Στέφανος Στρέιτ: Ο διευθυντής της Εθνικής τράπεζας στη Λαμία

Ο Στέφανος-Αριστομένης Στρέιτ, [Stefanos Straight], Έλληνας βαυαρικής καταγωγής, νομομαθής, οικονομολόγος, τραπεζιτικός και πολιτικός, γεννήθηκε στις 6 Απριλίου 1837 στην Πάτρα και πέθανε στις 13 ή 14 Απριλίου 1920 στην Αθήνα.

Ήταν παντρεμένος με τη Βικτωρία Λόντου, κόρη του Ανδρέα Χριστόδουλου Λόντου, αγωνιστή της Ελληνικής επαναστάσεως του 1821 και γιος τους ήταν ο καθηγητής και πολιτικός Γεώργιος Στρέιτ.

Βιογραφία

Ήταν γιος του γεωμέτρη Γεωργίου Στρέιτ, που ήταν αξιωματικός του στρατού του βασιλιά Όθωνα κι αφού παραιτήθηκε, εγκαταστάθηκε στην Πάτρα. Ο Στέφανος παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού σχολείου στη γενέτειρα του, όπου ολοκλήρωσε και το Γυμνάσιο. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στη Γερμανία και υπηρέτησε στο δικαστικό κλάδο ως δικαστής-πρωτοδίκης, φτάνοντας στο βαθμό του εφέτη, όμως το 1865 παραιτήθηκε και έως το 1872 δικηγόρησε στην Πάτρα.

Τραπεζίτης

Στις 29 Μαρτίου 1872 διορίστηκε διευθυντής της Εθνικής τράπεζας στη Λαμία. Το Μάρτιο του 1873 ονομάστηκε επιθεωρητής και στις 23 Οκτωβρίου του ίδιο χρόνου ανέλαβε διευθυντής του Δικαστικού τμήματος της Τράπεζας. Στις 28 Φεβρουαρίου 1889 εκλέχθηκε υποδιοικητής της Εθνικής και τον ίδιο χρόνο ταξίδεψε στο Βερολίνο για να υπογράψει το προικοσύμφωνο για τους γάμους του διαδόχου Κωνσταντίνου με την Σοφία, την κόρη του αυτοκράτορα Κάιζερ της Γερμανίας. Στις 25 Οκτωβρίου 1896 εκλέχθηκε διοικητής της Εθνικής, θέση που κατείχε έως τις 7 Δεκεμβρίου 1910, όταν παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Μαζί με τον Παύλο Καλλιγά, ήταν το 1891 οι εμπνευστές της ιδρύσεως της Εθνικής Ασφαλιστικής, ενώ ανέλαβε και πρώτος Πρόεδρος του Διοικητικού της Συμβουλίου. Ως διοικητής της Εθνικής εισήγαγε τις εικαστικές τέχνες στην Τράπεζα και σύμφωνα με τη μελέτη της Όλγας Μεντζαφού, διευθύντριας Συλλογών και Μουσειολογικού Προγραμματισμού της Εθνικής Πινακοθήκης «Η τέχνη, επί διοικήσεώς του, έρχεται να παίξε καθαρά ένα ρόλο ιδεολογικό και συγχρόνως λειτουργικό. Η ανασυγκρότηση των χώρων της Τράπεζας με τη δημιουργία ενός ενοποιημένου μεγαλοπρεπούς κτηρίου και η πρόσκληση σε καλλιτέχνες να φιλοτεχνήσουν έργα τέχνης για τη διακόσμησή του, επικυρώνουν την ισχύ της, που συνδυάζει οικονομική υπεροχή και ευρωπαϊκή κουλτούρα, συμβάλλοντας στην αναγέννηση του Έθνους.»

Το 1901, με εντολή του ο ζωγράφος Νικόλαος Φερεκείδης βρέθηκε στο Μόναχο για να αντιγράψει τις συνθέσεις του Γερμανού ζωγράφου Peter von Hess, με θέματα την άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο και στην Αθήνα, ενώ παρήγγειλε στο Νικηφόρο Λύτρα την προσωπογραφία του βασιλιά Όθωνα. Με εντολή του δημιουργήθηκε στο κτήριο της Τράπεζας, μια αίθουσα με αντίγραφα των μινωικών τοιχογραφιών, τα οποία είχαν έλθει στο φως από τις ανασκαφές του Έβανς. Η προσωπογραφία του είναι ζωγραφισμένη από από τον Γεώργιο Ιακωβίδη και βρίσκεται στη συλλογή της Εθνικής Τραπέζης, ως διοικητής της οποίας εισήγαγε την εικαστική τέχνη στην πολιτική της.

Στέφανος Στρέιτ

Πανεπιστημιακός

Το 1875 έγινε υφηγητής, το 1876 έκτακτος και το 1879 τακτικός καθηγητής του Διεθνούς και Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής σχολής έως το 1897, οπότε και παραιτήθηκε διατελώντας σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών. Διατέλεσε και τρίτος κατά σειρά Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετά τους Κωνσταντίνο Κωστή και Αλκιβιάδη Κρασσά. Όπως γράφηκε «...{...}... ως καθηγητής του Διεθνούς και του Συνταγματικού Δικαίου, προάγει καταφανώς τον κλάδο τούτο και συγχρόνως επιδίδεται και σε ευρεία κοινωνική και πολιτική δράση.»

