Συμμετοχή σε έναν διάλογο που δεν γίνεται...
Η συχνή αναφορά τον τελευταίο καιρό στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι αναπόφευκτη και ίσως αναγκαία. Γιατί όσο και αν δεν είναι κάποιος υποψήφιος, αυτό δεν τον απαλλάσσει από την ευθύνη να συμμετάσχει στον προεκλογικό διάλογο. Να συμμετάσχει όμως σε έναν διάλογο που δεν γίνεται; Ναι, είναι κι αυτό ένα θέμα. Ένας διάλογος για να είναι διάλογος αποτελεσματικός και δημιουργικός, πρέπει να γίνεται οργανωμένα, με κανόνες και όρους κοινωνίας.
Το πλαίσιο των δημοτικών εκλογών του Μαΐου στη Λαμία χτίζεται μέρα με την μέρα και ολοκληρώνεται. Οι εκλογές δεν φαίνεται να προβληματίζουν τους δημότες∙ μάλλον τους αφήνουν αδιάφορους. Αυτό σημαίνει ότι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στο θεσμό; Όχι. Είναι πολλοί οι παράγοντες. Πέραν των άλλων, είναι και οι τριπλές εκλογές, οι πολλοί υποψήφιοι σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. «Χάνει η μάνα το παιδί» που λένε. Αυτό αναδεικνύει ως κύριο το ζήτημα των προσώπων: των υποψηφίων περιφερειαρχών και δημάρχων και των υποψηφίων περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων.
Το κυρίαρχο ζήτημα στο Δήμο και βέβαια δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά το περιεχόμενο της πολιτικής. Αυτό το έχουμε ξαναπεί. Μιας πολιτικής που να θίγει τα κακώς κείμενα και προ πάντων να βάζει τα θέματα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας, τη σχέση Δήμου και δημοτών, με την έννοια της διαφάνειας, του ελέγχου και της συμμετοχής, τα θέματα της κοινωνικής αλληλεγγύης και της καθημερινότητας, τα θέματα του σεβασμού στο περιβάλλον.
Η κοινή διαπίστωση, με βάση και όλων αυτών που δεν γίνονται, είναι ότι έχουμε μια σταθερή συντηρητική μετατόπιση της κοινωνίας, είτε με την απουσία των κινημάτων, είτε με την απουσία της νέας γενιάς, που παλεύει να σταθεί όρθια. Όσοι από τη νέα γενιά δεν έφυγαν «σε άλλη γη, σε άλλα μέρη»… Όλα αυτά και με ευθύνη βέβαια των κομμάτων.
Σε ό,τι με αφορά, ο χώρος της πολιτικής οικολογίας και της αμφισβήτησης έχει υποστεί πολιτική και ιδεολογική ήττα, μέσα στον κυκεώνα της οικονομικής συγκυρίας και του κυβερνητισμού. Ο χώρος επίσης της κινηματικής ανεξάρτητης αυτοδιοίκησης, η προσπάθεια για ανεξάρτητη παρουσία των ενεργών πολιτών στο δήμο της Λαμίας, ανέστειλε προσωρινά το ρόλο της. Και έτσι η κινηματική δράση, μπροστά στα αδιέξοδα της συντηρητικής στροφής, με επίδικο την ηγεμόνευση, είναι αυτονόητη.
Η κατάθεση των παρεμβάσεων και των προτάσεων, που περιλαμβάνονται στο βιβλίο « Λαμία 1991-2018, Προτάσεις – Παρεμβάσεις, όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου» νομίζω έχουν μια διαχρονική αξία. Δείτε εδώ:
https://www.facebook.com/osadenpireoanemostouxronou/?modal=admin_todo_tour
Εν κατακλείδι, για να επανέλθουμε. Φθάσαμε, το εκλογικό αυτοδιοικητικό παιγνίδι, να γίνεται στο γήπεδο του παραγοντισμού, των μηχανισμών, του κομματισμού, της οικογενειοκρατίας, των πελατειακών εκδουλεύσεων. Η κοινωνία καλείται να ψηφίσει, με τα φθαρμένα παλιομοδίτικα πολιτικά κριτήρια, τους πρυτάνεις του εκλογικισμού και του παραγοντισμού!
Λαμία, 31/3/2019
Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr
https://www.facebook.com/stefanos.stamellos
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