- Ένα ούζο διπλό,σχέτο ,ο μεζές να μένει.
Γραιγολεβάντης και μιά μπουράσκα αδερφέ μου να μην βλέπεις μπροστά σου.Και μπήκε στο καφενείο ο Ασημάκης ο Βέτουλας,ο με το παράνομα «Γλίστρας» στην πιάτσα, με μια μούρη προβοσκίδα ,όλο τσαντίλα .Πέταξε μισή,δαγκωτή μια καλημέρα και κάθησε παρέα με τα φιλαράκια του.Κατέβασε το ούζο με τη μία και παράγγειλε:
-Κατάστημα!.Το όμοιον .
Τέσσερα τα αλάνια-τα παιδιά στην παρέα.Στην πιάτσα στέγνα και..περονόσπορος,η τσέπη ορφανή και ηθικόν μεδέν.Διαγωγή κοσμία και στο λεύκωμα ,τα κιτάπια της δίωξης οι φιγούρες τους φάτσα-κάρτα..
Τον κύτταζαν , τον ξανακοίταζαν τον Ασημάκη τα παιδιά και ο Βλάσης ,σταυροκοπήθηκε και ρώτησε:
-Τι γίνεται,τι συμβαίνει,τι τρέχει ρε αδερφέ;Γιατί ρε συ πρωι-πρωί τόσο φορτσάτος και…συναχωμένος;
-Ασε ρε Βλάση ,αφήστε ρε μάγκες,δεν φθάνει που είμαστε στο λιανοτάρι και έχουμε να δούμε τάλληρο εδώ και κανένα τέρμινο,έχουμε από πάνω και τις γυναίκες να γυρεύουν κι’όλο να γυρεύουν. .Δεν πρόλαβα να πιώ καφέ και η άλλη μού’βαλε πόστα πως δεν της φθάνουν τα λεφτά και τα υπόλοιπα.Μανούριασε με τσάτισε και σήκωσα χέρι.
-Και τη βάρεσες ρε;Τη βάρεσες τη γυναίκα;
-Αφού μανούριασε;
Είπε ο Αντώνης:
-Δίκιο έχει ρε η γυναίκα.Γίνεται ζήση ,γίνεται ρε σπίτι χωρίς φράγκα; Δίκιο έχει .Αντρες είμαστε και πρέπει να τα φέρνουμε.Αν δεν τα φέρνουμε εμείς θα τα…φέρουν άλλοι.
Είπε ο Στάθης:
-Εχουνε δεν έχουνε δίκιο ρε οι γυναίκες,όλο γκρινιάζουνε.Η γυναίκα είναι σαν το χταπόδι.Για να μαλακώσει θέλει τον..χτύπο της.
Και ξαναείπε ο Αντώνης:
-Σιγά ρε,σιγά την αγριάδα ,απ’ό,τι ξέρω το Φροσάκι του Μάκη είναι ρε εντάξει.
Εντάξει ήταν το Φροσάκι,ταλαιπωρημένο και κουρασμένο από την πρότερη ζωή,μαθημένο στα πολλά με κάτι αχλαδάτους εμπόρους στην αγορά,με κάτι χοντροψαρομανάβηδες ,έφαγε τις κατραπακιές της στη ζωή,είπε θ’άράξω έστω και με τα λίγα και τακίμιασε με τον Ασημάκη,που ήτονε μεν ζόρικος ,αλλά παλληκάρι καλό και αναγνωρισμένο στην πιάτσα.Καί δεν ήτανε πως έκανε κάτι μπούκες,κάτι ριφιφί,κάτι κοσμήματα,κάτι ασημικά, ,αλλά …πώς τις έκανε και σαν χέλι,αέρας την ..γλίστραγε από τους χωροφυλάκους.Εξ ου και το προσωνύμιον «Μάκης ο Γλίστρας». Ομώς τα Φροσάκια είναι και θηλυκά.Στις καλές και τις ..αφράτες ,όταν τά’χεις και τα κουνάς τα όβολα ,είναι όλο σάμαλι, μέλι και…σορόπια.Ομως,στις άσχημες και στις …άδειες,στις τσέρτικες ,γκρινιάζουνε,γκρινιάζουνε πολύ μωρ’αδερφέ μου.
Πέρασε κάμποση ώρα και είπε ο Σωκράτης ο καφεντζής:
-Κύριε Ασημάκη μπορώ να σας πώ;
-Να μου πείς.
-Κύριε Μάκη ,χθές το απόγευμα πέρασε από δω κάποιος κύριος Θρασύβουλας και είπε επειγόντως να τον βρείτε εκει που ξέρετε σήμερα το μεσημέρι στις δύο.
-Εντάξει Σωκράτη.
Τον ήξερε καλά ο Μάκης τον κύριο Θρασύβουλα.Τον ήξερε από τα παλιά που είχε δυό μάντρες με απόσυρση και ανακύκλωση αυτοκινήτων και που είχαν συνεργαστεί για εκείνα τα λαθραία μεταχειρισμένα ανταλλακτικά ,που δεν πρόλαβαν να τα τελωνίσουν σαν γνήσια ,τους έπιασαν στα πράσσα και έφαγαν 4 χρόνια ο Θρασύβουλας και 4 ο Μάκης.Μισό χρόνο στις κανονικές ,μισό στις αγροτικές και βγήκε ,τη σκαπουλάρισε ο Μάκης και ορκίστηκε:
-Εγώ μ’αυτόν νταραβέρι δεν ξανακάνω..
Να όμως που η ζωή φέρνει βόλτες και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.Αφραγκος,στην ξέρα ο Μάκης ,ας όψονταν η ανάγκη που τον έκοβε, παλαντζάρισε ανάμεσα στο να πάω να τον δώ ,να μην πάω,πάτησε τον όρκο του και πήγε.
Ωρα δύο το μεσημέρι στην μάντρα και ο Μάκης απέναντι στον Θρασύβουλο .
-Καλημέρα,πήρα την ειδοποίηση .
-Καλά έκανες. Ξέρω πως στην πιάτσα έχει πέσει ακρίδα.Ξέρω στην κατάστασή σου.Ρε μάγκα,σου έχω μια δουλειά ,καλή και με λεφτά καλά.Σε κάλεσα επειδή σ’εμπιστεύομαι,Είσαι;
-Ν’άκούσω.
-Λοιπόν,εδώ και ένα χρόνο καναμε επέκταση στην επιχείρηση.Δεν ασχολούμαστε πιά μόνο με αποσύρσεις και ανακύκλωση.Ασχολούμαστε με τα πάντα που αφορούν το αυτοκίνητο
-Που πάει να πεί;
-Να,με έκδοση αδειών κυκλοφορίας,με διπλώματα,με πινακίδες,με τα πάντα σου λέω.Εσένα η δουλειά σου θα είναι να πηγαίνεις στο Υπουργείο Συγκοινωνιών.Υπάρχουν εκεί κάποιοι φίλοι που θα μας διεκπεραιώνουν τη δουλειά στο πίτς-φυτίλι. Θα δίνεις τις αιτήσεις,τα χαρτιά,θα υπογράφεις,θα παραλαμβάνεις τα πάντα,από άδειες,μέχρι διπλώματα και πινακίδες και θα τα πηγαίνεις στους κατόχους τους.Για τη μετακίνησή σου θα έχεις και αυτοκίνητο για πάρτη σου.Αυτό είναι όλο.
-Ρε σύ Θρασύβουλα,είναι καθαρή η δουλειά η θα πέσουμε σε κανένα πηγάδι;
-Ολοκάθαρη ,κρυστάλλινη ,όλα κανονισμένα και…ψύχραιμα.Ρε σύ ο Θρασύβουλος έχει μπέσσα.Μην πιάνεσαι κορόιδο.
-Καλώς και είμαι μέσα.
Και πήγαινε ο Ασημάκης στο Υπουργείο,όπου δυό υπάλληλοι τον υποδεχόντουσαν με ανοιχτές αγκάλες.Μόνο καφεδάκι που δεν τον κερνούσαν.Καί προβληματίζονταν,έλεγε μέσα του :
-Ρε σύ ,τούτοι εδώ σαν …πιασμένοι,μιλημένοι μου φαίνοντα.Τέτοια εξυπηρέτηση; Τέτοια υποδοχή;Τέλος πάντων,εμένα τι με κόφτει;Άλλη είναι η δουλειά μου.
Και παρελάμβανε τα πάντα έτοιμα .Και άδειες και διπλώματα και πινακίδες ,τα έβαζε ξεχωριστά σε φακέλλους με την φίρμα του Θρασύβουλου και τα παρέδιδε στους κατόχους τους.Κονόμαγε κι’απ’αυτούς κάτι μπουρμπουάρ,έπαιρνε και το μηνιάτικο απ’τον Θρασύβουλο και την έβγαζε ζάχαρη.
Είναι τώρα ένας απ’αυτούς που είχαν βγάλει άδεια και πινακίδες στον Θρασύβουλο,που οδηγώντας πέφτει σε παράβαση περνώντας ένα κόκκινο.Τον σταματά ο τροχονόμος ,άδεια,δίπλωμα κ.λ.π. και με τον φορητό του λάπτοπ ελέγχει την γνησιότητα των στοιχείων ,όταν πάνω δεξιά στο μηχάνημα αρχίζει να αναβοσβήνει ένα κόκκινο λαμπάκι.
-Κύριε,παρακαλώ έλάτε μαζί.
Πάνε στο Τμήμα ,ξαναελέγχουν τα στοιχεία,τίποτα.Ούτε άδεια,ούτε,δίπλωμα ούτε πινακίδες.Τίποτα καταγραμμένο και καταχωρημένο.
-Ποιος κύριε σας εξέδωσε αυτά τα χαρτιά;
-Αυτός,εκεί,έτσι κι’έτσι.
Σε μισή ώρα,έξω από την μάντρα του Θρασύβουλου το περιπολικό.Σε μία ,ο Θρασύβουλος στο Τμήμα.
-Σείς εκδόσατε τα συγγεκριμένα έγγραφα;Το υπουργείο ,σε ερώτησή μας,λέει ότι οι σχετικοί φάκελλοι έχουν τη φίρμα της επιχείρησής σας.
-Α,’ξέρετε έχω κάποιον υπάλληλο,κάποιον Ασημάκη Βέτουλα.Αμάν τον απατεώνα;Αυτός θα τα έκανε όλα εν αγνοία μου.Αλλωστε πουθενά δεν φαίνεται να έχω βάλει εγώ σχετικές υπογραφές.
Και είπε ο αστυνόμος:
-«Γνωστή η μέθοδος,γνωστά και τα κυκλώματα του είδους».Συνάδελφοι,να πάρετε από το Υπουργείο τους φακέλλους με τα πλαστα έγγραφα που έχει εκδόσει το γραφείο του εν λόγω κυρίου και να ειδοποιηθούν αμέσως οι κάτοχοι.Τι φταίνε οι άνθρωποι να κυκλοφορούν με παραποιημένα-πλαστά πιστοποιητικά;
Στη Δίκη,χαμός,πέσανε απάνω και κάτι δικηγόροι:
-Κύριοι δικαστές,πρόκειται περί εντίμου και νομοτύπου επιχειρηματία.Είναι ηλίου φαεινότερον.Ο άνθρωπος εξηπατήθη.
-Τι έχεις να πείς κατηγορούμενε;
-Αξιοσέβαστοι κύριοι δικαστές.Από ευαισθησία οικολογική εδώ και χρόνια ασκώ την ανακύκλωση,προσφέροντας στον άνθρωπο,στην κοινωνία.Οσα μου καταμαρτυρούνται είναι ψευδή και προσωπικά δεν έχω καμμιά ευθύνη.
Ο Εισαγγελέας καταπέλτης:
-Ακούστε κύριε κατηγορούμενε λάτρη της ανακύκλωσης. Ψεύδεστε.Μας εμπαίζετε.Σείς εδώ δεν κάματε παρά ανακύκλωση της απάτης.Αυτό κάνατε.
Και είπε ο πρόεδρος:
-Σείς ο ίδιος,αυτοπροσώπως κύριε Θρασύβουλε Κονιανάτη είστε που μαναντζάρατε εξ υπαρχής όλη την διαδικασία.Είστε πλαστογράφος και παραχαράκτης,απατεώνας ολκής..Και βρήκατε αυτόν τον αγράμματο άνθρωπο ,τον κύριο Ασημάκη,τον καταστήσατε όργανό σας και υπέγραφε ό,τι υπέγραφε.Για τούτο και σας επιβάλλεται ποινή 5ετούς κάθείρξεως άνευ εξαγοράς.Σε σας κύριε Βέτουλα 3ετής φυλάκισις με αναστολή.Και από εδώ και μπρός να ξέρετε,να προσέχετε που βάζετε την υπογραφή σας.
«Η…ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ…!»
Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος
ΘΕΜΑ:
ΜΠΑΜΠΗΣ Κ. ΜΩΚΟΣ