Πολιτικός

Θεωρήθηκε κατάλληλος για να χειριστεί την υπόθεση του δημοσίου εξωτερικού χρέους και στις 18 Φεβρουαρίου 1897, κατάφερε να έρθει σε συμβιβασμό με τους δανειστές. Με τηλεγράφημα του προς τον πρωθυπουργό Θεόδωρο Δηλιγιάννη, ο οποίος για να καθησυχάσει τους δανειστές είχε ιδρύσει την «Υπηρεσία Δημοσίου Χρέους», ενημέρωνε για τους όρους της συμβιβαστικής συμφωνίας, όμως το τηλεγράφημα δεν έφτασε στην Αθήνα. Στις 21 Σεπτέμβριου 1897, όταν η Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη κατέθεσε την εντολή της στο βασιλιά Γεώργιο Α΄, εκείνος ανέθεσε τον σχηματισμό Κυβερνήσεως στον Αλέξανδρο Ζαΐμη, τότε πρόεδρο της Βουλής, υπό τον όρο ότι υπουργοί Οικονομικών και Στρατιωτικών θα αναλάμβαναν ο Στέφανος Στρέϊτ και ο υποστράτηγος Κωνσταντίνος Σμολένσκη.

Η συνθήκη της Κωνσταντινούπολης στα τέλη Οκτωβρίου του 1897, σήμανε για την Ελλάδα την επιβολή Διεθνούς Ελέγχου, και ως υπουργός Οικονομικών εξουσιοδοτήθηκε να συμφωνήσει με τους ομολογιούχους και στα τέλη του Ιανουαρίου 1898 πέτυχε συμβιβασμό και ήρθε σε λεπτομερή συμφωνία. Στις 19 Φεβρουαρίου, υποβλήθηκε στη Βουλή, νομοσχέδιο με το οποίο οι δανειστές φρόντισαν να καθορίσουν τον τρόπο λειτουργίας και τα όρια του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και στις 21 Μαρτίου, ψηφίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος για το δάνειο των 170 εκατομμυρίων λιρών. Τέλος στις 23 Μαρτίου επικυρώθηκε η δανειακή σύμβαση και ταυτόχρονα παραιτήθηκε, όπως είχε δεσμευθεί, ενώ το 1899 επέστρεψε στη διοίκηση της τράπεζας. Στις αρχές Απριλίου 1898, τα στελέχη του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, Εδουάρδος Λο [Βρετανία], Τροϊάνσκι [Ρωσία], Νομπίλι [Ιταλία], Μουροάρ [Γαλλία], Βίγκλερ [Γερμανία] και Οπενχάιμερ [Αυστρία], εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.

Ο νόμος 2519 [ΒΦΙΒ΄], περιλάμβανε 17 άρθρα με αναλυτικές αναφορές στις αρμοδιότητες της διεθνούς επιτροπείας, στο χρέος και τον τρόπο είσπραξης. Με αυτόν η πολιτεία εκχωρούσε τις οικονομικές, και συνεπώς τις πολιτικές, εξουσίες στην επιτροπή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και δημοσιεύτηκε στο φύλλο εφημερίδας της κυβέρνησης στις 26 Φεβρουαρίου 1898, ενώ υπογραφόταν από τον βασιλέα Γεώργιο Α΄, τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Ζαΐμη και τους Στέφανο Στρέιτ, Α. Τόμαν, Γ. Κόρπα, Α. Παναγιωτόπουλο, Κωνσταντίνο Σμολένσκη και Κωνσταντίνο Χατζηκυριάκο.

.....Αρθρον 13.

«Εάν εκ των εισπράξεων των υπεγγύων προσόδων δεν ήθελε συμπληρωθή είκοσιν ημέρας προ της λήξεως το αναγκαίον ποσόν δια την εξασφάλισιν της υπηρεσίας των ανωτέρω μνημονευομένων δανείων, το Κράτος υποχρεούται να καταβάλη αμέσως την διαφοράν, συμμορφούμενον τη υποδείξει της Διεθνούς Επιτροπής» [7].

Ως υπουργός ίδρυσε την Τράπεζα Κρήτης και την Τράπεζα Ανατολής, συγχώνευσε την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας και πέτυχε να αποκτήσει η Εθνική Τράπεζα, αντί της Ιονικής, το ενιαίο εκδοτικό δικαίωμα στην Ελλάδα. Στις επιδέξιες διαπραγματεύσεις του οφείλεται η έκδοση του δανείου της Αμύνης και σε δική του πρωτοβουλία συνήφθη το δάνειο της παλινόστησης των Θεσσαλών και η ύδρευση της πρωτεύουσας μέσω της Στυμφαλίας. Ήταν από τους βασικούς συντελεστές στην ίδρυση της «Εθνικής Ασφαλιστικής» και όπως καταγράφηκε [8]], «…{…}… Και δια τούτο φωνούμεν, ότι πάντες οι αγαπώντες την Πατρίδα αυτών, οφείλουσι να συγχαρώσιν εγκαρδίως την διοίκησην της ασφαλιστικής εταιρείας «Εθνικής». Ιδία δε τόν πρόεδρον του διοικητικού της Συμβουλίου, τον κ. Στέφανο Στρέϊτ, όστις εγένετο ο κυριώτερος μοχλός, πάσης αναπτύξεως της Εθνικής Οικονομίας. …{…}…Η πεφωτισμένη αυτού διοίκησις εξησφάλισεν εις την Ελλάδα ασφαλιστικήν Εταιρείαν αξίαν του ονόματος αυτής, …{…}….»

πηγή: el.metapedia.org, από το αρχείο του kaliterilamia.gr

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη