Αφιέρωμα στις ταβέρνες της παλιάς Λαμίας

Το προσωπικό και η ορχήστρα της ''ΟΑΣΗΣ'' σε αναμνηστική πόζα

    Πολλές οι γραφικές ταβέρνες με την πικάντικη κουζίνα και τη σπεσιαλιτέ, κάμποσα τα μικροσκοπικά ανήλιαγα κουτούκια με τη βαρελίσια ρετσίνα και την παστή, αλμυρή σαρδέλα στη λαδόκολλα και προσφάι, αρκετά τα κοσμικά, καλοκαιρινά εξοχικά κέντρα διασκέδασης, που 'ταν στοιβαγμένα στη μαγευτική περιοχή Πηγαδούλια απ' τα προπολεμικά τα χρόνια μέχρι χτές ακόμα.

   Απ' τη βρύση του Αχμέτ αγά, που 'τανε στην οδό Υψηλάντου, ξεκινάγαν τα Πηγαδούλια. Απέναντι από τούτη τη βρύση στεγαζόταν ο φούρνος του Μούρτζου. Δίπλα του, στη δεκαετία του '20, λειτούργησε το ονομαστό εξοχικό κέντρο της εποχής ''ΑΥΡΑ''. Σε τούτο, εκτός απ' την πλούσια κουζίνα του και τα τρικούβερτα γλέντια, στήθηκε για πολλά χρόνια ο μπερντές του Καραγκιόζη με τον μεγάλο δάσκαλο της τέχνης, τον Αγιομαυρίτη.

Το Θέατρο Σκιών του Αγιομαυρίτη στην ''ΑΥΡΑ'' και δίπλα η ''ΟΑΣΗ'', σε σκίτσο του Αλέκου Κάϊλα

   Δίπλα στην ''ΑΥΡΑ'', όπως φαίνεται και στο σκίτσο, ήταν η ''ΌΑΣΗ'', ένα άλλο σπουδαίο κέντρο για τους γλεντζέδες του τότε. Εδώ άφησαν εποχή οι λαμιώτες μουσικοί Φάκης και Νίκος Γκόλφης.

   Η ''ΑΥΓΗ'' συνόρευε με με την ''ΟΑΣΗ''. Εξοχικό κέντρο περιωπής και για όλα τα βαλάντια. Στα 1931 έπαψε να λειτουργεί, πουλήθηκε και έγινε θερινός κινηματογράφος. Την εκμετάλλευση είχανε ο Σακκελαριού και ο Κώστας Κρανιώτης με μηχανικό το Νικολάγιεβιτς. Ακριβώς απέναντι απ' την ''ΑΥΡΑ'' ήτανε το κουτούκι του Παπαλέξη και, πιο πάνω το κέντρο για τους δανδήδες και την ελίτ της Λαμίας, η ''ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ''.

   Στα 1935, στο τριγωνάκι που σχηματίζουν οι οδοί Υψηλάντου και Μακρόπουλου, άνοιξε το εξοχικό και κοσμικό κέντρο η ''ΑΝΟΙΞΗ''. Στέκι των γλεντζέδων και των κανταδόρων το χειμώνα και οικογενειακό κέντρο το καλοκαίρι. Στη δενδροσκέπαστη αυλή του ακούστηκαν όλοι οι ξακουστοί καλλιτέχνες του πενταγράμμου κι απ' αυτή διάβηκαν τρανοί σχοινοβάτες, ταχυδακτυλουργοί και εκεί παίχτηκε κινηματογράφος από τον Άγγελο Κουτσόπουλο. Όμως το 1982 έκλεισε. Κι έκλεισε γιατί ο Κώστας Σακελλάρης, που την κράτησε ανοιχτή για περίπου μισό αιώνα, γέρασε και τραβήχτηκε στη γωνιά του.

Το στέκι των γλεντζέδων και των κανταδόρων, η ''ΑΝΟΙΞΗ''

  Απέναντι απ' την ''ΑΝΟΙΞΗ'' και απ' τα 1920 μέχρι και τα μεταπολεμικά χρόνια, λειτούργησε το κοσμικό νυχτερινό κέντρο ''ΟΛΥΜΠΙΑ''.

