«Είμαι του δρόμου το παιδί το παραπονεμένο,
που σαν σκυλάκι κάθομαι στους πάγκους το καημένο!
Το κρύο έχω πίκρα μου, η ζέστη ειν’ η χαρά μου.
του καθενός το θέλημα ειν’ η παρηγοριά μου! ».
Επαιζε το τραγούδι του Βαγγέλη του Παπάζογλου στο ραδιόφωνο και συ γκαταβατικά ,σκυμμένοι,σκεφτικοί και…βέρτζινοι κάποιοι από την παρέα κού νησαν συγκαταβατικά το κεφάλι τους.
Η κουβέντα στο…φόρτε.Με αρχηγικό στυλ,λογάς και ..προπέτης ο Αντώνης τους διέκοπτε όλους,μα όλους και δεν άφηνε κανένα να μιλήσει.
Μισοήπιε το ούζο του του,άναψε τσιγάρο ο Μήτσος ο Ανυφάντης,σαν να πειράχτηκε,να θίχτηκε …μανούριασε,πετάχτηκε…φόρτωσε και μίλησε:
---Και τι κάνεις έτσι ρε Αντώνη;Τι τσαντίζεσαι; Να μην πούμε δηλαδή κι’εμείς την κουβέντα μας;Τι κάμαμε;Τον …Βασιλιά βρίσαμε;Αποπαίδια είμαστε; Μια ζωή στην…ξέρα ,στη μιζέρια και στο..ζήτα είμαστε.Εχεις τίποτα να μας πείς; Που μας κάνεις και τον αρχηγό;
-Με θίγεις!
-Γράφτο ρε… στο χιόνι και προχώρα!
Και είπε ο Αντώνης ο Μάγγουλας,ο επονομαζόμενος και «ποντικός»,(λόγω προτέρου λαθρεμπορικού …βίου)!.
–Μάγκες αράξτε,όταν μιλάω εγώ,μιλάει ο …Πάπυρος Λαρούς,γι’αυτό…σαρμάκο, τουμπεκί και δώστε προσοχή στην ακρόαση!.
–Να δώσουμε.
–Αδέρφια,το μέλι στέρεψε,γι’αυτό οι…μέλισσες πρέπει να βγούν στη γύρα…για ζάχαρη!.Ερχεται και χειμώνας.
Ακουγε η παρέα,άκουγε κι’ο Μήτσος τα καθέκαστα και ζήτησε εξηγήσεις.
-Σπάστα ρε Αντώνη,σπάστα και…ξαναρίχτα,να πάρουμε χαμπάρι.
Καλόπαιδο ο Αντώνης,τον ήξεραν κι’οι πέτρες ,δεν είχε αφήσει…δουλειά για δουλειά που να μην την είχε κάνει.Και κοντραμπαντζής και…κοράκι σε μνημόσυ να και κηδείες..κασσαδόρος και …παπαντζής και τσιλιαδόρος και…πόρτα σε μα γαζιά της νύχτας και στις λαικές «εμπόριο λευκών ειδών!» (τι εμπόριο δηλαδή, κλεμμένα και κατασχεμένα,κάτι κάλτσες,κάτι σώβρακα εμπριμέ,κάτι τζίν ξεβαμμέ να για τις γυναίκες,κάτι σουτιέν και κυλότες έξτρα-λάρζ για…παχουλές-τάχα μου- κάτι παλιοσέντονα και τα…τοιαύτα,τα παρόμοια!).Μέχρι και…λοταρία στο ημίχρο νο με ψάρια στο Καραισκάκη ο Αντώνης.Στην κομπίνα…καθηγητής και στην παρανομία…πρύτανης!.
Τέρτσος,ταπί και…ψύχραιμος,την έψαχνε να σαλιώσει ο…καταπιόνας του. Πήρε και το μήνυμα από τη Σούλα (όλοι αυτοί έχουνε και από μία Σούλα!):
-Αντωνάκη δεν πάει άλλο ,κόλλησε το άντερό μας,ψοφήσαμε από την πείνα. Κοίτα,κανόνισε για τίποτα μπικικίνια ,αλλιώς χαίρετε κι’αντίο…
Σε αδιέξοδο ο Αντώνης,σκέφτηκε και κατέληξε:
-Μάγκες!.τέλος ,ό,τι ξέραμε,ξέραμε.Τα πράγματα ..πήραν ..σκάντζα,άλλαξαν.
-Δηλαδή;
-Τι δηλαδή;Την σήμερον, μόνον η τεχνολογία μπορεί να σώσει την κατάσταση.
Και προχώρησε στην εξήγηση;
-Ξέρετε ρε τι σημαίνει ,τι είναι τα Logistics ;Εχετε δει κάτι αυτοκίνητα που κάνουν διανομή και εφοδιάζουν κάποια μαγαζιά με τρόφιμα ,αλλά και άλλα προιόντα;
--Ξέρουμε.
–Ε, σ’αυτά ο οδηγός,ο υπάλληλος εχει ένα μηχανάκι σαν μεγάλο κινητό που τσε κάρει τις παραγγελίες,βγάζει τον λογαριασμό,πιστώνει η πιστώνεται και αμέσως η κεντρική αποθήκη –η επιχείρηση έχει γνώση και ενημέρωση της κίνησης ,του τσίρου ηλεκτρονικά.
–Και λοιπόν;
--Τι λοιπόν;Η δουλειά ,το κόλπο είναι να βρούμε λύση-πατέντα να…σκαλίσουμε το μηχανάκι.
–Και λοιπόν;
--Τι λοιπόν; Ρε,είστε γκα-γκά; Το κόλπο ,το θέμα είναι,άλλα να γράφει το μηχανάκι και άλλα να..γράφονται-να πιστώνονται στην κεντρική αποθήκη..Αν το πετύχουμε και πολλά είδη και πολύ εμπόρευμα άγραφτο θα περισσεύει που θα το ξεχωρί ζουμε και θα το μοσχοπουλάμε για πάρτη μας.Πολύ το ..μπαγιόκο,το χρήμα και ούτε γάτα,ούτε ζημιά.Εχω έτοιμο-στημένο και τον άνθρωπο,τον οδηγό της διανο μής,έχω και τον τεχνικό που μπορεί να κάνει τη....διόρθωση,το…σκάλισμα στο μηχανάκι.Πολλά τα λεφτά.Χρυσάφι σας λέω! Σακουλευού; Είστε;
-Είμαστε.
Και πήρε δρόμο,πορεία ο Αντώνης να βρεί και να μιλήσει στον κ.καθηγητή.Ηλεκτρονικός ,μέγκλα ο κ.καθηγητής,μπέχτηκε πιο παλιά σε κάτι…μυστήρια προσωπι κά δεδομένα,πιάστηκε,μαρτύρησε κα έφαγε τρία χρονάκια.Αλλά αυτά ήταν…χθε σινά!. Τώρα ρέστος και…την τύφλα του!,την έβγαζε με ..φραγκοδίφραγκα,κάτι παλιοκράσια και….κατρούτσα,θαμώνας στα μικροκούτουκα στην Πειραική..
Παλιά γνωριμία από την φυλακλη,πήγε και τον βρήκε ο Αντώνης.
–Κύριε καθηγητά μου,τα σέβη μου!.
–Καλώς τον Αντώνη.
–Στη φιλία μας,στο κιμπαρλίκι μας,μπορώ να σου πώ δυό έμπιστες κουβέντες;
-Και βέβαια ρε Αντώνη,ξένοι είμαστε;
-Εχω ένα σχέδιο,μια δουλειά,τό και το,μπορούμε να σκαλίσουμε το μηχανάκι;Γίνεται;
-Και βέβαια γίνεται,όλα γίνονται.Αρκεί για ένα απόγευμα να έχω το μηχανάκι.Και πού είσαι;Πρόσεχε .Θα σε…φτιάξω,αλλά εγώ…Αλέκος!.Δεν είδα,δεν άκουσα,δεν ξέρω τίποτα...ουδέν γνωρίζω και φυλακή δεν ξαναπάω!.Μπέσσα;
-Μπέσσα.
Δούλευε σε εταιρεία Logistics ο Θάνος,πρωτεξάδελφος της Σούλας,τον έψησε ο Αντώνης (τα λεφτά είναι καλά,θαδείς!),πήρε το μηχανάκι,το πήγε στον καθηγη τη,το …εξέτασε ,το…σκάλισε εκείνος και όλα πρίμα!.
Εκανε διανομή ο Θάνος,έγραφε τις επιστροφές,καταλογίζονταν στο κεντρικό λογιστήριο-στα κομπιούτερ,αλλά στην αποθήκη από εμπόρευμα…πάπαλα!.
Φόρτωνε τα επιστρεφόμενα η παρέα,τα …μοσχοποπούλαγε και περνούσαν αυτοί καλά!…μέχρι…
Μέχρι που ήρθε η ημέρα της απογραφής και έγινε το…σώσε!.Εμπορεύματα αξίας 300.000 ευρώ καταχωρημένα ως επιστροφές στην αποθήκη,αλλά η αποθή κη …λειψή.Και ..τρελλάθηκε και ψάχτηκε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας.Από τον απο θηκάριο ,μέχρι τους βοηθούς,τους φορτωτές,τους οδηγούς και τους πελάτες.
Και μπήκε στο σύστημα-στα κομπιούτερ ο γιός του αφεντικού σπουδαγμένος -εξπέρ στα ηλεκτρονικά και την πληροφορική.Ψάχτηκε για τα πάντα και έφθασε στο μηχανάκι με τον κωδικό του Θάνου.Οπου άρχισαν να αναβοσβήνουν…τρελ λά κάτι κόκκινα φωτάκια.!.Πήρε και το μηχανάκι,το έψαξε κι’έτσι,κι’έτσι και…κο κορέτσι!.
Και τα…ξέρασε όλα ο Θάνος.
-Κυρ Δικαστή,αυτά μου είπαν να κάνω και έτσι τά’κανα,αυτοί είναι που μου τα εί παν,έτσι μου τα είπαν,έτσι έγινε και …γράμματα δεν γνωρίζω.
Γελούσε το ακροατήριο.
-Και τι κάναμε δηλαδή κύριε πρόεδρε; Την Τράπεζα Ελλάδος κλέψαμε;Μικρο πράγματα ,μικροκονόμα κάναμε,να τη..βγάλουμε!.Να,έτσι για τα …βασικά!.
Ελεγε τα..δικά του ο Αντώνης,είπαν ό,τι είχαν να πούν και οι υπόλοιποι.Και γυρίζοντας μετα τη διακοπή το δικαστήριο έκανε σε όλους μιά …15άρα δώρο.Μό νο ο κ.καθηγητής γλύτωσε .Και πήρε πορεία για το κουτούκι,έβαλε στο τραπέζι δυό ποτήρια,τα γέμισε,τσούγκρισε το δικό του με το άλλο και ψιλομουρμουρισε:
-Αντε ρε Αντώνη και …καλή κοινωνία!.Η μπέσσα είναι μπέσσα!.-
ΘΕΜΑ:
ΜΠΑΜΠΗΣ Κ. ΜΩΚΟΣ