Θεοδώρα-Μαρία Νάτσιου: «Κύπρον, οὗ μ᾽ ἐθέσπισεν» (αμετ)Ανόητοι Δικτάτορες…


21-04-1967/2020: «Κύπρον, οὗ μ᾽ ἐθέσπισεν» (αμετ)Ανόητοι Δικτάτορες…

21 Απριλίου 1967, Αποφράδα Ημέρα χαραγμένη στη Μνήμη όλων των Ελλήνων, μιας και η τριανδρία των στυγνών δικτατόρων, «Παττακός- Παπαδόπουλος- Μακαρέζος» καταλαμβάνει βίαια με Πραξικόπημα ή «Επανάσταση», όπως την αποκαλούν οι θιασώτες τέτοιων κινημάτων, την εξουσία. Αρδιαίος ο Τύραννος, Θηραμένης, Πεισίστρατος, Περίανδρος, Μεταξάς και αναρίθμητοι άλλοι…λογικά η Ιστορία θα έπρεπε να τους έχει διδάξει…ωστόσο, δηλώνουν (αμετ)Ανόητοι. Οι συνέπειες της επιβολής των δικτατορικών καθεστώτων ανέκαθεν τραγικές, όμως μία εκ των τραγικοτέρων (ενδεχομένως) η διχοτόμηση της Ελληνικής Νήσου Κύπρου. Η Χούντα των Αθηνών πραγματοποιεί πραξικόπημα (15/07/74) στην Κύπρο με σκοπό την ανατροπή του Προέδρου Αρχιεπίσκοπου Μακάριου Γ' και την επίτευξη της ένωσής της με την Ελλάδα. Ουσιαστικά,  παραβιάζει το Άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγυήσεων (Ζυρίχης-Λονδίνου), δίνει στους Τούρκους το δικαίωμα εισβολής, που πραγματοποιούν τις επιχειρήσεις Αττίλας Ι και ΙΙ. Το αποτέλεσμα; η Τουρκία καταλαμβάνει το 36% των εδαφών του νησιού, εκτοπίζει 180.000 Κύπριους, ενώ συνολικά σκοτώνονται  περίπου 3.000 Ελληνοκύπριοι.

Οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε ηθικό χρέος να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Ας παραδειγματιστούμε, λοιπόν, από την Ιστορία, ας μην απεμπολούμε, ούτε αστειευόμενοι έστω, τις Αρχές και τις Αξίες της Δημοκρατίας μας. Μέσα από αυτή νιώθουμε Ελεύθεροι,(Αυτό)πραγματωνόμαστε, εξασφαλίζουμε την Ελευθεροστομία, την Ισότητα, τη συμμετοχή στα κοινά, δημιουργούμε Πολιτισμό, Προοδεύουμε, απολαμβάνουμε τα αγαθά και τις χαρές της Ζωής.

Ο Θουκυδίδης στο έργο του «Περικλέους Επιτάφιος», κεφ. 37 ορίζει την Άμεση Δημοκρατία 1 στην Αρχαία Αθήνα. Μήπως, τελικά,  η Δημοκρατία μας δεν έχει διαφοροποιηθεί τόσο πολύ; Μήπως θεωρούμε δεδομένα όσα έχουν κατακτηθεί με αίμα; Ας μου επιτραπεί να παραφράσω την ρήση του Άγγελου Τερζάκη «Μωρέ εμάς (σίγουρα δεν) μας χρειάζεται δικτατορία…». Είμαστε λαός Ώριμος με Αγωγή και στην περίοδο της Πανδημίας. Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα κατώτερο (!) 

--------------------------------------------------

  «Το πολίτευμά μας λέγεται Δημοκρατία, επειδή την εξουσία δεν την ασκούν λίγοι πολίτες, αλλά όλος ο λαός. Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι μπροστά στον νόμο για τις ιδιωτικές τους διαφορές. Για τα δημόσια αξιώματα προτιμώνται εκείνοι που είναι ικανοί και τα αξίζουν και όχι εκείνοι που ανήκουν σε μια ορισμένη τάξη. Κανείς, αν τύχει και δεν έχει κοινωνική θέση ή αν είναι φτωχός, δεν εμποδίζεται γι’ αυτό να υπηρετήσει την πολιτεία, αν έχει κάτι άξιο να προσφέρει. Στη δημόσια ζωή μας είμαστε ελεύθεροι, αλλά και στις καθημερινές μας σχέσεις δεν υποβλέπουμε ο ένας τον άλλο, δεν θυμώνουμε με τον γείτονά μας αν διασκεδάζει και δεν του δείχνουμε όψη πειραγμένου που, αν ίσως δεν τον βλάπτει, όμως τον στενοχωρεί. Αν, ωστόσο, η αυστηρότητα λείπει από την καθημερινή μας ζωή, στα δημόσια πράγματα, από εσωτερικό σεβασμό, δεν παρανομούμε. Σεβόμαστε τους άρχοντες, πειθαρχούμε στους νόμους, και, μάλιστα, σε όσους έχουν γίνει για να προστατεύουν τους αδυνάτους και όσους που, αν και άγραφοι, είναι ντροπή να τους παραβαίνει κανείς».[Θουκυδίδη, Περικλέους Επιτάφιος, Κεφ. 37]

Γράφει η Νάτσιου Θεοδώρα-Μαρία, Φιλόλογος
Νεότερη Παλαιότερη