Ο πιο σπάνιος από τα σπουργίτια, δύσκολα ξεχωρίζει από τα θηλυκά Σπιτοσπουργίτια. Όμως, έχει μια κιτρινωπή κηλίδα στο στήθος, ορατή μόνο από κοντά στα ενήλικα άτομα ενώ στην άκρη της ουράς διακρίνονται άσπρα στίγματα. Θα τον συναντήσουμε σε πετρώδη εδάφη, βραχώδεις βουνοπλαγιές αλλά και σε συστάδες δέντρων, μερικές φορές και κοντά σε χωριά. Μήκους 14-15 εκατοστών, με κοινή εμφάνιση και για τα δύο φύλα, ο Πετροσπουργίτης έχει κοντόχοντρο σχήμα, μικρή σχετικά ουρά και μεγάλες φτερούγες. Η φωνή του είναι τραχύτερη από του Σπιτοσπουργίτη, ένα χαρακτηριστικό «τουτ» ή ένα λιγότερο τραχύ «τσίουι». Τρέφεται με σπόρους, σκουλήκια, έντομα και χόρτα. Ζευγαρώνει συνήθως τον Απρίλιο. Φτιάχνει τη φωλιά του σε τρύπες βράχων και σπανιότερα σε τρύπες δέντρων ή σε παλιά κτίρια. Γεννάει 5-6 αβγά που επωάζονται για περίπου 12-15 ημέρες.
from ανεμουριον https://ift.tt/33oq5xz
via IFTTT