Πολύ σπανιότερη στην Ελλάδα από τη Νανοσκαλίδρα (Calidris rainuta), θα πρέπει να προσέξουμε καλά τη Σταχτοσκαλίδρα για να την ξεχωρίσουμε από τη συγγενή της, που της μοιάζει πολύ. Μικρόσωμη (14 εκ.) κι αυτή, με λευκή κοιλιά και γκριζοκαφετί χρωματισμό στο υπόλοιπο μέρος του σώματος, ξεχωρίζει από τα ανοιχτόχρωμα πόδια και τη μεγαλύτερη ποσότητα λευκού χρώματος στις άκρες της ουράς. Άλλο διακριτικό στοιχείο είναι ότι για να πετάξει η Σταχτοσκαλίδρα, ανυψώνεται αρχικά καιν κατόπιν παίρνει τη θέση πορείας της. Αναπαράγεται βόρεια, κοντά στην Αρκτική και ξεχειμωνιάζει κυρίως νότια της Σαχάρας, αν και μερικές Σταχτοσκαλίδρες μένουν και στη Μεσόγειο ή σε άλλα σημεία της Ευρώπης. Δεν εμφανίζεται συχνά σε εκτεθειμένες ακτές, ενώ παρατηρείται και σε σημεία υγροτόπων με χαμηλή βλάστηση. Λιγότερο αγελαία από τα άλλα είδη, εμφανίζεται συνήθως μοναχική ή κατά μικρές ομάδες. Η αναπαραγωγική της συμπεριφορά δεν ακολουθεί τα καθιερωμένα πρότυπα αλλά όπως και σε ορισμένα ακόμα είδη της οικογένειας, εμφανίζεται το φαινόμενο της πολυγαμίας! Συχνά δηλαδή ol Σταχτοσκαλίδρες ζευγαρώνουν με δύο άλλα άτομα του ίδιου είδους, που το καθένα αναλαμβάνει την ανατροφή των νεοσσών του. Η πιο χαρακτηριστική φωνή της ακούγεται σαν τρίλια «κιλιλιλιλιλιλιλι». Τρέφεται μεέντομα και άλλα ασπόνδυλα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» EΚΔΟΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΘΗΝΑ 1996
from ανεμουριον https://ift.tt/3hDUEbl
via IFTTT