Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 4-4-2017 ώρα 21.15 στο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ (Λεωνίδου 9-11 2ος Όροφος) , στην προβολή της ταινίας «Τρέξε αν μπορείς» (Renn, wenn Du kannst) που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε. Η πρώτη ταινία του Ντίντριχ Μπρούγκεμαν (Οι Σταθμοί του Σταυρού) με πρωταγωνιστές…τη φιλία, τον έρωτα κι ό,τι άλλο είναι η ζωή. Είσοδος ελεύθερη.
O Μπεν είναι νέος, όµορφος, ετοιµόλογος, κυνικός, πανέξυπνος και παράλυτος από τη µέση και κάτω. Πιστεύει επίσης ότι κάθε αγόρι – µικρό ή µεγάλο, άσχηµο ή όµορφο, 8 ή 80 χρονών, δεν έχει σηµασία – ονειρεύεται τον απόλυτο έρωτα, ο οποίος και θα ‘ρθει κάποτε – ένα κορίτσι όµορφο, έξυπνο, τέλειο.
Και πράγµατι το κορίτσι των ονείρων του περνάει κάθε µέρα µε το ποδήλατο και το τσέλο του µπροστά από το σπίτι του. Είναι το όµορφο, το έξυπνο, το τέλειο κορίτσι.
Ερωτεύεται όµως αυτό το κορίτσι έναν νέο που κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι;
Δυο εντελώς διαφορετικοί άντρες ερωτεύονται την ίδια γυναίκα. Ο Μπεν είναι ένας φοιτητής, λίγο μετά τα είκοσι που τελειώνει το μεταπτυχιακό του. Είναι επίσης καθηλωμένος σε μια αναπηρική καρέκλα και αναπληρώνει την ικανότητά του να περπατά με την πνευματική του οξυτητα. Προσπαθώντας να ολοκληρώσει την εργασία του για την αποφοίτηση του, δέχεται την βοήθεια ενός σπουδαστή ιατρικής, του Κρίστιαν, στον οποίο θα βρει ένα αδελφό πνεύμα και θα χτίσουν μαζί μια φιλική σχέση. Οταν όμως ο Κρίστιαν θα γνωρίσει την Ανίκα, μια φοιτήτρια μουσικής την οποία ο Μπεν θαυμάζει από απόσταση, τα πράγματα θα περιπλακούν. Οταν θα την συναντήσει από κοντά, εκείνη θα εντυπωσιαστεί από το πνεύμα του και την αγάπη του για την μουσική και ο Μπεν θα αρχίσει να πιστεύει ότι μπορεί να έχουν ένα μέλλον μαζί. Ομως ο Κρίστιαν θα αρχίσει να βγαίνει με την Ανικα και η σχέση των δύο φίλων θα δοκιμαστεί.
Σκηνοθεσία: Dietrich Brüggemann
Σενάριο: Dietrich Brüggemann, Anna Brüggemann
Φωτογραφία: Alexander Sass
Πρωταγωνιστούν: Robert Gwisdek, Anna Brüggemann, Jacob Matschenz κ.ά.
Γερμανία | 2010 | Διάρκεια : 112 λεπτά
Πώς κρατιέται μια φιλία, όταν μπαίνει στη μέση ο έρωτας, και πώς λειτουργούν έρωτας και σεξ, όταν στην εξίσωση υπάρχει κι ένα αναπηρικό καρότσι; Στην πρώτη του ταινία, γυρισμένη το 2010, ο Ντίτριχ Μπορύγκεμαν, χτίζει μια διαφορετική ιστορία ερωτικού τριγώνου, με γερή δόση μαύρου χιούμορ και πνευματώδεις διαλόγους, συχνά στα όρια του παραλόγου.
Η ταινία έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του σκηνοθέτη μια και η αδερφή του είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και ο ίδιος είχε αναλάβει τη φροντίδα αναπήρων κατά τη διάρκεια της εναλλακτικής κοινωνικής θητείας του. Ίσως γι’ αυτό αφηγείται την ιστορία του με εξαιρετικά ζωντανή ματιά, με μια «αχαλίνωτη κάμερα». Από τη μια δεσπόζει η στατικότητα του ανάπηρου Μπεν κι από την άλλη η ελευθερία κινήσεων και η υπέρβαση της βαρύτητας με τις λήψεις από ψηλά της κάμερας του σκηνοθέτη Dietrich Brüggemann.
Ποτέ κανείς δε γράφει σενάρια μόνος του. Νομίζω ότι η συγγραφή ενός σεναρίου γίνεται σε δύο βήματα, ξεχωριστά το ένα από το άλλο, χωρίς πολλά κοινά μεταξύ τους. Το ένα είναι η δομή, ο κόσμος που δημιουργείς και το άλλο είναι ήχος, μουσική και δονήσεις, είναι οι διάλογοι. Υπάρχουν πολλά δημιουργικά ζευγάρια αδελφιών στο σινεμά, οι Κοέν, οι Νταρντέν κι ένα σωρό άλλοι και νομίζω ότι υπάρχει βαθύτερος λόγος γι’ αυτό. Το να γράφεις μυθοπλασία είναι μια μοναχική διαδικασία, ενώ το να γράφεις ένα σενάριο χρειάζεται μια ανταλλαγή, ειδικά στους διαλόγους και πολλά rewrites. Αν δε γράφεις μαζί με κάποιον επίσημα, γράφεις μαζί με τον τελευταίο άνθρωπο που διάβασε το σενάριό σου και το σχολίασε. Οφείλεις να γράψεις κάτι που να λειτουργεί σε πολλά επίπεδα κι από πολλές οπτικές και πάντα χρειάζονται περισσότερα μυαλά για να γίνει αυτό. Βολεύει να το κάνεις με κάποιον που σου μοιάζει πολύ κι ένας αδελφός ή μια αδελφή είναι ό,τι κοντινότερο σε σένα.
filoicinelamias.wordpress.com
ΘΕΜΑ:
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