Ομιλία Δημάρχου
Στον ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΤΗΣ
ΛΑΜΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ ΛΟΥΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
ΛΑΜΙΑ, 18 Οκτωβρίου 2020
Μακαριώτατε,
Σεβασμιότατε
Μητροπολίτη Φθιώτιδας,
Σεβαστοί
πατέρες,
Κύριε
Υπουργέ,
Κύριοι
Βουλευτές,
Κύριε
Δήμαρχε Αθηναίων,
Κύριε
Περιφερειάρχη
Συνάδελφοι
στην αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού,
Εκπρόσωποι
του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας,
Εκπρόσωποι
φορέων,
Κυρίες και κύριοι,
Συμπολίτισσες και συμπολίτες,
Διπλή
γιορτή σήμερα για την πόλη μας.
Σαν
σήμερα, στις 18 Οκτωβρίου του 1944, ανήμερα της μνήμης του Αγίου Ευαγγελιστού
Λουκά του ιατρού, οι καμπάνες στο διπλανό εξωκκλήσι ηχούσαν χαρμόσυνα,
αναγγέλλοντας την απελευθέρωση της Λαμίας από τον κατακτητή, την ώρα που τα πρώτα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ
έμπαιναν στην πόλη.
Διπλή
γιορτή που καταγράφεται στην τοπική παράδοση που θέλει να συνδέει τον Άγιο
Λουκά, με την απελευθέρωση της από τους κατακτητές και να γράφεται ακόμα μια
σελίδα στην μακραίωνη Ελληνική ιστορία,
όπου πατρίδα και θρησκεία, πορεύονται μαζί στο πέρασμα των αιώνων, σε
μία άρρηκτη σχέση.
Τούτες
τις ώρες, πρέπει να γυρίσουμε το βλέμμα μας πίσω.
Σε
εκείνες τις μέρες του φθινοπώρου του 1944, που τα μηνύματα της λευτεριάς πλησίαζαν
και τη Λαμία.
Σαν
χθες, οι αντάρτες της 13ης Μεραρχίας του
ΕΛΑΣ, συγκρούονται με τους Γερμανούς στη Μεγάλη Βρύση.
Οι
Γερμανικές μεραρχίες ετοιμάζονταν να φύγουν από την πόλη, αφήνοντας πίσω τους
συντρίμμια. Οι αποθήκες πυρομαχικών στο στρατόπεδο Τσαλτάκη, το εργοστάσιο της
ηλεκτρικής στην οδό Λεωνίδου, το τηλεφωνικό κέντρο στην οδό Αινιάνων, οι
αποθήκες του Ερυθρού Σταυρού με τρόφιμα για τους πεινασμένους της περιοχής,
ήταν οι στόχοι τους.
Εκεί
όμως βρέθηκαν τρεις άνθρωποι, τους οποίους οφείλουμε πάντα να τους έχουμε ψηλά στη
μνήμη μας, καθώς είναι αυτοί που απέτρεψαν τα χειρότερα.
Ο
Ευγένιος Ντε Σιμόνε, ως αιχμάλωτος των Γερμανών, είχε υποχρεωθεί να τοποθετήσει
εκρηκτικά στις αποθήκες των πυρομαχικών στο Τσαλτάκη, για να τα πυροδοτήσουν οι
ίδιοι, όταν θα έφευγαν.
Την
παραμονή του Αγίου Λουκά, με τεράστιο κίνδυνο της ζωής του, κόβει τα καλώδια,
σώζοντας τη Λαμία από βέβαιη καταστροφή.
Το
ίδιο έκανε, σε συνεννόηση με την αντίσταση και ο Αυστριακός Τζόζεφ Μπλέχινγκερ
που με κίνδυνο της ζωής του, κόβει τα καλώδια και διαφεύγει στη Στυλίδα.
Και
οι δύο, μετά τον πόλεμο, παίρνουν την Ελληνική υπηκοότητα και έζησαν ανάμεσά
μας.
Τις
κρίσιμες εκείνες ώρες, στην πόλη
βρίσκεται και ο Σουηδός Sture Linner ως αντιπρόσωπος του Διεθνούς
Ερυθρού Σταυρού και μετέπειτα διπλωμάτης. Οργανώνει ομάδες περιφρούρησης για να
αποφευχθούν οι ανατινάξεις από τους Ναζί, το πλιάτσικο και οι λεηλασίες. Σαν
χθες τα μεσάνυχτα, πήρε την πρωτοβουλία και πήγε στο Γερμανό διοικητή στο σπίτι
του, στην οδό Τσιριμώκου και Μανωλίδου, τον έπεισε να μην πυροδοτηθούν τα
εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί, σώζοντας με αυτόν τον τρόπο βασικές υποδομές
της πόλης μας που είχαν απομείνει.
Λίγες ώρες αργότερα, τα αντάρτικα τμήματα του ΕΛΑΣ, ελέγχουν πλήρως την κατάσταση.
Συμπολίτισσες και συμπολίτες,
Η
Ελληνική ιστορία και σήμερα με σεβασμό κλίνει
το γόνυ στη μνήμη των νέων εκείνης της εποχής που πολέμησαν, θυσιάζοντας
τα νιάτα τους για την λευτεριά της πατρίδας.
Της
πατρίδας της χιλιόπαθης που δεν πρόλαβε να χαρεί τη νίκη κατά του «άξονα» αφού
η κατάρα της φυλής μας, η διχόνοια, μας οδήγησε στον αδελφοκτόνο εμφύλιο που
διέλυσε την κοινωνική μας συνοχή, μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω και δε μας
επέτρεψε να συμμετάσχουμε στα τραπέζια των νικητών και να δρέψουμε τους καρπούς
της νίκης.
Ο
αδελφοκτόνος εμφύλιος που μας ανάγκασε να κάνουμε υπερπροσπάθεια για να
μπορούμε σήμερα ισότιμα να βαδίζουμε μαζί με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη της
ενωμένης Ευρώπης, τον δρόμο της προόδου.
Οι
Λαμιώτες, όπως και όλοι οι Ελληνες, βρίσκουν τη δύναμη να τραβήξουν μπροστά.
Βρίσκουν
τη δύναμη να κλείσουν τις πληγές και τα σημάδια της κατοχής και του εμφύλιου σπαραγμού.
Βρίσκουν
τη δύναμη να χαράξουν νέα πορεία, μέσα σε μια Ενωμένη Ευρώπη.
Πορευτήκαμε
για χρόνια, αν και πήραμε αποστάσεις από
βαθιές ιστορικές παρακαταθήκες, εν ονόματι των καταναλωτικών αγαθών.
Νομίσαμε
πως ο πόλεμος και κυρίως η πείνα και η δυστυχία, ήταν κάτι που πέρασε.
Πιστέψαμε ότι όλα αυτά δεν μας αφορούν και ότι έχουν σχέση με άλλους
λαούς.
Λειτουργήσαμε
σαν άρπαγες του εθνικού μας πλούτου, οικονομικού
και περιβαλλοντικού. Εγωιστικά, ατομιστικά, δυνάστες των ανήμπορων, πλούσιοι με
δανεικά, επιτυχημένοι χωρίς πολλές φορές αξία, εραστές της ήσσονος προσπάθειας
και του πλαγίου δρόμου, ευτυχισμένοι σε ένα κράτος που δυστυχεί, σε μία
καθημερινότητα που μας οδήγησε σ΄ αυτή την κατάσταση της ηθικής και οικονομικής
κρίσης, του αδιεξόδου, και τελικά της
απώλειας ακόμη και της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Μέρες
όπως η σημερινή, μας υποχρεώνουν, ψύχραιμα και με διάθεση αυτοκριτικής, να
ρίξουμε βαθιές ματιές στη διαδρομή μας, να δούμε ως κοινωνία τα λάθη και τις
παραλείψεις μας. Να αναζητήσουμε εκ νέου τον προσανατολισμό μας και να κατανοήσουμε
τις αιτίες, τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης.
Σήμερα,
που βαριά σύννεφα μαζεύονται από την Ανατολή, σήμερα που ήδη πολεμάμε έναν
διαφορετικό εχθρό που μας αποδεκατίζει σιωπηλά και ύπουλα, καλούμαστε να
αποδείξουμε την φιλοπατρία μας, δείχνοντας καθημερινά τον σεβασμό μας στους συμπατριώτες
μας, στην ζωή των άλλων Ελλήνων, προστατεύοντας από την πανδημία τους
συμπολίτες μας, κρατώντας αποτελεσματικό και αξιόμαχο το σύστημα υγείας της
πατρίδας μας.
Παράλληλα
όμως με την μάχη ενάντια στον αόρατο εχθρό, καλούμαστε να οργανώσουμε από την αρχή με τις νέες συνθήκες τη ζωή μας
και να συνεχίσουμε τα ειρηνικά μας έργα, με ταπεινότητα, εργατικότητα και
ομαδική προσπάθεια, ώστε να συνεχίσει ο τόπος μας να βαδίζει στο δρόμο της
προόδου μέσα στο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι.
Αυτό δεν είναι απλά μία καινούργια απαραίτητη στάση ζωής προσαρμοσμένη στις νέες συνθήκες, είναι μία ηθική υποχρέωση που η γενιά μας έχει σε όλες εκείνες και σε όλους εκείνους που έδωσαν τα νιάτα τους θυσία στο βωμό της λευτεριάς, είναι το ηθικό καθήκον να δουλέψουμε, χωρίς διαχωρισμούς και αποκλεισμούς, όλοι μαζί, για το αύριο αυτής της πόλης, για τα παιδιά μας και τότε...., ίσως. όλοι αυτοί που πείνασαν, που βασανίστηκαν, που μάτωσαν, που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα, κοιτάζοντας μας από εκεί ψηλά, να χαμογελούν με ικανοποίηση, για τους αγώνες τους που δεν πήγαν χαμένοι, για τις θυσίες τους, που έπιασαν τόπο.
Συμπολίτισσες και συμπολίτες,
Ο
φετινός μας εορτασμός, σίγουρα γίνεται σε πρωτόγνωρες για την γενιά μας
συνθήκες, η συμμετοχή του λαού και οι εκδηλώσεις, ασφαλώς δεν είναι αυτές που
θα θέλαμε αυτή την λαμπρή μέρα της διπλής γιορτής της πόλης μας.
Παρόλα αυτά, το βαρύ κλίμα της ανασφάλειας στην κοινωνία και το σφίξιμο στην καρδιά μας, έρχεται να απαλύνει η παρουσία του Αρχιεπίσκόπου μας κου κου Ιερωνύμου, Του οποίου η παρουσία ανάμεσά μας, από μόνη της λαμπρύνει την τοπική μας εορτή και μας γεμίζει ελπίδα κι αισιοδοξία. .
Μακαριώτατε,
Σας ευχαριστώ μέσα απ’την καρδιά μου για την τιμή που κάνατε στην πόλη μας και στο λαό της και Σας εύχομαι υγεία και μακροημέρευση προς δόξα της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας και προς πνευματική χαρά του ορθόδοξου λαού της πατρίδας μας.
Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη μας,
Ο
Ευαγγελιστής Άγιος Λουκάς ήταν ιατρός, σ’ αυτόν πρός χάριν του λαού της Λαμίας,
Σας παρακαλώ να προσεύχεστε, ώστε η πόλη μας και ο λαός της, να συνεχίσει να
βρίσκεται κάτω από τη σκέπη και την ιαματική πρόνοια του πολιούχου της Αγίου Λουκά,
στις δύσκολες μέρες που περνάμε.
Και
όλοι εμείς συμπολίτισσες και συμπολίτες ας σηκωθούμε όρθιοι και με ομοψυχία, ας εκτελέσουμε το πατριωτικό μας καθήκον, όπως
οι σημερινές συνθήκες το ορίζουν, στηρίζοντας πρώτα απ´ όλα τους αδύναμους
συμπολίτες μας και προχωρώντας την Λαμία μας μπροστά, με πίστη στις δυνάμεις
μας και, πάντα κάτω από την σκέπη και την ευλογία του Πολιούχου μας Ευαγγελιστού
Λουκά.
Χρόνια πολλά!!!
ANAΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄
ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΗΜΟΤΗ
ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ
Λαμία, 18 Οκτωβρίου 2020
Προσφώνηση από τον Ευθύμιο Καραΐσκο, Δήμαρχο Λαμιέων.
***
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμε
Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχη μας, Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ.κ. Συμεών
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι
Κυρίες και κύριοι,
Mακαριώτατε, Σας καλωσορίζουμε και Σας ευχαριστούμε για την παρουσία και
την ευλογία Σας για μία ακόμη φορά στον τόπο μας, στην πόλη της
Λαμίας!
Σε ένα τόπο, στενά συνδεδεμένο με δικά Σας βιώματα, καθώς η Στερεά
Ελλάδα και η λεβεντογέννα Ρούμελη, είναι ο τόπος που Σας γέννησε και Σας ανέθρεψε.
Σε ένα τόπο, όπου κατοικούν και δραστηριοποιούνται άνθρωποι τίμιοι
και πιστοί στις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Σε ένα τόπο, όπου τον διακονεί εδώ και ένα σχεδόν χρόνο ως
Μητροπολίτης και Ποιμενάρχης του, ο εκ
των αγαπημένων Σας πνευματικών Σας υιών Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος
κ.κ. Συμεών, ο Δεσπότης της καρδιάς μας.
Ήταν μεσημέρι, της 7ης Φεβρουαρίου 2008, κυρίες και κύριοι, όταν η
Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε εκλέξει τον 20ο Αρχιεπίσκοπό της από της ανακηρύξεως του αυτοκεφάλου
της : τον Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερώνυμο.
«Ιδού εγώ ανάμεσά σας, στην εποχή των
μεγαλόστομων διακηρύξεων, του πληθωρισμού της κενολογίας και της ξύλινης
γλώσσας, απρόθυμος να διατυπώσω υψιπετείς διακηρύξεις. Δεν έχω να καταθέσω
προγραμματικές δηλώσεις. Άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και με
περισσή σαφήνεια επί του Σταυρού», είπε μεταξύ άλλων στον Ενθρονιστήριο λόγο Του
ο Μακαριώτατος και έδωσε το στίγμα Του!
Ο Προκαθημένος της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας, με
τον δημόσιο λόγο και το ήθος Του, μακριά από λαϊκισμούς,
έδωσε σε όλους : πιστούς και μη, ενεργούς πολίτες και υπεύθυνους πολιτικούς, να
καταλάβουν ότι η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να σιωπά και να αδιαφορεί
για όσα ταλανίζουν τους ανθρώπους, είτε πρόκειται για τα μικρά προβλήματά τους,
είτε για τα μεγαλύτερα προβλήματα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν και αυτό
κάνει μέχρι σήμερα. Αφουγκράζεται τον παλμό της εποχής και διεκδικεί τις θέσεις
της σεμνά, αλλά με επιτυχία και αποτελεσματικότητα. Και διατυπώνει
τον λόγο της όχι για να αμφισβητήσει τους θεσμούς ή να εμπλακεί σε πολιτικές
και κομματικές αντιπαραθέσεις, αλλά για να εκφράσει με έργα ουσίας την
αγάπη της προς τον Θεό και προς τον άνθρωπο, και μάλιστα τον κάθε άνθρωπο
ανεξαιρέτως, χωρίς διάκριση θρησκεύματος, χρώματος και φύλου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι ο Αρχιεπίσκοπος των έργων και
όχι των λόγων, της ενότητας και όχι των διχασμών.
Ο Μακαριώτατος από την πρώτη στιγμή έκανε αναφορά για την φροντίδα
ανθρώπων κατατρεγμένων και αδύναμων και οι πράξεις Του, επιβεβαίωσαν τα λόγια Του.
Σήμερα, στα όρια της Αρχιεπισκοπής μόνο, στηρίζονται πάνω από 50.000
οικογένειες καθημερινά, ενώ σε αυτόν τον αριθμό προστίθενται και άνθρωποι που
στηρίζονται ή διαμένουν στα δεκάδες ιδρύματα της Αρχιεπισκοπής.
Δεν υπάρχει πτυχή του ανθρώπινου πόνου που να τον αφήνει αδιάφορο γιατί,
όπως ο ίδιος λέει, «είναι ασύμβατο να ονομάζεσαι χριστιανός και να μην
νοιάζεσαι για τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον
πεινασμένο, τον φτωχό, τον βασανισμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον στιγματισμένο
για την ψυχική του αρρώστια».
• Έτσι δημιούργησε νέες κοινωνικοπρονοιακές δομές και
φιλανθρωπικούς οργανισμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «Αποστολή» της
Αρχιεπισκοπής, η οποία πλέον χάρη στον αεικίνητο και υπερδραστήριο Ποιμενάρχη
μας κ. Συμεών αναπτύσσει το έργο της αγάπης και στην Φθιώτιδα.
• Ανέπτυξε συνεργασίες με όλους τους θεσμικούς και κοινωνικούς
φορείς, με στόχο την προσφορά στον άνθρωπο. Χαρακτηριστική η
συνεργασία του με την Τοπική Αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών.
• Στηρίζει με διάφορους φορείς και οργανισμούς της Αρχιεπισκοπής
τους νέους, ιδιαίτερα σήμερα που οι δυσκολίες είναι περισσότερες.
Χαρακτηριστικό το μεγαλόπνοο έργο Του, η δημιουργία σε ιδιόκτητες εκτάσεις της
Αρχιεπισκοπής του Κέντρου Παιδείας, Πολιτισμού και Εθελοντισμού «Η Αγία Φιλοθέη
η Αθηναία», στο οποίο λειτουργεί όλη την διάρκεια του χρόνου ένα σύγχρονο
κατασκηνωτικό κέντρο με αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλες υποδομές, για όλες
τις ηλικίες
• Καθιέρωσε το πρόγραμμα «Η Εκκλησία στους δρόμους», το
οποίο διανέμει καθημερινά πολλές χιλιάδες μερίδες φαγητού σε άπορους
συνανθρώπους μας, τόσο στο κεντρικό
συσσίτιο της Αρχιεπισκοπής στην Ομόνοια, αλλά και μέσα από τα 100 περίπου
οργανωμένα Κέντρα Ενοριακής Αγάπης στις ενορίες της Αρχιεπισκοπής, σε
ένα έργο, το οποίο συμμετέχουν περισσότερες από τέσσερις χιλιάδες γυναίκες
εθελόντριες.
• Δημιούργησε, το πρότυπο Κέντρο Γεροντολογίας στο Δήλεσι
Βοιωτίας, μοναδικό στο είδος του σε όλη την Ευρώπη και το Καρέλλειο Ίδρυμα στο
Χαλάνδρι (πρότυπη μονάδα αντιμετώπισης της νόσου Alzheimer). Επεξέτεινε το
Ίδρυμα Κόκκορη για παιδιά με σύνδρομο Down, δημιουργώντας νέες Στέγες
Υποστηριζόμενης Διαβίωσης στο Μαρούσι.
• Κατασκευάζει νέα Ιδρύματα για πάσχοντες με αυτισμό και για
κωφαλάλους στην περιοχή Βαρνάβα Αττικής, σε έκταση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής,
στην Ιερά Μονή Αξιον Εστίν.
