Πολύ όμορφο, κιτρινωπό τσιχλόνι, μήκους 16,5 εκατοστών με χαρακτηριστικό, μακρόσυρτο κελάηδημα. Σπάνιο επιδημητικό στη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα και χειμερινός επισκέπτης σε όλη τη χώρα. Το καλοκαίρι συναντάμε το Χρυσοτσίχλονο στις παρυφές και τα ξέφωτα των δασών, ενώ το χειμώνα σε πεδιάδες και δάση. Το αρσενικό έχει ανοιχτό κίτρινο φτέρωμα στο κεφάλι με ελαιόχρωμες λωρίδες πάνω από τα φρύδια, πίσω από τα μάτια, πάνω από τα αφτιά και στα μάγουλα ενώ ο αυχένας και η ράχη έχουν επίσης λαδί απόχρωση. Τα πλευρά και το ουροπύγιο του Χρυσοτσίχλονου είναι πυρόξανθα με ραβδώσεις, το κάτω μέρος ανοιχτό κίτρινο, οι φτερούγες και η ουρά σκοτεινά ελαιόχρωμα. Το θηλυκό και τα νεαρά έχουν λιγότερο κίτρινο, με περισσότερα σκούρα χρώματα και ραβδώσεις, ιδίως στο κεφάλι. Τρώει μικρούς σπόρους και έντομα Στο τραγούδι του συνήθως τονίζει πολύ την τελευταία νότα, πιο έντονη και παρατεταμένη. Αφήνει, επίσης, ένα «τσγουίνκ» ή «τσγουϊτ» Ζευγαρώνει αργά τον Απρίλιο και χτίζει τη φωλιά του σε σχήμα κούπας από χορτάρι είτε στο έδαφος είτε πάνω σε μικρά δέντρα. Γεννάει 3-5 αβγά, κλωσσάει μόνο το θηλυκό για 11-14 μέρες. Οι νεοσσοί ταΐζονται και από τους δύο γονείς και πετούν από τη φωλιά μετά από 12-13 μέρες.
Όλα Τα Πουλιά Της Ελλάδας
Με Την Επιστημονική Επιμέλεια Της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας
Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Ζέφη Κληρονόμου
Ελεύθερος Τύπος
1996
from ανεμουριον https://ift.tt/2OiPW4q
via IFTTT