Πώς να τον ξεχάσεις όταν τον έβλεπες εκείνα τα χρόνια κάθε τόσο να βαράει
την αυλόπορτα και να φωνάζει..."...ο δοσάαας..."
Και αφορούσε την πλειοψηφία των αυλικών που με αυτό τον τρόπο
προσπαθούσαν να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Θυμάμαι τις μαξιλαροθήκες να γράφουν ...αλευρόμυλοι...
Όταν πρωτοξεκινούσε ένα σπιτικό προσπαθούσαν να το στήσουν
με κάθε μέσον ...ακόμα και τα άδεια τσουβάλια του φούρναρη
που ήταν λευκά επιστρατευόντουσαν από την γειτονιά
για να βοηθήσουν το νέο ζευγάρι.
Τι αγοράζανε με δόσεις;
Είδη προικός ...σεντόνια...μαξιλαροθήκες...εσώρουχα....ρόμπες...κ.λ.π.
Έπαιρνε παραγγελία και την δόση και την επόμενη εβδομάδα έφερνε
το εμπόρευμα.
Φυσικά στο φορτηγάκι είχε και στόκ ...
Το μελανί μολύβι το είχε στο αυτί και με το καλημέρα έβγαζε την κάρτα-τεφτέρι
και αφαιρούσε την δόση της εβδομάδας κάνοντας το ίδιο και στο αντίστοιχο
τεφτέρι της πελάτισας.
Δεν έψαχναν τις τιμές που τους χρέωνε ο έμπορας όπως τον έλεγαν γιατί
το δοσάς δεν τους ακουγότανε καλά.
Με λίγα χρήματα κάθε τόσο αγοράζανε κανένα καινούργιο πανί.
Ο δοσάς δεν είχε μόνο κέρδη ....είχε και ζημίες...
Χτυπούσε την αυλόπορτα και ζητούσε την τάδε για να τον ενημερώσουν
ότι έχει μετακομίσει προς άγνωστη κατεύθυνση.
Συνηθισμένο το φαινόμενο .....το νέο ζευγάρι που προσπαθούσε
να σταθεί στα πόδια του έβαζε φέσια και άλλαζε συνέχεια αυλή.
Μια μηχανή πράγματα όλα όλα και σε άλλη γειτονιά.
Υπήρχαν τέτοιες μηχανές με καρότσα που έγραφαν
ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ...
Στην Αιόλου υπήρχαν αποθήκες από τις οποίες ψώνιζαν οι δοσάδες...
με πίστωση.
Εμπορικότερος όρος αλλά στην ουσία με δόσεις...
Τεφτέρι και αυτοί και αρκετές φορές έβαζαν τις φωνές στην πελάτισα
που τους καθυστερούσε την δόση.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/2QY1xbC
via IFTTT