V 171. ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Τὸ σκύφος ἁδὺ γέγηθε, λέγει δ’ ὅτι τᾶς φιλέρωτος
Ζηνοφίλας ψαύει τοῦ λαλίου στόματος.
Ὂλβιον· εἲθ’ ὑπ’ ἐμοῖς νῦν χείλεσι χείλεα θεῖσα
ἀπνευστὶ ψυχὰν τάν ἐν ἐμοὶ προπίοι.
Ζηνοφίλας ψαύει τοῦ λαλίου στόματος.
Ὂλβιον· εἲθ’ ὑπ’ ἐμοῖς νῦν χείλεσι χείλεα θεῖσα
ἀπνευστὶ ψυχὰν τάν ἐν ἐμοὶ προπίοι.
Τι τυχερό το κύπελλο που της φιλά τα χείλη
όπως το στόμα με κρασί βρέχει η Ζηνοφίλη...
Ας ήτανε τα χείλη της ν’ αγγίξουν τα δικά μου
και μονορούφι ας έπινε όλα τα σωθικά μου
όπως το στόμα με κρασί βρέχει η Ζηνοφίλη...
Ας ήτανε τα χείλη της ν’ αγγίξουν τα δικά μου
και μονορούφι ας έπινε όλα τα σωθικά μου
ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΟΓΙΑ απόδοση: Ι. Ν. Κυριαζής
--------------------------
--------------------------
Ο Μελέαγρος γεννήθηκε στα Γάδαρα έζησε στην Τύρο και πέθανε το -60 στην Κω.
Ήταν έξοχος ερωτικός ποιητής, τραγούδησε το πάθος του για την Ηλιοδώρα, την τρυφερότητά του για την Ζηνοφίλα καθώς και τον έρωτά του για αρκετές ακόμα γυναίκες.
Στον «Στέφανό» του περιέλαβε και 124 δικά του επιγράμματα. Η συλλογή του αυτή αποτέλεσε μια από τις σπουδαιότερες συνεισφορές στην Παλατινή Ανθολογία.
Δυο Αρχαίοι συγγραφείς, ο Αθήναιος και ο Διογένης ο Λαέρτιος, θεωρούσαν ότι ο Μελέαγρος, όπως επίσης και ο Μένιππος (επίσης καταγόμενος από τα Γάδαρα), ήταν κυνικοί φιλόσοφοι.https://el.wikipedia.org/
from ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ https://ift.tt/2PVzQ4C
via IFTTT