ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ | Ο Αρχιμανδρίτης Πλάτων Αϊβαζίδης ανήκει στη χωρία των ιεραρχών που θυσίασαν τη ζωή τους για τα ιδανικά της πατρίδας και βρήκαν τραγικό θάνατο λόγω του ηρωισμού τους. Χάρη στις θυσίες των εθνομαρτύρων της νεότερης Ιστορίας μας οι νεότερες γενιές απολαμβάνουν ελεύθερη ζωή. Ο Αϊβαζίδης γεννήθηκε το 1850 στην Πάτμο, στο τουρκοκρατούμενο αλλά ιερό για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία αυτό νησί, από γονείς φτωχούς αλλά πατριώτες. Πράγμα που διαπιστώνεται και από το αρχαιοελληνικό όνομα που έδωσαν στο παιδί τους. Ο Πλάτων Αϊβαζίδης, γαλουχημένος από τους γονείς του με τα υψηλά ιδανικά της πατρίδας και της θρησκείας εισήλθε στον ιερατικό κλάδο και υπηρέτησε το Έθνος μέσα από τις τάξεις του. Ο πατριωτισμός του γαλβανίστηκε περισσότερο στα χρόνια της μαθητείας του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, στην Κωνσταντινούπολη, και στην περίοδο που υπηρέτησε ως διάκος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και αργότερα ως πρωτοσύγκελος των Μητροπόλεων του αλύτρωτου Ελληνισμού στη Λήμνο, τη Σάμο και την Καστοριά και από το 1910 στην ιστορική πόλη του Πόντου, την Αμάσεια. Όλες οι περιοχές στις οποίες υπηρέτησε ο Αϊβαζίδης ελευθερώθηκαν και προστέθηκαν στην επικράτεια του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Όλες οι περιοχές πλην του Πόντου, για την ελευθερία του οποίου, όμως, έδωσε τη ζωή του. Στη διάρκεια του Μικρασιατικού πολέμου, οι τουρκικές δυνάμεις έκλειναν στις φυλακές της Αμασείας τους θαρραλέους Ποντίους, που ύστερα από πέντε περίπου αιώνες σκλαβιάς πίστεψαν ότι επέκειτο η ανατολή του ήλιου της ελευθερίας.
 |
| Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΣ ΑΜΑΣΕΙΑΣ, ΟΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΙΕΡΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΟΠΩΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΡΙΤΕΛΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝ ΑΪΒΑΖΙΔΗΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΣΦΑΓΙΑΣΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ. |
Από τον Ιανουάριο του 1921 στις φυλακές αυτές συνωστίζονταν οι Πόντιοι εκείνοι που αποτελούσαν το άνθος του μικρασιατικού Ελληνισμού στα Γράμματα, τις επιστήμες και το εμπόριο, χωρίς διάκριση φύλου και ηλικίας. Η κατηγορία με την οποία οδηγούνταν σιδηροδέσμιοι, σε φρικτά λόγω υγρασίας και δυσοσμίας κελιά, ήταν ότι ανήκαν σε μυστική επαναστατική οργάνωση που έπαιρνε οδηγίες από την Ελλάδα, μέσω του Πατριαρχείου και απέβλεπε σε συνεργασία με τους αντάρτες των βουνών του Πόντου, στην ίδρυση ανεξάρτητης Δημοκρατίας. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1921 συστήθηκε από τους Τούρκους το λεγόμενο Δικαστήριο της Ανεξαρτησίας, που άρχισε να δικάζει και να καταδικάζει σε θάνατο δεκάδες Έλληνες, με σκοπό να αποκεφαλίσει τον Ελληνισμό του Πόντου από την ηγετική τάξη του.
 |
| ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΣΕΤΕΣ. |
Από 2 μέχρι 16 Σεπτεμβρίου καταδικάστηκαν σε θάνατο με απαγχονισμό οι Έλληνες καθηγητές και μαθητές (!) του ελληνοαμερικανικού κολεγίου ΜΕΡΖΟΥΦΑΝ και μαζί με αυτούς 52 χωρικοί. Στις 17 Σεπτεμβρίου άρχισε η δίκη 95 προκρίτων της Αμασείας, με τόσο συνοπτική διαδικασία, ώστε να μην επιτραπεί σε κανένα να απολογηθεί και να εκδοθεί η απόφαση μέσα σε 4 μέρες! Με την έναρξη της δίκης ο πρόεδρος του Δικαστηρίου ζήτησε από τους 95 κατηγορούμενους να αναγνωρίσουν την ενοχή τους, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν. Και επειδή δεν υπήρχαν στοιχεία για την καταδίκη τους, το δικαστήριο κατέφυγε στη χάλκευση τους. Η απόφαση που εκδόθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου έλεγε: «Επειδή απεδείχθη όχι οι κατηγορούμενοι εσκέπτοντο και ενεργούσαν (Σ.Σ. δεν γίνεται λόγος για επαναστατικές ενέργειες και «εγκληματική δράση») να ιδρύσουν Δημοκρατία του Πόντου, αποσπώντες μέγα μέρος του Οθωμανικού Κράτους από την Τραπεζούντα ως το Τουγκουλδάκ και τη Σεβάστεια καταδικάζονται σε θάνατο δι' αγχόνης 69 εκ των παρόντων και 15 ερήμην. Επτά καταδικάζονται σε 15ετή δεσμά και οι άλλοι σε πρόσκαιρα». Όταν οι καταδικασθέντες οδηγούνταν από το δικαστήριο στη φυλακή έβλεπαν το ανατριχιαστικό θέαμα του στησίματος των ικριωμάτων στους κεντρικούς δρόμους της Αμασείας. Το βράδυ της 20ής προς 21η Σεπτεμβρίου, ο Αϊβαζίδης που ήταν ο πρώτος των κατηγορηθέντων και καταδικασθέντων είχε να επιτελέσει την τελευταία μεγάλη αποστολή του προς την πατρίδα και την Εκκλησία. Κάλεσε τους κατάδικους και με φλογερά λόγια τους εμψύχωσε, θυμίζοντας τους ότι χάρη σε παρόμοιες θυσίες επέζησε το ελληνικό Έθνος. Στη συνέχεια, ο Αϊβαζίδης με τη συμπαράσταση και συγκατάθεση όλων έψαλε διάφορους εκκλησιαστικούς ύμνους και ετέλεσε τη Θεία αγρυπνία ολόκληρο το βράδυ. Κανένα μοιρολόι και κανένας αναστεναγμός θλίψης και απελπισίας δεν ακούστηκε. Κανένα δάκρυ δεν κύλησε από τα μάτια των υπερήφανων αυτών Ελλήνων του Πόντου. Και προς τα ξημερώματα, ο Αϊβαζίδης άρχισε να ψάλλει, βοηθούμενος από όλους τους κατάδικους το «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν». Οι στιγμές ήταν συγκλονιστικές και η εικόνα συμπληρώθηκε από τον ασπασμό που αντάλλαξαν μεταξύ τους οι γενναίοι μελλοθάνατοι. Λίγο πριν χαράξει η ημέρα (Τετάρτη) της 21ης Σεπτεμβρίου, οι δεσμοφύλακες άνοιξαν τις σιδερόφρακτες πύλες των φυλακών και οδήγησαν τους μελλοθάνατους στο χώρο του ομαδικού εγκλήματος που επρόκειτο να τελέσουν σε λίγα λεπτά οι τουρκικές Αρχές. Οι 174 εθνομάρτυρες, με επικεφαλής τον Πλάτωνα Αϊβαζίδη στάθηκαν με ψηλά το κεφάλι και με έκφραση γενναιότητας, υπερηφάνειας, θάρρους και γαλήνης μπροστά σε αντίστοιχο αριθμό ικριωμάτων. Ύστερα από συνοπτική διαδικασία οι δήμιοι πέρασαν τις αγχόνες στο λαιμό των ηρώων. Ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος πλησίασε τον πρωτοσύγκελο Αϊβαζίδη και καρφίτσωσε πάνω στο μαύρο, τιμημένο ράσο του, το έγγραφο της «καταδίκης στον δι' αγχόνης θάνατο» όλων. Οι 174 ήρωες κρεμάστηκαν σε αγχόνες διατεταγμένες σε δύο στοίχους. Στη μέση των δύο σειρών οι στρατιώτες του Κεμάλ είχαν στήσει ξεχωριστά την αγχόνη του Αϊβαζίδη. Τα λείψανα των τιμημένων τέκνων της Αμασείας αιωρούνταν στις αγχόνες επί μία ώρα. Μεταξύ τους ήταν έφηβοι 16-17 ετών, αλλά και γέροντες, μέχρι και 70 ετών, όπως ο Αϊβαζίδης. Τα πτώματα των μαρτύρων μεταφέρθηκαν με κάρα έξω από την Αμάσεια και τάφηκαν ομαδικά. Καθώς τα κάρα περνούσαν από τους δρόμους της τραγικής πόλεως του Πόντου, οι λίγοι Έλληνες που είχαν απομείνει, παρακολουθούσαν με σπαραγμό ψυχής και οδύνη, μέσα από τις γρίλιες των παραθύρων τους, τη μεταφορά των «ιερών λειψάνων» των 174 συμπατριωτών τους, έκαναν το σταυρό τους και ψιθύριζαν «αιωνία η μνήμη τους».
ΕΛΛΑΔΑ 20ός ΑΙΩΝΑΣ ΕΚΔΟΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΑΘΗΝΑ
from ανεμουριον https://ift.tt/2nFgMtG
via IFTTT