Η κατάκτηση της Βιθυνίας από τους οθωμανούς Τούρκους και η εδραίωση του κράτους τους (1301-1337)

γράφει ο Κωνσταντίνος Λινάρδος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το δεύτερο μισό του 13^ου αιώνα η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ της Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης και του Σελτζουκικού Σουλτανάτου του Ικονίου και κατ’ επέκταση η σταθερότητα στην περιοχή ανατρέπεται. Η ανάκτηση και η εκ νέου μεταφορά της Πρωτεύουσας  στην Κωνσταντινούπολη, συνοδεύεται από συνειδητή παραμέληση και υποβάθμιση της μικρασιατικής χώρας. Η κατάργηση των συνοριακών φυλάκων, η υπέρμετρη φορολόγηση, η ελάττωση του αριθμού των μικροϊδιοκτητών, η ανεπαρκής προστασία από τις επιδρομές εχθρικών ή μισθοφορικών δυνάμεων, οδηγεί σε κοινωνική αποσταθεροποίηση και αποξένωση του πληθυσμού από την μακρινή και αδιάφορη Κωνσταντινούπολη.

Βυζαντινό ιππικό

Την ίδια στιγμή το Σελτζουκικό Σουλτανάτο, συγκλονίζεται από μογγολικές επιθέσεις και τοπικές επαναστάσεις , εισερχόμενο και αυτό σε φάση παρακμής και αποσύνθεσης. Οι λεηλασίες και οι καταστροφές αποδιοργανώνουν το εμπόριο και την αγροτική παραγωγή, ενώ οι φόροι αυξάνονται δραματικά. Στα τέλη του 13^ου αιώνα το Σουλτανάτο υφίσταται τυπικά και οι διάφοροι τοπάρχες αρχίζουν να ανεξαρτητοποιούνται ο ένας μετά τον άλλον. Ένας εξ αυτών ήταν ο Οσμάν που αρχικά έλεγχε μια μικρή περιοχή γύρω από το Γενήσεχηρ , σε εδάφη της Βιθυνίας κοντά στο ποταμό Σαγγάριο.Διαβάστε περισσότερα

from Θέματα Ελληνικής Ιστορίας https://ift.tt/3dR9rMp
via IFTTT