O δήμαρχος Καμένων Βούρλων Γιάννης Συκιώτης για το φετινό εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου
Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, το αυτοκίνητο της ιταλικής διπλωματικής αποστολής φτάνει στην πρωθυπουργική κατοικία του Ιωάννη Μεταξά στην Κηφισιά. Ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι, κρατά στα χέρια του το τελεσίγραφο, το οποίο έχει γραφτεί από τις 22 Οκτωβρίου από τον ίδιο τον κόμητα Τσιάνο. Ο Μεταξάς δέχεται τον Ιταλό πρέσβη σε ένα μικρό χωλ της κατοικίας, όπου και του επιδίδεται το τελεσίγραφο. Έχει μόλις τρεις ώρες να απαντήσει…
Ο Μεταξάς αφού διαβάσει το τελεσίγραφο, με τρεμάμενη φωνή απαντά στα Γαλλικά….. «Κύριε πρέσβη, τότε πόλεμος».
Ώρα 04:30, χτυπάει το τηλέφωνο στο γραφείο του Υποστράτηγου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, Διοικητή της 8ης Μεραρχίας Πεζικού, υπεύθυνης για το Ελληνο-αλβανικό μέτωπο.
Ο Υποστράτηγος εκδίδει ημερήσια διαταγή προς τους αξιωματικούς και τους οπλίτες της 8ης Μεραρχίας…η εντολή είναι σαφής «αντίσταση μέχρις εσχάτων», «υπέρ βομών και εστιών» και για την Ελευθερία.
Ώρα 05:40 το πρωί. Οι σειρήνες αντιαεροπορικής άμυνας ηχούν στην Πρωτεύουσα και στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αθήνας θα ανακοινώσει την έναρξη των επιχειρήσεων με μια εκπομπή που έγινε θρύλος… «Εδώ ρ/φ σταθμός Αθηνών.
Μεταδίδομεν το πρώτο ανακοινωθέν του ελληνικού γενικού στρατηγείου.
Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της πέμπτης και τριάντα πρωϊνής της σήμερον, τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνο-αλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ».
Με αυτό το τρόπο, η χώρα εισέρχεται στον πόλεμο.
Ώρα 05:30 28η Οκτωβρίου 1940 – Ελληνο-αλβανική μεθόριος. Οι Ιταλοί, οι οποίοι δε μπορούν να τηρήσουν ούτε τους δικούς τους όρους – ξεκινούν ήδη τις πολεμικές επιχειρήσεις.
Μοναδικοί θύλακες αντίστασης το Απόσπασμα Πίνδου, υπό το συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη και η περίφημη 8η Μεραρχία με διοικητή το Στρατηγό Χαράλαμπο Κατσιμήτρο. Οι ήρωες πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Τα εφόδια ελάχιστα και φυσικά η πολεμική τεχνολογία ξεπερασμένη, ενώ κόντρα στα υπερσύγχρονα για την εποχή αεροπλάνα, η Ελλάδα είχε να αντιπαρατάξει μερικά παλαιά, ξεπερασμένα αεροσκάφη. Έξι διμοιρίες πυροβολικού υπό το Δαβάκη κλήθηκαν να υπερασπιστούν μία γραμμή 70 χιλιομέτρων απέναντι στη θρυλική μεραρχία αλπινιστών "Τζούλια".
Ο Ελληνικός Στρατός και ο Ελληνικός Λαός αντιστέκεται σθεναρά.
Μέχρι τις 13 Νοεμβρίου 1940 έχει αποκατασταθεί το μέτωπο και οι ελληνικές δυνάμεις ετοιμάζονται για το επιτελέσουν το αδιανόητο…. ΕΠΙΘΕΣΗ!
Η συνέχεια ήταν διθυραμβική. Ο ελληνικός Στρατός πέταξε έξω από τη χώρα τους Ιταλούς κατακτητές και άρχισε να επελαύνει στο έδαφος της Βόρειας Ηπείρου. Κορυτσά, Πόγραδετς, Πρεμετή, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Χειμάρα και Κλεισούρα, ολοκλήρωσαν μία σειρά επιτυχιών κόντρα στους απελπισμένους Ιταλούς στρατιώτες του εξοργισμένου Μουσολίνι.
Πολλά έχουν γραφτεί και ακόμα περισσότερα έχουν ειπωθεί για εκείνη την περίοδο. Όμως στις παρακάτω γραμμές συμπυκνώνεται όλο το νόημα εκείνης της εποχής, ένα νόημα που ηχεί εκκωφαντικό ακόμα και σήμερα…
«Περισσότερο και από την υπόθεση ενός έθνους που αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του, η 28η Οκτωβρίου του 1940 προβάλλει στην σκηνή της ιστορίας έναν αγώνα γενικότερο : μιας φυλής ανθρώπων. Αυτής που προσδιορίζεται από το πάθος της για την ελευθερία.
Πέρα από τον πάταγο των αυτοκρατοριών που γκρεμίζονται, θα απομείνει να ακούγεται μέσα στον αποκαμωμένο κόσμο, λιανό και κρυστάλλινο, ερημικό και άτρεμο, το εωθινό που σήμανε η σάλπιγγα πάνω στον Ελληνικό βράχο μια φθινοπωρινή αυγή». Έγραψε ο Άγγελος Τερζάκης.
Το μήνυμα της εθνικής μας επετείου, είναι πάντα σημαντικό και πρέπει να μνημονεύεται και συντροφεύει τη συνείδησή μας.
Το ΟΧΙ στους Ιταλούς και μετέπειτα στο Γερμανό κατακτητή, δεν ειπώθηκε μόνο με λόγια, το είπαν όλοι οι Έλληνες- ΑΝΤΡΕΣ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΠΑΙΔΙΑ, ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ-, με τις πράξεις τους, τη συμπεριφορά τους απέναντι στον εχθρό, με όλη τους την ύπαρξη. Επέδειξαν ΑΝΔΡΕΙΑ, ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, δεν έσκυψαν το κεφάλι, δε φοβήθηκαν, ούτε τον Ιταλό που θεωρούσε, ότι θα κάνει «περίπατο» από αυτόν εδώ τον τόπο, ούτε μπροστά στον βάρβαρο Γερμανό κατακτητή. Υπέμειναν θηριωδίες, εκτελέσεις, βασανισμούς, πείνα και γενικά, ότι μπορεί να λυγίσει, να γονατίσει και να εξαθλιώσει τον άνθρωπο.
Ο Έλληνας όμως με την αγάπη για την Πατρίδα του, και την πίστη στο Θεό πορεύτηκε και βγήκε νικητής, γράφοντας ιστορία, για άλλη μια φορά.
ΑΝΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Η τούρκικη προκλητικότητα, έντονη και καθημερινή, μας θυμίζει, ότι ο τόπος μας είναι ιερός, και πρέπει να τον αφήσουμε στα παιδιά μας ίσο, με αυτόν που παραλάβαμε.
ΑΝΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Ο εχθρός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν είναι πάντα ορατός, δεν κρατάει όπλο, αλλά υπάρχουν και εχθροί αόρατοι. Η έντονη υγειονομική κρίση των τελευταίων μηνών, που δείχνει, ότι αναζωοπυρώνεται με γοργούς ρυθμούς, είναι επίσης μία πρόκληση για την Πατρίδα μας, για τον κάθε ένα από εμάς, είναι πόλεμος για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό. Φορώ τη μάσκα μου και τηρώ τα μέτρα υγιεινής, διότι θέλω να προστατεύσω, τον εαυτό μου, τη μάνα μου, τον πατέρα μου, τα παιδιά μου, το φίλο, το γείτονά μου, θέλω να προστατεύσω τον έμπορο, τον καταστηματάρχη, τον ελεύθερο επαγγελματία, που δεν πρέπει να κλείσει η επιχείρησή του. Είναι μικρή η θυσία, που καλούμαστε να κάνουμε, ώστε να προάγουμε το κοινό καλό και να προστατεύσουμε την ανθρώπινη ζωή.
Ημέρα μνήμης η σημερινή, ένδοξων εθνικών αγώνων και Ελληνικής Υπερηφάνειας, ας βροντοφωνάξουμε όλοι το δικό μας ηχηρό ΟΧΙ, απέναντι σε σύγχρονους κινδύνους και προκλήσεις, που απειλούν την ζωή, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια του Έλληνα και πιστοί στα ιδανικά και τα ιδεώδη, που μας εμπνέει η γενιά του ’40, ας ατενίσουμε το μέλλον συντροφιά με τα λόγια του Κωστή Παλαμά:
«Η Ελλάδα είναι αβασίλευτη, με δάφνες και με κρίνα,
της νίκης. Παντοδύναμος την έπλασε τεχνίτης.
Η δόξα, το καμάρι της, η αλήθεια είναι δική της.
Κι αν είναι και στον πόλεμο μέσα, η ζωή θυσία
ο τάφος είναι πέρασμα προς την Αθανασία.»
Χρόνια πολλά και καλή δύναμη σ’ όλους μας.