Μεγάλο παρυδάτιο πουλί με μακρόστενο, κυρτό προς τα κάτω ράμφος. Το όνομά της Τουρλίδας περιγράφει το χαρακτηριστικό της κάλεσμα, ένα ηχηρό, καθαρό και σφυριχτό «κουρ-λι». Το τραγούδι της δυνατό και ευχάριστο, ακούγεται όλο το χρόνο και φτάνει σε κρεσέντο, μια μακράς διάρκειας τρίλια. Ξεχειμωνιάζει στις ακτές της Αφρικής, της νότιας Ασίας και γύρω από τη Μεσόγειο ενώ φωλιάζει στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη και την Ασία. Στην Ελλάδα θα τη συναντήσουμε το χειμώνα, σε όχι μεγάλους αριθμούς ενώ περνά και κατά τη μετανάστευση. Προτιμά ιδιαίτερα τις ρηχές και λασπώδεις ακτές, κοντά στις εκβολές ποταμών. Εκεί αναζητά διάφορα ασπόνδυλα τόσο στην επιφάνεια του νερού όσο και θαμμένα στη λάσπη, ιδίως θαλασσινά σκουλήκια. Σχηματίζει αραιά κοπάδια συχνά μαζί με άλλα παρυδάτια, όπως Στρειδοφάγους και Σφυριχτές. Μήκους 50-60 εκ., η Τουρλίδα έχει χρώμα σταχτοκάστανο το χειμώνα με πολλές μικρές, λεπτές μαύρες ραβδώσεις κατά μήκος. Η κοιλιά της είναι επίσης ραβδωτή αλλά σε λευκό φόντο. Το ράμφος έχει βασικά μαύρο χρώμα και τα πόδια είναι σταχτιά. Το καλοκαίρι το φτέρωμα της Τουρλίδας παίρνει απλώς πιο ζωηρό τόνο. Όταν πετά, φαίνεται στη ράχη της μια άσπρη επιφάνεια σα σφήνα, που ξεκινά από τη βάση της ουράς και στενεύει μπροστά. Συνήθως αρκούν το μέγεθος και το χαρακτηριστικό της ράμφος για να την αναγνωρίσει κανείς.
from ανεμουριον https://ift.tt/2Xb1JX6
via IFTTT