Στην αυλή των θαυμάτων υπήρχε μια μικρή αποθηκούλα όπου οι συγκάτοικοι
έβαζαν μεταξύ των άλλων και το "πλυντήριο"της εποχής.
Την θρυλική σκάφη που χρησίμευε για πλύσιμο ανθρώπων και ρούχων.
Για απορρυπαντικό στην αρχή χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές το πράσινο
σαπούνι και αργότερα τις σκόνες όπως το ROL που έδινε και ένα
45ρι βινύλιο δώρο με μερικά άδεια κουτιά.
Για να αστράφτουν τα λευκά και ειδικά το πουκάμισο υπήρχε το λουλάκι.
Και χύμα σε ταμπλέτες και σε συσκευασία στο διχτάκι.
Το μπλέ έδινε λάμψη....έδιωχνε την κιτρινίλα.
Υπήρχαν και γιαγιάδες στην αυλή....γκάγκαρες Αθηναίες που στολιζόντουσαν
για τις επισκέψεις τους στην γειτονιά...στην εκκλησία την Κυριακή το πρωϊ
και το απόγευμα στο ζαχαροπλαστείο για την σοκολατίνα τους.
Για τα μαλλιά χρησιμοποιούσαν το λουλάκι σε εξευγενισμένη μορφή που έδινε ένα απαλό θαλασσί
στο άσπρο χρώμα και σε συνδυασμό με την πούδρα την ανοιχτόχρωμη
και την χύμα κολώνια άνθη λεμονιάς άλλαζαν ευχάριστα την διάθεσή τους.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/2n8g0p6
via IFTTT