Μετά το θάνατο του Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου μένει μόνος αυτοκράτορας ο αδελφός του Κωνσταντίνος Η', ο οποίος ήταν συναυτοκράτοράς του από πολύ παλαιότερα. Ήταν άνθρωπος ικανός και έξυπνος, αλλά δεν ενδιαφερόταν για τις κρατικές υποθέσεις, τις οποίες άφηνε σε χέρια ανίκανων και ραδιούργων ενώ ο ίδιος περνούσε τον καιρό του σε συμπόσια και σε αγώνες του Ιπποδρόμου, διασπαθίζοντας ανέμελα τους θησαυρούς του κράτους, που είχε συγκεντρώσει ο Βασίλειος Β' (Βλέπε Georg. Ostrogorsky, ιστορία του Βυζαντινού Κράτους, τόμος 2ος, σελίδα 207). Το 1026 οι Πατσινάκες (ή Πετσενέγοι), οι οποίοι κατοικούσαν περίπου στη σημερινή Ρουμανία, εισέβαλαν στη Βυζαντινή Βουλγαρία. Αλλά τους απέκρουσε ο ικανότατος στρατηγός του Βασιλείου Β', Κωνσταντίνος Διογένης (φρούραρχος Σιρμίου [Sremska Mitrovica]), ο οποίος τους ανάγκασε να επιστρέψουν στη χώρα τους. Ο Διογένης διορίστηκε δούκας (στρατηγός διοικητής) της Βουλγαρίας. Πολύ σημαντικό θέμα για την Αυτοκρατορία υπήρξε το ζήτημα της διαδοχής του Κωνσταντίνου Η', το οποίο ο ανεύθυνος αυτοκράτορας σκέφτηκε και αντιμετώπισε όταν ήδη βρισκόταν στα πρόθυρα του θανάτου. Ο γερασμένος αυτοκράτορας δεν είχε άρρενα τέκνα και από τις τρεις κόρες του η μεγαλύτερη, η Ευδοκία, είχε αποσυρθεί σε μοναστήρι από νεαρή ηλικία. Οι δύο νεότερες, Ζωή και Θεοδώρα, είχαν μείνει ανύπανδρες. Σκέφτηκε, λοιπόν, τότε ο Κωνσταντίνος να βρει σύζυγο για τη μία τουλάχιστον από τις δύο, ο οποίος θα τον διαδεχόταν στο θρόνο. Η εκλογή του, όπως και κάθε άλλη ενέργεια του, υπήρξε εσφαλμένη. Αντί να διαλέξει για γαμβρό του και επομένως για μελλοντικό αυτοκράτορα έναν ικανό και δραστήριο στρατιωτικό, προτίμησε τον αριστοκρατικής καταγωγής έπαρχο της Κωνσταντινουπόλεως Ρωμανό Αργυρό ή Αργυρόπουλο. Στις 12 Νοεμβρίου του 1028 ο Ρωμανός Αργυρός νυμφεύθηκε τη σαρανταοκτάχρονη Ζωή (η Θεοδώρα αρνήθηκε να παντρευτεί τον Ρωμανό) και τρεις μέρες αργότερα, μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου Η', στέφθηκε αυτοκράτορας.
from ανεμουριον https://ift.tt/35GBeN8
via IFTTT