Η ΑΡΓΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΤΗΣ ΕΛΑΤΕΙΑΣ
Του Παναγιώτης Δημάκη, υπεύθυνου ιστορικού αρχείου
Δήμου Αμφίκλειας-Ελάτειας
Το καλοκαιράκι φεύγει, οι αναμνήσεις μένουν για τούς παλαιότερους, για να θυμίζουν τις πυρίκαυστες μέρες, πού ο κάμπος είχε ζωή, με τις συντροφιές, τών συλλεκτριών βαμβακιού, σε μικρές και μεγαλύτερες ομάδες, για τήν συλλογή τού λευκού χρυσού όπως ελέγετο, πού κινούσε, τήν τοπική οικονομία, με τήν προσέλευση εργατριών και από τούς γύρω Νομούς.* Οι καιροί όμως άλλαξαν, όπως και οι καλλιέργειες, οι καλλιεργητικές επιλογές βρίσκονται, σε vertigo σήμερα, ενώ η σιωπή επιστρέφει, εκεί, όπου οι χαρούμενες συντροφιές, με γέλια, πειράγματα και αφηγήσεις, χρωμάτιζαν, και κινούσαν, δροσιστικά το λιοπύρι. Στήν φωτογραφία, η αργατιά τού μακαριστού Δημήτρη Αριστείδη Κατσούλα, μάς γνέφει, από αυτόν τον ονειρικό πλέον κόσμο, πού απήλθε... Ονόματα ορθίων από δεξιά. Γριά Αφέντρα -Νέστορας Θεσσαλος εργάτης- Δημητρού Κατσούλα κυρά- Βαγγελιά Κουτρίδη- Κούλα Κουτρίδη- Μαυραγάνη- Κούλα Αναγνωστοπούλου-Μανούσου- εργάτρια- Μαρίτσα Κατσούλα- Λαπατσάνη- ανώνυμη Θεσσαλη εργατρια- Μάνθος Θεσσαλος εργάτης. Καθιστοί. Τασία Αυγερίου Τασιά- Αριστείδης Δ Κατσούλας- Άρης, Τούλα Κατσούλα- Κωσταρέλου- Τασία Θεσσαλή εργάτρια- Γεωργία Γώγα Κατσαρμα Κατσούλα- Κλεομένης Δ. Κατσούλας- ανώνυμη Θεσσαλή εργάτρια. Ο κατάλογος έχει συνταχθεί, από τον Κλ. Κατσούλα, τον οποίον ευχαριστώ για το φωτογραφικό υλικό, παρουσιάζει πολλά χρήσιμα στοιχεία, για τήν συγκρότηση, μίας αργατιάς, ημιμόνιμης, από τα μέλη τής οικογένειας και τις γειτόνισσες, μερικών μάλιστα, με τα καθημερινά εκφορούμενα ονόματα, μερικά σπάνια (Αφένδρα. Επίσης ο τίτλος Κυρά, πού απονέμεται στήν οικοδέσποινα, εδώ επί Κεφαλής τής συντροφιάς. Νομίζω, ότι η χρήση τής Μεσαιωνικής, αυτής λέξης, σε ειδική περίπτωση εδώ, αξίζει προσοχής).
Η ημιμόνιμη ομάδα αυτή, μάλιστα, κατοικούσε, σε χαμηλά μονόθυρα και μονόχωρα σπιτάκια, πού σήμερα, δεν σώζονται, ανατολικά και παράλληλα τού δρόμου, πού διέτρεχε βαθύ χαντάκι, όλα τού τέλους τού 18ου αι. σε μία νοητή γραμμική διάταξη, από τα Τρομπουκέικα και τήν μνημειακή βρύση, Παλούκη- Βερνίκη, Μαυραγανέικα, Κατσ'λέικα, Μανανά, Θεοδοσίου (Αφένδρας), Κατσαρμά, Νιούνιου. Στο χώρο αυτό, τα Κατσ'λέικα σπίτια, μόνον ήσαν Ανώγεια, μέχρι το 1850- 1900. Άδετο μάλιστα, ότι ήσαν ο πυρήνας, τού τουρκοκρατικού Δραχμανίου, γύρω από το μνημειακό πηγάδι και εδόθησαν, με εθνικό παρατηρητήριο, ώς αποζημίωση μετά τον επαναστατικό Αγώνα, στον γενάρχη Δημ. Κατσούλα. *(Διακρίνονται από τις Θεσσαλικού τύπου ενδυμασίες, περιοχής Καρδίτσης. Η υπερπαραγωγή ήδη είχε περάσει τα οικογενειακά και συγγενικά όρια, συνδρομής και δημιουργούσε έλλειψη "χεριών". Αυτό το πρόβλημα λύθηκε και απλοποιήθηκε, με τήν αγορά ενός φορτηγού Renault, από τούς αδελφούς Δημ. και Λουκά Αρ. Κατσούλα "Σάντικλερ" για όλες τις χρήσεις, αγροτικές και μεταφορικές).
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
from Φθιωτικός Τυμφρηστός https://ift.tt/2oc6HF9
via IFTTT