• Ανήγειρε νέους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς στα Βριλλήσια και την
Καλλιθέα και σύντομα ολοκληρώνεται νέος βρεφονηπιακός σταθμός στην περιοχή
Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών.
• Δημιούργησε το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης, το οποίο με
μέριμνα του Ποιμενάρχη μας κ. Συμεών αναπτύσσει πλέον δράσεις και στην δική μας
περιοχή,
• Δημιούργησε δομές παιδείας και πολιτισμού, όπως η Βιβλιοθήκη της Αρχιεπισκοπής στο παλαιό Κακουργιοδικείο, το Πολιτιστικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής στον Κεραμεικό, η Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής με παράρτημα και στα Οινόφυτα Βοιωτίας, Κοινωνικά Φροντιστήρια με εκατοντάδες εθελοντές εκπαιδευτικούς, εθελοντική διακονία των ασθενών των νοσοκομείων με περισσότερους από 350 εθελοντές, Ξενώνες φιλοξενίας συνοδών ασθενών στους Αγίους Αναργύρους και στου Ψυρρή και ο κατάλογος είναι αρκετά μακρύς και διαισθάνομαι ότι ο Ιδιος, ουδόλως επιθυμεί να συνεχίσω την ανάγνωσή του.
Μακαριώτατε,
Για όλα αυτά και για όσα δεν είναι δυνατόν ο ομιλών να χωρέσει στον
χρόνο μιας προσφώνησης, το Δημοτικό
Συμβούλιο του Δήμου Λαμιέων έλαβε ομόφωνα απόφαση για την ανακήρυξη της Υμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητας, ως επιτίμου
Δημότη του Δήμου μας, εκφράζοντας ταπεινά με τον τρόπο αυτό τον θαυμασμό, τον σεβασμό και την
αγάπη μας προς το σεπτό πρόσωπό Σας, ως ηθική ανταμοιβή και δημόσιο έπαινο :
- για το πολυσήμαντο και αναγνωρισμένο έργο Σας στην αντιμετώπιση της
πολυεπίπεδης οικονομικής, ηθικής, κοινωνικής και πνευματικής κρίσης, η οποία
μαστίζει την πατρίδα μας, από την ημέρα της εκλογής Σας στον Αρχιεπισκοπικό
Θρόνο των Αθηνών, μέχρι και σήμερα.
- για τον άοκνο αγώνα Σας για την προστασία των πτωχών και αδυνάτων
συνανθρώπων μας, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, χρώματος και φύλου,
- για την συμβολή Σας στην
διατήρηση της κοινωνικής συνοχής,
- για το σεμνό ήθος και το
μέτρο που Σας διακρίνει κατά την
άσκηση των καθηκόντων Σας, τα οποία
επιτελείτε με ταπεινότητα, σύνεση και
σεβασμό απέναντι σε κάθε άνθρωπο,
- για το πλούσιο και πολύτιμο
συγγραφικό έργο Σας,
- για την ιδιαίτερη προσφορά Σας και στη πόλη της Λαμίας, με την επί των ημερών του νέου, αξίου και ικανού ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Συμεών ανάπτυξη κοινών δράσεων της Μητροπόλεως Φθιώτιδος και των Οργανισμών της Εκκλησίας της Ελλάδος, για την στήριξη σημαντικών ευάλωτων ομάδων πληθυσμού.
Μακαριώτατε,
Αισθανόμαστε ιδιαίτερη τιμή, που από σήμερα είστε Επίτιμος Δημότης του Δήμου
και της πόλεως της Λαμίας.
Σας ευχαριστούμε και πάλι για την μεγάλη τιμή να επισκεφθείτε τη Λαμία, στη σημερινή ιστορική ημέρα για τη πόλη μας και παρακαλώ να δεχτείτε τη τιμητική πλακέτα με την ανακήρυξή Σας σε Επίτιμο Δημότη και ένα συμβολικό δώρο.