Η μόνη κελάδα με κάποιο χαρακτηριστικό χρωματισμό. Ξεχωρίζει από το κοκκινο-κανελί φτέρωμα στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού και ψηλά στο στήθος, που εμφανίζεται κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Ο χρωματισμός αυτός, που ποικίλλει έντονα σε έκταση και απόχρωση μεταξύ των ατόμων, του είδους, χάνεται το φθινόπωρο και το χειμώνα. Τότε γίνεται πιο δύσκολο να ξεχωρίσουμε την Κοκκινοκελάδα από τα συγγενικά της είδη. Ωστόσο, η Κοκκινοκελάδα διακρίνεται από το κομψό της σουλούπι που μοιάζει με τις συγγενικές της σουσουράδες αλλά και από τη χαρακτηριστική παραπονιάρικη φωνή της, που ακούγεται σαν «σπιιιιχ» Αναπαράγεται πολύ βόρεια, στην αρκτική ζώνη. Ξεχειμωνιάζει γύρω από τη Μεσόγειο αλλά κυρίως στην Αφρική, νότια της Σαχάρας γι’ αυτό και οι Κοκκινοκελάδες είναι πιο συνηθισμένες στη χώρα μας κατά τις μεταναστευτικές περιόδους της άνοιξης και του φθινοπώρου. Μήκους 14 εκατοστών, έχει λεπτό ράμφος και σχετικά ανοιχτόχρωμα πόδια. Ο χρωματισμός της είναι φαιός, έντονα σκουρότερος στη ράχη και την ουρά. Στις άκρες η ουρά έχει μερικά λευκά φτερά. Ανοιχτότερο έως λευκωπό είναι το κάτω μέρος του σώματος με έντονα σκούρα στίγματα, χαμηλά στο στήθος και στα πλαϊνά του σώματος. Όπως όλες οι κελάδες, στο έδαφος περπατάει κανονικά και δεν χοροπηδάει όπως άλλα στρουθιόμορφα.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΖΕΦΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΑΘΗΝΑ
1995
from ανεμουριον https://ift.tt/2IOZGop
via IFTTT