Κέντρο της Αθήνας και εκείνα τα χρόνια οι εφοδιασμοί των μαγαζιών γινόντουσαν
με το σιδερένιο καρότσι που είχε δύο ρόδες.
Πολλές αποθήκες εταιρειών για λόγους ευκολίας και κυρίως οικονομίας
βρισκόντουσαν στο Κέντρο.
Οι παραγγελίες μικρές και συχνές λόγω οικονομικών δυσκολιών ...
υπήρχε και η σιγουριά της άμεσης παράδοσης.
Η οδηγία του αφεντικού μια....
"....στο φτερό να γυρίσεις..."
Φόρτωνες το καρότσι και πάνω στο πεζοδρόμιο κάτω στην άκρη του δρόμου
και κορναρίσματα και φωνές....
"...κάτσε άκρη ρε μικρέ εσύ με το καρότσι..."
αυτός θα ήταν ταξιτζής.
Μάθαινες τους δρόμους αναγκαστικά και έφιαχνες το πρόγραμμα...
Ομόνοια....Σύνταγμα...Μοναστηράκι είχες στο μυαλό σου οπότε διάβαζες
το τιμολόγιο που έλεγε οδός Πουκεβίλ δηλαδή Μεταξουργείο μεριά....
Σατωβριάνδου προς Ομόνοια ....
Σωνιέρου, Μάγερ, Φαβιέρου, Βίκτωρος Ουγκώ, Ακομινάτου
στην Πλατεία Βάθη (σημερινά στέκια ναρκωτικών).
Εύκολο δεν ήταν αλλά γινότανε στην συνέχεια....
Να έχεις και το νού σου στα πακέτα μην εξαφανιστεί κανένα όταν έκανες στάση
για τυρόπιτα ή να χαζέψεις τις αφίσες έξω από το REX το ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ το ΣΤΑΡ.
Εύρισκες τρύπες όπως τις έλεγαν για να αγοράσεις φθηνά παπούτσια ρούχα ...
Οι παπατζήδες στην Αθηνάς...στο Μοναστηράκι συγκέντρωναν πελατεία
αλλά όταν πήγαινες κοντά σε έδιωχναν λόγω ηλικίας....
"....φύγε από΄δω μην μας κάψεις...."
Λές και δεν τους "έκαιγαν"όταν τους έπιαναν και με ενήλικους πελάτες.
Η διανομή έφθανε μέχρι την Πλατεία Βικτωρίας ξεκινώντας από την Σοφοκλέους
που ήταν η έδρα.
Ποιός υπολόγιζε τις αποστάσεις...φτερά είχαν τα πόδια....
Όταν περνάω από την Ξούθου πίσω από την Ομόνοια δεν μπορώ να το πιστέψω
ότι θα καταντούσε έτσι....πιάτσα ναρκωτικών και εκδιδομένων αντρών και γυναικών.
Ο μικρός αυτός δρομάκος ήταν κάποτε εμπορικός με φαρμακαποθήκες...
Οι βόλτες στους δρόμους της Αθήνας συνεχίζονται ακόμα χωρίς
καρότσι και άγχος ....
Φυσικά δεν είναι ανέμελες ειδικά σε στενά που δεν είναι σήμερα
πολυσύχναστα.
Πολλές αποθήκες εταιρειών για λόγους ευκολίας και κυρίως οικονομίας
βρισκόντουσαν στο Κέντρο.
Οι παραγγελίες μικρές και συχνές λόγω οικονομικών δυσκολιών ...
υπήρχε και η σιγουριά της άμεσης παράδοσης.
Η οδηγία του αφεντικού μια....
"....στο φτερό να γυρίσεις..."
Φόρτωνες το καρότσι και πάνω στο πεζοδρόμιο κάτω στην άκρη του δρόμου
και κορναρίσματα και φωνές....
"...κάτσε άκρη ρε μικρέ εσύ με το καρότσι..."
αυτός θα ήταν ταξιτζής.
Μάθαινες τους δρόμους αναγκαστικά και έφιαχνες το πρόγραμμα...
Ομόνοια....Σύνταγμα...Μοναστηράκι είχες στο μυαλό σου οπότε διάβαζες
το τιμολόγιο που έλεγε οδός Πουκεβίλ δηλαδή Μεταξουργείο μεριά....
Σατωβριάνδου προς Ομόνοια ....
Σωνιέρου, Μάγερ, Φαβιέρου, Βίκτωρος Ουγκώ, Ακομινάτου
στην Πλατεία Βάθη (σημερινά στέκια ναρκωτικών).
Εύκολο δεν ήταν αλλά γινότανε στην συνέχεια....
Να έχεις και το νού σου στα πακέτα μην εξαφανιστεί κανένα όταν έκανες στάση
για τυρόπιτα ή να χαζέψεις τις αφίσες έξω από το REX το ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ το ΣΤΑΡ.
Εύρισκες τρύπες όπως τις έλεγαν για να αγοράσεις φθηνά παπούτσια ρούχα ...
Οι παπατζήδες στην Αθηνάς...στο Μοναστηράκι συγκέντρωναν πελατεία
αλλά όταν πήγαινες κοντά σε έδιωχναν λόγω ηλικίας....
"....φύγε από΄δω μην μας κάψεις...."
Λές και δεν τους "έκαιγαν"όταν τους έπιαναν και με ενήλικους πελάτες.
Η διανομή έφθανε μέχρι την Πλατεία Βικτωρίας ξεκινώντας από την Σοφοκλέους
που ήταν η έδρα.
Ποιός υπολόγιζε τις αποστάσεις...φτερά είχαν τα πόδια....
Όταν περνάω από την Ξούθου πίσω από την Ομόνοια δεν μπορώ να το πιστέψω
ότι θα καταντούσε έτσι....πιάτσα ναρκωτικών και εκδιδομένων αντρών και γυναικών.
Ο μικρός αυτός δρομάκος ήταν κάποτε εμπορικός με φαρμακαποθήκες...
Οι βόλτες στους δρόμους της Αθήνας συνεχίζονται ακόμα χωρίς
καρότσι και άγχος ....
Φυσικά δεν είναι ανέμελες ειδικά σε στενά που δεν είναι σήμερα
πολυσύχναστα.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/3nMlqAV
via IFTTT