Υπήρχε ένα μικρό μαγαζάκι κάποτε στην Σταδίου πουλούσε προϊόντα ομορφιάς
όπως έλεγε και έβλεπες στα μικρά ράφια να υπάρχουν αραία αραία για να φαίνονται
καμμιά πεντακοσαρέα.
Άλλα χρόνια τότε στο εμπόριο με τα λαθραία να έρχονται από τον Περαία σε τσουβάλια και να πηγαίνουν στα υπόγεια των μεγάρων του Κέντρου όπου ήταν μικρά καφενεδάκια με καβάτζες (αποθήκες).
Νοίκιαζαν αυτούς τους χώρους οι κοντραμπατζήδες της αγοράς και είχαν την "βιτρίνα" τους στους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους.
Μεροκάματο έβγαζαν και φυσικά δεν πουλούσαν ουσίες...οινοπνεύματα ναι.
Τι εύρισκε εκεί ο μερακλής πελάτης και ειδικά όταν πλησίαζαν γιορτές;
Τράπουλες Αμερικάνικες...αυτές είχαν μεγάλη κίνηση του τύπου δώσε και μένα
μπάρμπα....είχαν ποιότητα και ο πελάτης έπαιρνε και την δωρεάν οδηγία...να την πουδράρει πρίν από την χρήση για να φεύγουν τα φύλλα.
Επίσης είχαν και εγγύηση ότι δεν μπορούσε να γίνει..."καραγκιόζης"όπως αυτή του
Ελληνικού Μονοπωλίου....
Ρε τι άκουγες και μάθαινες και ήσουνα δεν ήσουνα δεκαπέντε αλλά η δουλειά-δουλειά.
Δούλευες σε κοντινό μαγαζί παραπλήσιο με το παραπάνω και πηγαινοερχόσουνα
για να εξυπηρετήσεις τον πελάτη.
Σε άφηνε στο πόστο του ο κοντραμπατζής για λίγο και κατέβαινε στην καβάτζα
του μεγάρου για να έρθει με την παραγγελία τυλιγμένη στην εφημερίδα.
Κάποτε επάνω στην βιασύνη έφυγε και ένα ουϊσκυ...γλίστρησε το άτιμο
και μύρισε όλη η Πεσμαζόγλου.
Τέτοιες ημέρες κίνηση είχαν και οι κολώνιες ή καλύτερα τα αρώματα...
Στα σπάργανα οι εισαγωγικές εταιρείες οπότε το κοντραμπάτο ανθούσε...
Έβγαζαν τα έξοδά τους οι ναυτικοί όταν ξεμπάρκαραν στον Πειραιά όπου τους
περίμεναν οι "πελάτες"τους.
Στο τσουβάλι η πραμάτεια και φυσικά η πληρωμή ατάκα και επιτόπου.
Έκανε εφόδους κατά καιρούς το τελωνείο στην περιοχή αλλά οι υπάλληλοι
ήταν πλέον αναγνωρίσημοι και το "σύρμα"καλά κρατούσε.
Φυσικά και τα ατελώνιστα όπως τα έλεγαν στην γλώσσα τους δεν ήταν
και οι μεγάλες ποσότητες....ναυτικοί σάκκοι τα έφερναν και όχι κοντέϊνερς.
Άλλα χρόνια.....
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/3dFEJci
via IFTTT