Η Πινακοθήκη Κυκλάδων στη Σύρο παρουσιάζει την έκθεση του Γιώργου Γιώτσα, «Concrete Journeys», σε επιμέλεια του κριτικού τέχνης Dr. Μarek Bartelik. Στην έκθεση που διαρκεί ως τις 28 Ιουλίου, παρουσιάζονται 42 επιτοίχια γλυπτά μεσαίων και μεγάλων διαστάσεων, καθώς και μια εγκατάσταση από 20 μικρότερα γλυπτά που αποτελούν κατά τον ίδιο τον καλλιτέχνη, θραύσματα της υπαρκτής πραγματικότητας.
Fluvial deposition (2017), burned grey and white cement, resins and pigment, 45 x 50 cm
Στο κείμενο του καταλόγου που συνοδεύει την έκθεση ο επιμελητής Dr. Μarek Bartelik γράφει: «…Το βαρύ, τραχύ και σκληρυμένο τσιμέντο αποτελεί το κύριο υλικό για τα μεγάλα γλυπτικά ανάγλυφα του Γιώργου Γιώτσα που παρουσιάζονται σε αυτήν την έκθεση. Ωστόσο, για να τα δημιουργήσει, ο καλλιτέχνης ξεκινά με κονία, την οποία αναμιγνύει με νερό και, κατόπιν, τη συνδυάζει με πολυστυρένιο, μαρμαρόσκονη, χαρτοπολτό, ρητίνη, κόλλα, σίδερο, μικρές πέτρες και άμμο. Η δημιουργική διαδικασία που ακολουθεί είναι χρονοβόρα, καθώς περιλαμβάνει ανάπλαση, καύση, επικόλληση ρύπων (soiling) και χρωμάτων, ενώ συνάμα πρέπει να επιτραπεί στο έργο να «γεράσει» και να αλλοιωθεί επιτρέποντας στη φύση – βροχή ή ήλιο – να αφήσει το αποτύπωμά της στο έργο χωρίς τη βοήθεια του καλλιτέχνη. Όμως δεν τελειώνει εδώ. Για να ολοκληρωθούν τα έργα του Γιώτσα, πρέπει να «ξεκουραστούν», κάποιες φορές να αποσυναρμολογηθούν, να ξαναχτιστούν και να αποκατασταθούν σαν να είχαν ανασκαφεί. Μόνο τότε ολοκληρώνεται το τελικό έργο τέχνης, με το αποτέλεσμα να φαίνεται τελειωμένο και λασπωμένο…
Transport and deposition (2017), burned grey and white cement, resins and pigment, 52 x 40 cm
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης αναφέρει για το έργο του: η φράση «evoluzione umana» – «ανθρώπινη εξέλιξη», θα έλεγα ότι είναι η έννοια που περιγράφει κατά κύριο λόγο τα βήματα που ακολουθώ στην καθημερινή αναζήτηση της εικαστικής μου πορείας…
…Πολλά από τα έργα του Γιώτσα βασίζονται σε φωτογραφίες που τράβηξε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του. Είναι τα στιγμιότυπα της υπαρκτής πραγματικότητας. Όταν τα χρησιμοποιεί στο στούντιο, συνήθως ξεκινάει εστιάζοντας σε μια λεπτομέρειά τους. Η διαδικασία μεγέθυνσης σε ένα μικρό σημείο μιας φωτογραφίας εστιάζει την προσοχή σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο και, ταυτόχρονα, δημιουργεί απόσταση από την αρχική εικόνα επιτρέποντάς του να αναφερθεί ακροθιγώς σε ευρύτερα θέματα. Για παράδειγμα, μια τρύπα στο έδαφος είναι ένα σημάδι συγκεκριμένης φυσικής καταστροφής, αλλά επίσης φέρνει στον νου τη σκέψη που κρύβουν οι άνθρωποι ή που παγιδεύονται σε αυτήν.
Erosion and deposition (2017), burned grey and white cement, resins and pigment, 51 x 44 cm
Ο σωρός σκουπιδιών στον δρόμο που αποτυπώθηκε στη φωτογραφία του μοιάζει με νεκρή φύση – τύπου Vanitas – η οποία μιλά για την αδηφάγο κατανάλωση και τις συνέπειές της. Το εγκαταλελειμμένο πλαστικό αποκαλύπτει την παρουσία απορριμμάτων που δεν μπορούμε να τα ξεφορτωθούμε ποτέ, μα και την εμμονή του χρόνου πέρα από την ύπαρξή μας. Υπάρχουν και άλλα ηδυπαθή αντικείμενα και υποκείμενα που του θυμίζουν την κοινωνική αδικία, τη φθορά και την ευδαιμονία. Όπως εμφατικά τονίζει, οι νωχελικές βόλτες του στη Νέα Υόρκη του επέτρεψαν να καταπιαστεί με ζητήματα που υπερβαίνουν τις αισθητικές ανησυχίες – από υπαρξιακές έως περιβαλλοντικές, από μυστικιστικές έως πολιτικές. Στην πραγματικότητα, η επιθυμία αντιμετώπισης των μεγαλύτερων ανησυχιών είναι η αόρατη κόλλα που συνδέει το σύνολο του έργου του στην έκθεση αυτή, επιτρέποντάς του να εκφραστεί για τον κόσμο που ζούμε με έναν εξαιρετικά συναισθηματικό και ενστικτώδη τρόπο…».
Grainy and ruined (2017), burned grey and white cement, resins and pigment, 40 x 63 cm
Οργάνωση έκθεσης: Δήμος Σύρου-Ερμούπολης Με την ευγενική υποστήριξη της Γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ Καρτέρης. Επιμέλεια έκθεσης: Dr. Marek Bartelik Συντονισμός: Γιώργος Αλτουβάς
Διάρκεια έκθεσης 10 – 28 Ιουλίου 2020
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά: 11.00 – 13.00 και 18.30 – 22.00
The post Γιώργος Γιώτσας: Στιγμιότυπα της υπαρκτής πραγματικότητας appeared first on Art22.
from Art22 https://ift.tt/32dWASd
via IFTTT