Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΟΜΒΡΙΑΚΗΣ (1-12-1942)


Η κλοπή μιας αγελάδας ήταν η αφορμή. Το αδίκημα ανέλαβε να ελέγξει ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ, στην περιοχή του Δομοκού, Νάκος Μπελής. Τον συνόδευε ομάδα 15 ανταρτών. Από την έ­ρευνα βρήκε ένοχο ένα συγχωριανό τους. Το συνέλαβαν οι α­ντάρτες και ο αρχηγός τους αποφάσισε να τον σφάξει στην πλα­τεία του χωριού, για να ... παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι συγ­χωριανοί του. Ωστόσο, ο δάσκαλος Κώστας Παπαποστόλου του συνέστησε: Δεν πρέπει να ματώσεις την πλατεία μας με το αίμα του κλέφτη. Φρονιμό­τερο είναι, για το καλό του χωριού μας να μην τον σκο­τώσεις. Ο καπετάνιος πεί­στηκε κι ανέβαλε τη σφαγή.

Ήταν μεσημέρι, 12 Δεκεμ­βρίου 1942, γιορτή του Αγίου Ανδρέα και πολλοί κάτοικοι διασκέδαζαν στο καφενείο. Προφανώς κάποιος «καλοθε­λητής» μήνυσε στην ιταλική διοίκηση του Δομοκού την παρουσία ανταρτών στην Ομβριακή. Τις βραδινές ώ­ρες 25 περίπου καραμπινιέρηδες μπήκαν στο χωριό. Στην πλατεία τους αντιλή­φθηκε ένας αντάρτης. Ειδο­ποιήθηκαν και οι υπόλοιποι κι άρχισε ανταλλαγή πυροβολι­σμών τουλάχιστο επί δίωρο. Ο Ομβριακίτης Γρηγόρης Χατζό­πουλος τραυματίστηκε κι αργότερα υπέκυψε. Σκοτώθηκαν δύο Ιταλοί. Οι αντάρτες συμπτύχθηκαν προς το ύψωμα Παπατράχη κι από ‘κει αναχώρησαν για την Αγόριανη.

Οι Ιταλοί ξημέρωσαν σε σπίτια που βρέθηκαν ανοιχτά. Το πρωί (1-12-1942) κατέφτασε ενισχυμένη δύναμη Ιταλών από το Δομοκό. Με την απειλή των όπλων συγκέντρωσαν στην πλατεία τους άντρες που συνέλαβαν από τα σπίτια και τους δρόμους. Απ’ αυτούς, χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο ξεχώρισαν 10 άτομα. Ήταν οι μελλοθάνατοι της ημέρας εκείνης για αντίποινα των Ιταλών θυμάτων.
Η μακάβρια συνέχεια στο λόφο Παπατράχη, το μαρτυρικό Γολγοθά τους. Δέκα πάλλευκα παλικάρια, πατριώτες και βιοπαλαιστές, αναπολόγητοι «ήχθησαν ως πρόβατα επί σφαγήν». Την τελευταία στιγμή μακελάρης αξιωματικός των δημίων κάλεσε 2 αδέλφια: «Από τα δυο αδέλφια, ο ένας μπορεί να σωθεί». Ποιος θα είναι; Ο ένας υπόδειχνε τη σωτηρία του άλλου. Και ο αιμοχαρής δήμιους ανέκλητα αποφάσισε: Και οι δύο στον τάφο.

Με μάτια ορθάνοιχτα κι αλύγιστα κορμιά στήθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα θρασύδειλων φασιστών.

Σήμερα το λιτό κι απέριττο  μνημείο που στήθηκε «στον κρανίων τό­πον» στέλνει τις ευχές και την οδύνη μας στους ουρανούς και στους ορίζοντες του κόσμου, «δεν χάνεται η προσευχή μας στ’ ουρανού τα ύψη».

Η  Τραγωδία της Ομβριακής (1-12-1942)
του Αθανασίου Π, Μόσχου, Φιλολόγου-Λυκειάρχη

Πηγή: Εφημερίδα: «ΑΣΒΕΣΤΙΩΤΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ»

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
fthiotikos-tymfristos.blogspot.gr

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη