Το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς ήταν το μαγικό μαγαζάκι των παιδιών....
Τα γυάλινα βάζα με τις καραμέλες τις τσάρλεστον....τις κόκκινες με γεύση κανέλα....
τις τσιχλόφουσκες.....τις γκαζές....τους βόλους....
τα στραγάλια...τον πασατέμπο....
Τα κουτιά με τις χαπαχούπες τα μικρά χαρτάκια που έκαναν συλλογή και έπαιζαν
και ανταλάσανε....
Θα θυμηθώ την ΝΗΣΟ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ που συμπλήρωνες και σου έλειπε
ένα χαρτάκι και το έψαχνες να το ανταλλάξεις στην παρέα.
Στα μικρά βιτρινάκια έβλεπες τα μολυβένια στρατιωτάκια.....
...τα πάρτα όλα ....τις σβούρες τις ξύλινες.....τις ζωγραφιές με τα αγγελάκια....
...τα τετράδια ΦΟΙΝΙΞ με το κίτρινο εξώφυλλο και τις φωτογραφίες
από την ιστορία....από τα θρησκευτικά.....τα μολύβια BABER ...τις πέννες
καμπουρίτσα και Χ....το μελάνι ΜΕΝΟΥΝΟΣ....
Και στην άκρη απλωμένα στον σπάγγο τα παιδικά περιοδικά ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ....
ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ....για τους μεγάλους ΘΗΣΑΥΡΟΣ...ΡΟΜΑΝΤΣΟ....
Δεν ήθελες να φύγεις από μέσα.....μετρούσες το χαρτζιλίκι από τα θελήματα
και προσπαθούσες να αγοράσεις ότι σου άρεσε περισσότερο....
δηλαδή ποτέ δεν έφευγες ευχαριστημένος.
from Πίσω στα παλιά http://bit.ly/2WO5NdA
via IFTTT