μπουζίντ
Σενάριο: Λέιλα Μπουζίντ, Μαρί - Σοφί Σαμπόν
Πρωταγωνιστούν: Μπαγιά Μεντχαφάρ, Γκάλια Μπενάλι, Μοντασάρ Αγιάρι
Παραγωγή: Σάντρα ντε Φονσέκα
Φωτογραφία: Σεμπαστιάν Γκεπφέρτ
Μοντάζ: Λιλιάν Κορμπέιλ
Μουσική: Κιάμ Αλαμί
Γαλλία - Τυνησία | 2016 | Έγχρωμο | Διάρκεια 102'

Αργά αλλά σταθερά, η Μπουζίντ υποψιάζει τον θεατή για τη σκοτεινή πλευρά της χώρας της, αυτή που θα προσγειώσει ανώμαλα τη Φάρα στην πραγματικότητα και θα κάνει τη μουσική να σιγήσει. Όμως αντί για μια συμβατικά επεξηγηματική, ή ακόμα και ρεπορταζιακή, απεικόνιση των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα που θα επέλεγαν άλλοι, ενδεχομένως δυτικοί σκηνοθέτες, η Μπουζίντ επιδεικνύει μια σαφέστατα πιο βιωματική ματιά. Μέσα από τη διαρκώς απειλητική ατμόσφαιρα που καλλιεργούν τα αδιάκριτα ανδρικά βλέμματα που συναντά στο δρόμο της η ηρωίδα, την αμήχανη ή ακόμα και ενοχλημένη αντίδραση του ακροατηρίου απέναντι στους πολιτικά φορτισμένους στίχους των τραγουδιών του συγκροτήματός της, στη μακάρια –ακόμη– και συνάμα ολοένα και πιο δυσοίωνη άγνοιά της για τους κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε της βήμα, αλλά και στο μουδιασμένο από την αγωνία πρόσωπο της μητέρας της. Και ακριβώς εκεί, στη θυελλώδη σχέση μητέρας και κόρης, η Μπουζίντ τοποθετεί την καρδιά μιας ταινίας που πάλλεται από ενέργεια και υπόκωφη ένταση, και εναποθέτει ταυτόχρονα τις ελπίδες της χώρας της για το αύριο. (Θ.Πατσάβος – flix.gr)

Η Μπουζίντ χρησιμοποιεί εμπνευσμένα τη μουσική ως προνομιακό σεναριακό όχημα, αποτυπώνοντας στο πεντάγραμμο την επαναστατική ορμή της νέας Τυνησίας. Το γκρουπ παντρεύει την παραδοσιακή μουσική (το παλιό) με ροκ επιρροές (τη δύση) κι αιχμηρό στίχο (πολιτικός ακτιβισμός), παρουσιάζοντας έτσι ένα συναρπαστικό μελωδικό μείγμα που συγκινεί το κοινό (το μέλλον) – εκπληκτικό το σάουντρακ από τον Ιρακινό Κιγιάμ Αλαμί. Χωρίς να προσφέρει διδαχές κι ευκολίες, το φιλμ ρίχνει φως σε μια αυταρχική πραγματικότητα, με τα νυχτερινά πλάνα του Σεμπάστιαν Γκέπφερτ και –κυρίως– την εκρηκτική παρουσία της πρωτοεμφανιζόμενης Μπάγια Μεντχαφέρ να ξεχωρίζουν. (Γ. Αντίοχος – athinorama.gr)

Η πρωταγωνίστρια, η επίσης πρωτοεμφανιζόμενη Μπάγια Μεντχαφέρ, είναι εξαιρετική, γεμάτη ορμή και πάθος. Η Μεντχαφέρ ερμηνεύει η ίδια τα τραγούδια που ακούγονται σε μουσική του σπουδαίου Ιρακινού συνθέτη Κιγιάμ Αλαμί(Khyam Allami) σ’ ένα όμορφο, έθνικ μουσικό σάουντρακ. (Γ. Ρούσσος-tvxs.gr)

ΛΕΙΛΑ ΜΠΟΥΖΙΝΤ: «ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΔΕΙΤΕ ΣΙΝΕΜΑ – ΟΧΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ»

«Δεν ήθελα να κάνω μία ταινία για την Επανάσταση, αλλά για να μιλήσω για όσα δεν μπορούσα να μιλήσω όταν ζούσαμε κάτω από ένα αστυνομικό καθεστώς. Όταν συνέβη η «Επανάσταση των Γιασεμιών» πολλοί Τυνήσιοι σκηνοθέτες βγήκαν με μια κάμερα στους δρόμους – άλλοι γυρίζοντας ντοκιμαντέρ, άλλοι κάνοντας μυθοπλασία. Εγώ ήθελα να μιλήσω για τη ζωή που γνώρισα επί 23 χρόνια μεγαλώνοντας σε μια δικτατορία – την ασφυξία της καθημερινότητας, την ολοκληρωτική δύναμη της αστυνομίας, τις παρακολουθήσεις των πολιτών, τον τρόμο και την παράνοια.»

Διαβάστε εδώ τι είπε η ίδια Λέιλα Μπουζίντ για την ιδέα της ταινίας, την ηρωίδα της και γιατί η μουσική έπαιξε τον σημαντικότερο ίσως χαρακτήρα στην αφήγηση της ιστορίας.

filoicinelamias.wordpress.com

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη