 |
|
Ο γνωστός πίνακας του Gustave Moreau
«Ο Ησίοδος και η Μούσα» – 1891
|
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ησίοδος εύχεται να μην τον αξίωνε ποτέ ο θεός να ζήσει σε αυτήν την τόσο δύσκολη εποχή. Διότι κατά τα λεγόμενά του, οι άνθρωποι του γένους του σιδήρου είναι οι χειρότεροι όλων όσων προηγήθηκαν στα τρία προηγούμενα γένη.
Είναι αυτοί που έχουν τις περισσότερες και τις χειρότερες υποχρεώσεις που μοιάζουν να μην τελειώνουν ποτέ. Υποχρεώσεις και βιοτικές μέριμνες που δεν τους επιτρέπουν να βρουν τον απαιτούμενο χρόνο αλλά και την διάθεση για να ασχοληθούν με την απαραίτητη «γνώση του εαυτού τους», σύμφωνα με το Απολλώνιο παράγγελμα του μαντείου των Δελφών.
Το αποτέλεσμα είναι οι άνθρωποι του γένους αυτού, σε πολλές περιπτώσεις να μην διαθέτουν ούτε καν την στοιχειώδη ηθική κατάρτιση, ενώ το μόνο που δείχνει να τους ενδιαφέρει είναι ένας διαρκής και πολλές φορές αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στους συνανθρώπους τους και το πώς θα υπερισχύσουν έναντι των υπολοίπων.
Οι έννοιες της συντροφικότητας, της συνεργασίας της αγάπης και του αλτρουισμού έχουν δώσει την θέση τους στις έννοιες του εγωισμού, του ατομικού συμφέροντος, της φιλοπρωτίας και της κακίας.Οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο δυστυχισμένοι, κάνουν τόσο άσχημο τρόπο ζωής, στερούνται σε τέτοιον βαθμό ιδανικά και αξίες, που πολλές φορές μοιάζουν να έχουν γεράσει πριν την ώρα τους.
Μπροστά στην ατομική τους ευχαρίστηση και την ικανοποίηση των προσωπικών τους ορέξεων, δεν υπολογίζουν πολλές φορές ούτε καν την ίδια τους την οικογένεια, καταντώντας να είναι κακότροποι, κακόγλωσσοι, χαιρέκακοι και μνησίκακοι, διότι στην πραγματικότητα δεν είναι σε θέση να μπορούν να αγαπήσουν κανέναν άλλον, περισσότερο από τον εαυτό τους.
Είναι τόσο μεγάλος ο εγωισμός και τα ζωώδη ένστικτα που διαθέτουν που θεωρούν τον εαυτό τους το κέντρο του σύμπαντος, ενώ όλοι οι άλλοι είναι αναπόφευκτα υποδεέστεροί τους.
Θα μπορούσε όμως να υπάρξει κάποια ελπίδα σε αυτήν την διαρκή και συνεχιζόμενη κατάπτωση του ανθρώπινου γένους που οδηγείται τελικά στην αποκτήνωση;
Πράγματι, αν ο λόγος που υφίσταται αυτές τις φοβερές συνέπειες των συνθηκών διαβίωσης του πέμπτου γένους του σιδήρου, οφείλεται στην απομάκρυνσή του από την εφαρμογή των θείων νόμων, αυτό που τώρα οφείλει να κάνει, είναι να βρει έναν τρόπο που θα του επιτρέψει να επιστρέψει και πάλι πολύ κοντά στην θεϊκή του υπόσταση.
Διαπιστώνουμε όμως, ότι αν καταφέρει να μετακινηθεί από το πέμπτο γένος στο αμέσως προηγούμενο, δηλαδή στο τέταρτο, εκεί θα συναντήσει το γένος των Ηρώων που παρομοιάζεται με τους Ημίθεους.Πράγματι η επική ποίηση είναι αυτή που μας δείχνει αυτόν τον δύσβατο δρόμο της επιστροφής, ο οποίος περνάει αναμφισβήτητα μέσα από τις ηρωικές πράξεις και τα ανδραγαθήματα, κάποιων ιδιαίτερα χαρισματικών ανθρώπων που αποφάσισαν έμπρακτα να αλλάξουν τις συνθήκες της ζωής τους, να αντισταθούν στις συνθήκες που επιβάλει το εκάστοτε σύστημα διακυβέρνησης και οι αξίες της κοινωνίας, να εγκαταλείψουν τον κοινό ή ομαδικό τρόπο εξέλιξης που απορρέει ως συνέπεια όλων αυτών και να βρουν την υπεράνθρωπη δύναμη να κινηθούν αντίθετα προς όλη αυτήν την κοινά ακολουθούμενη πορεία, χαράσσοντας την δική τους προσωπική διαδρομή που θα στηρίζεται πρωτίστως στην πρακτική εφαρμογή της δικαιοσύνης και της ηθικής.
Τον δρόμο αυτόν της επιστροφής μας τον δείχνει χωρίς ίχνος αμφιβολίας ο Ελληνικός Πολιτισμός μέσω και των ηρωικών ή των διδακτικών επών.
https://www.georgecharalampidis.gr--------------------------------------------------------------------------------
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
&
from ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ https://ift.tt/2EmlGnT
via IFTTT