του Φρ. Ηλιάδη
 |
| Τρυφερή, ευάλωτη αλλά και σίγουρη για τον εαυτό της η Μαρίκα το 1908 στα «Τρία φιλιά» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Ερμήνευσε τον ρόλο της Δοράς στο έργο που παρουσίασε ο θίασος Κοτοπούλη-Σαγιώρ (φωτ.: Θεατρικό Μουσείο) |
Μπορεί η κριτική να μην έχει πάντα δίκιο. Ξέρε όμως τούτο (απευθυνόμενη στον θεατρικό συντάκτη Φρ. Ηλιάδη): Περισσότερο ωφελήθηκα από τις κακές κριτικές παρά από τις καλές. Αν σου γράψουν ΕΞΟΧΗ, ΑΦΘΑΣΤΗ, ΥΠΕΡΟΧΗ, θα ευχαριστηθείς, θα φουσκώσεις σαν τη γαλοπούλα. Κι ύστερα, ποιο το κέρδος; Το προσωπικό σου κέρδος σαν ηθοποιού; Ενώ μια κριτική που θα σου πει τα ελαττώματα σου είναι κάτι το σωτήριο. Η κριτική είναι σαν τη γελοιογραφία.(Απόσπασμα από το βιβλίο του Φρ. Ηλιάδη «Μαρίκα Κοτοπούλη − Βιογραφικό Corpus». Εκδόσεις Δωρικός. Αθήνα 1996.) Σου επισημαίνει τα ελαττώματα σου, μεγεθύνοντάς τα. Αν η μύτη σου είναι λίγο μεγάλη, θα σε πει μυταρού, αν είσαι λίγο παχουλή θα σε πει χοντρή, βαρέλα... Έπαιζα κάποια εποχή, τη μια βραδιά την ΙΦΙΓΕΝΕΙΣ ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ του Γκαίτε και την ΗΛΕΚΤΡΑ του Χόφμανσταλ, και την επομένη στα ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ όπου έκανα τη ΜΕΝΙΔΙΑΤΙΣΣΑ. Ένας θεατρικός συγγραφέας που έκανε και κριτική, έγραψε ότι η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ που έπαιζα του θύμισε τη ΜΕΝΙΔΙΑΤΙΣΣΑ των ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ και ότι θα έπρεπε ν' αποφασίσω τι ήθελα να είμαι: Ηθοποιός της επιθεώρησης ή τραγωδός; Νομίζεις ότι πειράχτηκα; Ήξερα βέβαια ότι ο εν λόγω συγγραφέας-κριτικός έπνεε μένεα εναντίον μου, γιατί δεν του είχα παίξει κάποιο έργο του. Όμως, ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκα να αποδώσω την κριτική του, αποκλειστικά και μόνο, στην εχθρική του διάθεση και να πω: «Ασ' τον κι ας λέει! Αυτός τα' χε μαζί μου, για τούτο με χτυπάει!». Η κριτική του με απασχόλησε για καιρό, νύχτα και μέρα: Πόση δόση αλήθειας υπήρχε στα φαρμακερά λόγια που μου 'γράψε; Ήμουν σίγουρη ότι δεν έπαιζα την ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ σαν την ΜΕΝΙΔΙΑΤΙΣΣΑ. Μπορούσα όμως να είμαι βέβαιη ότι αυτό δεν θα γινόταν σιγά-σιγά κάποια μέρα; Σου είπα: Η κριτική είναι η γελοιογραφία. Κάτι θα βρει και θα το διογκώσει, θα το παραμορφώσει, ίσως, όταν θέλει να σε χτυπήσει. Εσύ όμως πρέπει να σταθείς και να ρωτήσει: Τι λαβή δίνω εγώ της κριτικής για να φτάσει σ' αυτή τη μεγέθυνση, σ' αυτή την υπερβολή; Κι εγώ στάθηκα και ρώτησα... Και σ' αυτόν, τον εχθρικά διατεθειμένο κριτικό, χρωστάω ότι έπαψα να παίζω τη μια επιθεώρηση και την άλλη τραγωδία, ποιός ξέρει; Αν εξακολουθούσα, πιθανόν κάποια μέρα η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ μου να έμοιαζε με ΜΕΝΙΔΙΑΤΙΣΣΑ»...
AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΦΡ. HΛΙΑΔΗ «MΑΡΙΚΑ KΟΤΟΠΟΥΛΗ - BΙΟΓΡΑΦΙΚΟ CORPUS» ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 2003
from ανεμουριον https://ift.tt/2V3Hj16
via IFTTT