   Δίπλα στο πιο πάνω κέντρο και επί της οδού Μακρόπουλου λειτούργησε η οικογενειακή ταβέρνα ο "ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ''. Άνοιξε στα 1930 απ' το Γιώργο Διαμαντόπουλο κι έκλεισε στα 1983, όταν τη διεύθυνση είχε ο Ηλίας Αδάμ η Μαυροσκούφης, παρατσούκλι με το οποίο βαφτίστηκε τούτο το κέντρο. Αρχικά ήταν ένα μικρό ταβερνάκι. Όμως απ' τα 1947 και μετά, κάτω απ' τη διεύθυνση του Γιώργου Διαμαντόπουλου και του Δημήτρη Παπαβασιλείου, εξελίχθηκε σε καλοκαιρινό κέντρο και συνάμα χειμωνιάτικο κουτούκι. Τότε γνώρισε στιγμές ανεπανάληπτης δόξας. Στο πάλκο του και την αμμοχαλικόστρωτη αυλή του με τα καλάμια και τα καφασωτά τραγούδησαν πολλοί επώνυμοι σπουδαίοι καλλιτέχνες, όπως ο Κώστας Τρωγαδης, ο Πασχάλης, ο Ντίνος Εγκολφόπουλος και άλλοι.

Η οικογενειακή ταβέρνα ο ''ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ''

   Στην αλάνα που απλωνότανε απ' τη συμβολή των οδών Υψηλάντου και Σταδίου λειτούργησε από τα 1939 μέχρι τα 1960 το καλοκαιρινό οικογενειακό κέντρο του Κώστα Χαβελέ. Σε τούτη την άπλα'' ξεδιπλωνότανε'' το παρακείμενο μαγαζί του κάθε βράδυ. Και κάτω από κάποια ελιά στολισμένη με ποικιλόχρωμα λαμπιόνια, βρισκότανε η εξέδρα που φιλοξένησε την Πόλυ Πάνου, το Ντούο Άλεξ, τον Περδικόπουλο με τους Θόδωρο Πολίτη, το Γούναρη κι αμέτρητους ακόμα. Σήμερα εκεί στέκει το βενζινάδικο του Κώστα Τζούνη και το σπίτι της οικογένειας Χαβελέ.

Με τραπέζια ακόμα και στην ταράτσα, η ταβέρνα του Κώστα Χαβελέ στη συμβολή των οδών Υψηλάντου και Σταδίου

  Περίπου τριακόσια μέτρα πιο πάνω και στα δεξιά του Γηπέδου, στα προπολεμικά τα χρόνια, κάτω από πλατάνια και μπόλικα δέντρα, ορθωνότανε μια παράγκα - κέντρο με το όνομα ''Η ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑ-ΜΟΡΦΩΣ''. Μεταπολεμικά χτίστηκε εκεί ένα μικρό κεντράκι, απόκρυφο στέγαστρο ερωτευμένων ζευγαριών, με την ονομασία ''ΜΕΞΙΚΑΝΑ''.

   Στη συμβολή των οδών Φλέμινγκ και Υψηλάντου, άλλοτε στο τέρμα των Πηγαδουλίων, απέναντι απ' το εκκλησάκι των Ταξιαρχών Γαβριήλ και Μιχαήλ ήταν το κέντρο ''ΠΗΓΑΔΟΥΛΙΑ", θερινό και χειμερινό, ένα απ' τα στολίδια της Λαμίας.

Η ταβέρνα του Γώγου στον Άγιο Λουκά

   Στη συνοικία του Αγίου Λουκά και της οδού Κοραή, λίγο πιο πάνω απ' το σχολείο του Λαχανά εκεί που άλλοτε στεγαζότανε ο φούρνος του Δημ. Βάλλα, ο Ηλίας Γώγος στα 1950 ανοίξε την πιο όμορφη, γραφική και παραδοσιακή ταβέρνα της μεταπολεμικής Λαμίας. Χαμηλοτάβανη, ξυλόντυτη απ' άκρη σ' άκρη, με τα τζάκια της και τα τριγύρω μιντέρια, τ' ανισόπεδα επίπεδά της και τις μπόλικες ζεστές γωνιές. Κουτούκι και κοσμική ταβέρνα συνάμα. Ντάνες τα κρασοβάρελα, άφθονοι οι πικάντικοι μεζέδες και τα τσουκαλάκια. Λειτούργησε μέχρι το 1985, χρονιά που έκλεισε κι έγινε προέκταση μιας γειτονικής αυλής.

πηγή: Νικ. Ταξ. Δαβανέλλος στο βιβλίο του "ΛΑΜΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ"

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr