«Ο…ΑΦΑΛΟΣ…!» ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ Κ. ΜΩΚΟΥ


     Παρακαλώ να ερωτηθούν άπαντες οι ειδικοί και μη ειδικοί περί…αφαλού. Ξέρετε τι θα σας πουν ; Αφαλό έχουνε μονάχα οι ανθρώποι.

Λάθος, μεγάλο λάθος. Τεράστιο!.Και καλά θα κάνουνε κάποιοι να μην βλέπουν τα πράγματα τόσο επιφανειακά και…κοντόφθαλμα.

    Στο Κερατσίνι, δίπλα στην ψαρόσκαλα από μεσάνυχτα ως ξημέρωμα, πολλά τα ψαράδικα, σωρό οι…ψαροκασέλλες, σωρό οι ψαρομανάβηδες ,γλιστάνε τα ψάρια και χέρι με χέρι …γλιστράει πολύ και…μπόλικο το… χρήμα, το…χαρτί.

                Είναι τώρα ο Στρατής, βέρντζινος και…ρέστος και όπως πάντα στην …αναβροχιά, κάτι μέρες τώρα ψιλοβολεύεται, εργαζόμενος ως….διαλογεύς ψαριών, διότι και γνώσεις υπάρχουσι περί το αντικείμενον και γνωριμίες πολλές στην πιάτσα για προσωρινή εργασία.Ετσι δηλαδή για καμιά βδομάδα κι’ύστερα …βλέπουμε ,δόξα νά’χει  ο…Γιαραμπής!.

       Ξενύχτι άγριο, παλιοδουλειά κι’εκείνη η βρωμοψαρίλα μωρ’αδερφέ μου δεν υποφέρεται. Γι’αυτό και αποφάσισε να ασχοληθεί με…άλλα πράγματα. 

     Τέλος η δουλειά, αραχτός στο καφενείο μεσημεράκι και τα λέει με τον Αργύρη και τον Μπάμπη,τα φιλαράκια του πού είναι καλά παιδιά, μα πολύ καλά παιδιά!.

Μόνο που είναι λιγάκι…σημειωμένα για κάτι μικροκλοπές, κάτι…ψιλοαπατούλες, τίποτα σοβαρό δηλαδή, ίσα με 7 χρονάκια για όλους και στο σύνολο!.

-Και γιατί ρε μόρτη παράτησες τη δουλειά; Τι θα κάνεις τώρα; Όλα στερέψανε και σε λίγο θα στερέψει το…λιλί, θα στερέψουνε και …τα μπικικίνια, τα…τουλά!. Θε μας κλαίνε οι …ρέγγες ρε αδερφέ.

-Ντάξει  ρε μάγκες, αλλά έχω σκοπό και σας έχω…νέα.

-Που πάει να πει;

-Τι είναι ρε ο αφαλός και ποιοί ρε έχουνε αφαλό;

-Αφαλό ρε συ έχουνε οι ανθρώποι και τα αυτοκίνητα στον εκκεντροφόρο, στον εγκέφαλο της μηχανής.

-Λάθος ρε κορόιδα και…στήστε προσοχή. Δεν μου λες ρε Μπάμπη, άμα και η μάνα σου θέλει να φτιάξει ντοματοσαλάτα δεν τις καθαρίζει ρε τις ντομάτες, δεν τις κόβει από το πάνω μέρος εκεί που είναι στη ρίζα ,στο κοτσάνι ;

-Και βέβαια, αλλά τούτο τι μας κόφτει εμάς;

-Ε, αυτό το πάνω μέρος στη γούβα της ντομάτας το βαθούλωμα το λέμε αφαλό!.

-Και δεν μου λες ρε Αργύρη,άμα σου πρηστεί ρε το δόντι, τι παίρνεις ρε; Δεν παίρνεις ρε αντιβιοτικά σε κάτι κάψουλες;

-Ναι ρε φίλε για να ξεπρηστεί. Αλλά ρε αδερφέ, πού το πας, σαν να μας τα λες μπερδεμένα . Για κάν’τα λιανά.

-Λοιπόν αδέρφια η δουλειά είναι καλή κι’ωραία και πανεύκολη. Κι’ άμα μπει μπρος ,τέρμα οι…αψιλίες. Αλλά εγώ μέχρις εδώ, για τα υπόλοιπα θα σας ενημερώσει ο Τζίμ.Αύριο, εδώ την ίδια ώρα για …φροντιστήριο!.

 - Και ποιος είναι ρε αυτός ο Τζίμ;

 - Αύριο και θα…δείτε.

    Είναι τώρα ο Τζίμ παλιά μάρκα στο συνάφι, που μόλις γύρισε από το Αμέρικα. Γύρω στα 55 ,που πριν καμιά  25αριά χρόνια …παγάνισε μια γριούλα την ώρα που έβγαινε με τη σύνταξη από την τράπεζα, πήγε να της την αρπάξει, γλίστρησε κι’έπεσε η γιαγιά και …χαίρετε!. Και κρύφτηκε ο Τζίμ για κάτι μέρες γιατί δεν ήταν από παλιότερα και τόσο…καθαρός και μια νύχτα κυνηγημένος ανέβηκε από τον Νέο Μώλο Δραπετσώνας σε έναν μότορσιπ σκυλοπνίχτη ,διάβηκε τον Ατλαντικό και έφτασε στον…Νέο Κόσμο. Και εκπαιδεύτηκε στην…ποδηλατάδα* ο Τζίμ στο Αμέρικα ,με εξειδίκευση στα…χόρτα και  στις…σκόνες, κάθε είδους!.

    Πέρασαν τα χρόνια και ξαναβρέθηκε στον Πειραιά. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το…χούι, περπάτησε στα στέκια, ψάχτηκε, ρώτησε για τα…δεδόμενα και τα φυντάνια της πιάτσας, έπεσε πάνω στον Στρατή και τα είπανε.

    Ξημέρωσε η άλλη μέρα και την ίδια ώρα στημένα τα φιλαράκια για το…φροντιστήριο και ο Τζίμ στην εξήγηση:

 -Σόο, ακούστε μπόυς!. Η δουλειά είναι πανεύκολη και..πλέιν το…μάνευ, πολύ!.

Παίρνουμε μια κάψουλα απ’αυτές για τα αντιβιοτικά, την ανοίγουμε με προσοχή, αδειάζουμε από μέσα το φάρμακο και βάζουμε το δικό μας…υλικό!. Την ξαναταιριάζουμε, παίρνουμε την ντομάτα και από τον απάνω μέρος της, τον αφαλό που λέμε, σπρώχνουμε μέσα της την κάψουλα. Ετσι…γεμίζουμε όσες ντομάτες θέλουμε. Ύστερα στήνουμε πάγκο με ντομάτες στη Λαϊκή, μαρκάρουμε τις δικές μας τις…γεμισμένες και στον κόσμο πουλάμε τις άλλες από τον σωρό. Μονάχα πρέπει να έχουμε το νου μας σε ποιόν θα δίνουμε τις…φτιαγμένες. Μόνο σε…δικούς μας …μιλημένους που θα έρχονται, θα τις παίρνουν και θα… εξυπηρετούνται.Όμως θέλει προσοχή, πολλή προσοχή, μην κατά λάθος πέσουνε σε κανέναν …περίεργο και τότε …τη βάψαμε, καήκαμε.Αντεστέντ;

-Έννοια σου αρχηγέ, σ’αυτά είμαστε γάτες, αετοί, ειδικά ο Μπάμπης.

-Ωλράιτ, τα είπαμε, τα ξηγηθήκαμε και θα ειδοποιηθείτε. Φεύγω τώρα για τη …συσκευασία και τα…ρέστα!.

        Και στήθηκε το σχέδιο και πάρτον τον Μπάμπη με πάγκο στη Λαϊκή. Μια δυο βδομάδες κράταγε το βιολί. Σωρός οι ντομάτες στον πάγκο και σε μια άκρη οι …πονηρές οι…μαρκαρισμένες και περνούσαν τα…μιλημένα τα αλάνια τις έπαιρναν και… ξηγιόντουσαν.

        Είναι τώρα μεσημέρι γύρω στις 12.30. Τι τον ήθελε εκείνο τον πρωινό τον πατσά ο Μπάμπης; Όπου τον πιάνει ένα κόψιμο, μα τι κόψιμο, ξεκοιλιασμός!. Και φωνάζει στον διπλανό του σ’έναν πάγκο:

-Ρε συ Λευτέρη, κάνε μου τη χάρη, έτσι κι’έτσι, να πάω για ανάγκη μου, έχε λίγη προσοχή στον πάγκο μου.

-Αστειεύεσαι ρε Μπάμπη, κάμε δουλειά σου, ξένοι είμαστε;

     Έκανε τη…δουλειά του Ο Μπάμπης γύρισε στον πάγκο του και…τρελλάθηκε.

Τέσσερις φτιαγμένες ντομάτες που τις είχε…μαρκάρει και ξεχωρίσει έλλειπαν. Και ψάχτηκε από ‘δω, ψάχτηκε από ‘κεί, έφαγε τον τόπο, τίποτα. Και ρώτησε τον διπλανό του:

-Ρε συνάδελφε,έδωσες, πούλησες τίποτα την ώρα που έλειπα.

-Όχι και πολλά πράγματα. Τρεις τέσσερις ντομάτες σε μια κυρία. Ήταν η γυναίκα του αστυνόμου του Κου Αστερτίδη,έτσι μου είπε.Μάλιστα δεν της πήρα και λεφτά!.

-Αμάν μ’έκαψες!.

-Τι είπες Μπάμπη;

-Αστο, τίποτα, τίποτα.

   Και τα…φόρτωσε άρον-άρον ο Μπάμπης και κρύφτηκε. Αλλά πόσο και πού να κρυφτείς; Αρουραίος είσαι; Δέκα μέρες τώρα είχε σκάσει στην κλεισούρα, όταν βγήκε να πιει έναν καφέ. Δεν πρόλαβε να καθήσει και…κάποιος τον…κυαλάρισε από απέναντι, τον πλησίασε και τον ρώτησε:

-Ο Κος Χαράλαμπος Κατσερώνης;

-Μάλιστα, εγώ είμαι.

-Ελάτε, σας θέλει ο Κος Διοικητής.

      Στη γραμμή ο Στρατής, στη γραμμή ο Αργύρης, στη γραμμή ο Μπάμπης, στη γραμμή και ο…Τζίμ. Και είπε ο Κος Διοικητής:

-Ρε παλληκάρια, πολλή…ντοματίλα ρε μάγκες, βρώμισε ο τόπος…ντοματίλα!. Ρε Μπάμπη,όλα τα περίμενα ρε από σένα, αλλά να βάζετε ρε, να γεμίζετε τις ντομάμάτες με αμφεταμίνες και..κόκες!.Ωραίο το κόλπο, πρωτότυπο!.Οσο ζούμε μαθαίνουμε!.Κύριε Τζίμ, δεν σας ήξερα,σας είχα ακουστά, χάρηκα που σας γνώρισα.Τι γίνεται εκεί στην Αμερική; Έχει πολλή…υγρασία στην Αμερική Κε Τζίμ;

       Ύστερα γύρισε ο Μπάμπης στον Στρατή και του ψιθύρισε στο αυτί:

-Αδερφέ, φαγώθηκες μ’εκείνον τον αφαλο, τι τον ήθελες; Την έχουμε …άσχημα.

Τώρα θα μας …αφαλοκόψουμε

*Ποδηλατάδα: Διακίνηση ναρκωτικών.

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη