ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ 1967 | Η πρώτη μείζων κρίση του δικτατορικού καθεστώτος πυροδοτείται από τις δυσμενέστατες εξελίξεις του Κυπριακού που δρομολογούνται μετά τη συνάντηση Παπαδόπουλου-Ντεμιρέλ στον Εβρο και την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο. Ταπεινωμένη διεθνώς, αντιμέτωπη με την ογκούμενη ανησυχία για τις διαγραφόμενες συνέπειες της πολιτικής της στα εθνικά θέματα, η χούντα αναθέτει, στις 21 Νοεμβρίου, τη διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής στον παλαιό πολιτικό της ΕΡΕ Παναγιώτη Πιπινέλη. Στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή προδικτατορικά και πρώην πρωθυπουργός, ο Π. Πιπινέλης, ο οποίος επανειλημμένα είχε εισηγηθεί προ του 1967 κάποιας μορφής δικτατορία στο όνομα του κομμουνιστικού κινδύνου, είναι το πρώτο σημαντικό πολιτικό πρόσωπο που συνεργάζεται με το δικτατορικό καθεστώς. Θέλοντας να διαλύσει τους ενδεχόμενους συνειρμούς από την κίνηση αυτή του παλαιού συνεργάτη του, ο Κ. Καραμανλής σπεύδει, με συνέντευξή του στην παρισινή «Μοντ», στις 29 Νοεμβρίου, να καταδικάσει σε δριμύ τόνο την ολέθρια πολιτική της χούντας στο Κυπριακό και να δηλώσει: «Εκείνο το οποίον επιβάλλεται είναι η έγκαιρος αποχώρησις της κυβερνήσεως των δικτατόρων». Η ανάγκη πολιτικής «διεύρυνσης» της χούντας γίνεται πιο έντονη μετά το αποτυχημένο βασιλικό κίνημα της 13ης Δεκεμβρίου, την απομάκρυνση του πρωθυπουργού-ανδρείκελου Κ. Κόλλια και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον ίδιο τον Παπαδόπουλο. Τρεις μέρες μετά το αντιπραξικόπημα, ο Παπαδόπουλος επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις συγκαλώντας εσπευσμένα δημόσια συνεδρίαση της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος. Πλαισιωμένος από τα άλλα δύο μέλη της «τρόικας», τον Στ. Παττακό και τον Ν. Μακαρέζο (2),
ο Παπαδόπουλος υπόσχεται ότι το νέο Σύνταγμα θα δοθεί σε λίγες μέρες στη δημοσιότητα, εγκαινιάζοντας δήθεν τη διαδικασία σταδιακής επιστροφής στον κοινοβουλευτισμό. Στις 18 Δεκεμβρίου ο Π. Πιπινέλης ορκίζεται και επίσημα υπουργός Εξωτερικών της νέας κυβέρνησης, συνοδευόμενος από τους νέους υπουργούς Οικονομικών Αδ. Ανδρουτσόπουλο, Συγκοινωνιών Π. Τοτόμη και Δημόσιας Τάξης Π. Τζεβελέκο (3),
προσφέροντας ένα πολιτικό «λούστρο» στον αρχιπραξικοπηματία Παπαδόπουλο και τον αντιβασιλέα Ζωιτάκη, τους οποίους οι νέοι υπουργοί πλαισιώνουν στη φωτογραφία (4).
Λιγότερο ευτυχείς δείχνουν οι δικτάτορες Παπαδόπουλος και Παττακός στις 23 Δεκεμβρίου, κάτω από τα πορτρέτα των αυτοεξόριστων βασιλέων,
καθώς παραλαμβάνουν το σχέδιο του νέου Συντάγματος από τον πρόεδρο της αρμόδιας επιτροπής Χαρ. Μητρέλια. Στις δηλώσεις που ακολουθούν ο Παπαδόπουλος υπόσχεται την «έγκρισιν φιλελευθέρου, δημοκρατικού Συντάγματος μέσω δημοψηφίσματος», θέτοντας απώτατο χρονικό όριο για το τελευταίο την 15η Σεπτεμβρίου του 1968. Για να ενισχύσει δε το προσωπείο της «φιλελευθεροποίησης» ανακοινώνει την αμνήστευση της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ, συμπληρώνοντας: «Θα παραμείνουν υπό διοικητικήν εκτόπισιν μόνον οι εγκληματίαι κομμουνισταί του παρελθόντος και οι εγκληματίαι δυναμιτισταί μετά την 21ην Απριλίου. Απαντες οι υπόλοιποι, από του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και του τελευταίου Ελληνος, θα αφεθούν ελεύθεροι να αρχίσουν την μετάνοιάν των προ του γενομένου Θεανθρώπου!».
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ 1967
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ
ΑΘΗΝΑ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
from ανεμουριον https://ift.tt/2BisbmJ
via IFTTT