Αντικειμενικός εχθρός και προληπτική τιμωρία
______________________
Τα απολυταρχικά καθεστώτα δεν ορίζουν τους εχθρούς τους όπως οι Δημοκρατίες. Στις Δημοκρατίες, εχθρός του Κράτους είναι όποιος παρανομεί. Αυτός τιμωρείται όταν και αν παρανομήσει. Όσοι εμπνέονται από ολοκληρωτικά καθεστώτα, βλέπουν αντικειμενικούς και εξ' ορισμού εχθρούς. Για παράδειγμα οι βρωμεροί ναζήδες θεωρούσαν όλους μα όλους τους Εβραίους και τους Αθίγγανους εχθρούς. Και τους τιμωρούσαν προληπτικά, ακόμα κι αν οι καημένοι δεν είχαν παραβεί κανέναν Νόμο. Αντιστοίχως, τα μπουμπούκια της Σοβιετίας είχαν αντικειμενικό εχθρό τους αστούς και τους ελεύθερους αγρότες. Τους έστελναν μαζικά και τους εξόντωναν στα Γκούλαγκ, ακόμα και αν ήταν απολύτως νομοταγείς. Συνεπώς, δεν είναι και πολύ συνετό να βλέπουμε αντικειμενικούς εχθρούς. Αν ο συμπολίτης μας δεν προβαίνει σε παράνομες πράξεις, τότε δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει. Εάν σέβεται τους Νόμους, δεν τον τιμωρούμε προληπτικά. Δεν εκτοπίζουμε κομμουνιστές στα ξερονήσια προληπτικά. Δεν τιμωρούμε φορολογικά όλους τους αστούς ως αντικειμενικούς μας εχθρούς. Δεν κυνηγάμε όλους τους Αθίγγανους ωσάν να ήταν εγκληματίες. Οι Δημοκρατίες τιμωρούν με βάση τον Νόμο. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα τιμωρούν με βάση το ποιός είσαι. Ακόμα και χωρίς να παραβείς τον Νόμο.
Παναγιώτης Ιακωβής
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