Το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν σήμερα, στο πλαίσιο του Φόρουμ Φιλίας, συνολικά επτά χώρες, τρεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ελλάδα, Κύπρος και Γαλλία) και τέσσερις Αραβικές (Αίγυπτος, Μπαχρέιν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) ικανοποιεί πλήρως τις ελληνικές επιδιώξεις, τονίζουν διπλωματικές πηγές.
Ειδικότερα, επισημαίνουν πως καταρχήν, οι ανωτέρω χώρες επαναλαμβάνουν την προσήλωση τους στο Διεθνές Δίκαιο, ενώ παράλληλα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο Δίκαιο της Θάλασσας. Η εν λόγω αναφορά, όπως υπογραμμίζουν, αποτελεί δικαίωση των προσπαθειών της χώρας μας να εμπεδωθεί στην περιοχή, αλλά και διεθνώς, η θέση ότι τα ζητήματα που αφορούν την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και της υφαλοκρηπίδας θα πρέπει να βασίζονται αποκλειστικά στο Δίκαιο της Θάλασσας.
Συγκρατούν ότι μετά την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, καθώς και την επίτευξη συμφωνίας με την Αλβανία για την παραπομπή του ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όλο και περισσότερες χώρες στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου επιθυμούν να προβούν σε σχετικές οριοθετήσεις, στη βάση πάντα του Δικαίου της Θάλασσας.
Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζουν την ειδική αναφορά στην ανάγκη σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων των χωρών της περιοχής, όπως αυτά απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο.
Επίσης, σημειώνουν την ιδιαίτερη μνεία στην ανάγκη σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, της ανεξαρτησίας τους, καθώς και στην ανάγκη αποχής από πάσα απειλή (casus belli) ή χρήση βίας.
Περαιτέρω, οι ίδιες διπλωματικές πηγές αναφέρουν πως αν και το ανακοινωθέν δεν κάνει ρητή μνεία σε συγκεκριμένες χώρες ή πρακτικές, είναι σαφές ότι οι εν λόγω αναφορές έχουν ως βασικό αποδέκτη τη μοναδική χώρα της περιοχής ή οποία συνεχίζει να μην αποδέχεται τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, καθώς του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Επίσης, τονίζουν το γεγονός ότι αναγνωρίζεται στην Ελλάδα ο σημαντικός της ρόλος ως γέφυρας μεταξύ, από τη μία πλευρά, της ευρύτερης περιοχής του Μασρέκ, που καλύπτει τις Αραβικές χώρες από την Αίγυπτο μέχρι και τον Κόλπο, και των Βαλκανίων και της υπόλοιπης Ευρώπης, από την άλλη. Οι διάφοροι τομείς συνεργασίας συμπεριλαμβάνουν όχι μόνο την ενέργεια και την πολιτική προστασία, αλλά και ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς, όπως ο διαθρησκειακός διάλογος και ο πολιτισμός, εξηγούν και προσθέτουν ότι με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται το πλαίσιο δημιουργίας ενός αντίβαρου, ιδιαίτερα στις Βαλκανικές χώρες, στην προώθηση ακραίων ιδεολογιών και ενός νεο-οθωμανικού αφηγήματος.
Τέλος, οι ίδιες διπλωματικές πηγές επισημαίνουν τον ανοιχτό χαρακτήρα της συνεργασίας αυτής, η οποία επιτρέπει την προσθήκη νέων συμμετεχόντων σε προσεχείς συναντήσεις, οι οποίοι, βεβαίως, δεν θα είναι απαραίτητα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή Αραβικές χώρες, αλλά που θα είναι χώρες που έχουν την ίδια προσέγγιση όσον αφορά τις ευρύτερες προκλήσεις της περιοχής.
