Με άρθρο στο καρδιολογικό ηλεκτρονικό επιστημονικό περιοδικό e-Journal of Cardiology Practice, ο Δημήτρης Ρίχτερ, MD, FESC, FAHA, Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής της Ευρωκλινικής Αθηνών υπογραμμίζει τη σημασία ύπαρξης ενός εξειδικευμένου ρυθμιστικού μηχανισμού αξιολόγησης για τα νέα καπνικά προϊόντα μειωμένης βλάβης και στην Ευρώπη.
«Παράδειγμα προς μίμηση» θα μπορούσε να αποτελέσει και για τα ευρωπαϊκά όργανα το πλαίσιο που εφαρμόζει ο FDA, ο αμερικανικός οργανισμός φαρμάκων και τροφίμων, σε ό,τι αφορά τους κανονισμούς που διέπουν τα νέα καπνικά προϊόντα, με γνώμονα τη δημόσια υγεία.
Αυτό το ζητούμενο μελετά, με άρθρο του σε καρδιολογικό ηλεκτρονικό επιστημονικό περιοδικό ο Δρ. Δ.Ρίχτερ, αναδεικνύοντας τα πλεονεκτήματα του αμερικανικού κανονιστικού πλασίου.
Η Ευρώπη έχει τον υψηλότερο επιπολασμό καπνίσματος σε ενήλικες (28%) και μεταξύ των υψηλότερων επιπολασμών χρήσης καπνού από εφήβους, με αποτέλεσμα να κατέχει μία από τις υψηλότερες θέσεις στα ποσοστά θανάτων που οφείλονται στη χρήση καπνού, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Μάλιστα, εκτιμάται ότι η χρήση καπνού ευθύνεται για 16% του συνόλου των θανάτων σε ενήλικες άνω των 30 ετών στην περιοχή της Ευρώπης, πολλοί εξ αυτών πρόωροι.
Ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 12%.
Ένα από τα «οξύμωρα σχήματα» που σχετίζονται με το κάπνισμα, ενδεικτικό της σχέσης καπνιστών και τσιγάρου, είναι πως αν και όσοι καπνίζουν γνωρίζουν τις βλαβερές συνέπειες για την υγεία τους αδυνατούν να τη διακόψουν. Θυμίζουμε πως το κάπνισμα μειώνει κατά μέσον όρο το προσδόκιμο ζωής των καπνιστών κατά 10 έτη.
Μελέτη του 2017 έδειξε ότι, 73% των καπνιστών εύχονται να μπορούσαν να το διακόψουν, 22% το προσπαθούν και λιγότερο από 5% το επιτυγχάνουν χωρίς βοήθεια. Η δομημένη υποστήριξη των καπνιστών στη διακοπή του καπνίσματος βελτιώνει τις πιθανότητες επιτυχίας των προσπαθειών για διακοπή.
Αυτή η αντίφαση εμφανίζει συχνά τους γιατρούς σε ένα σοβαρό δίλημμα:
Nα επιμείνουν στην πλήρη διακοπή του καπνίσματος, σε άτομα που το επιβάλει η κατάσταση της υγείας τους, με πιθανότερο ενδεχόμενο να συνιστά ανέφικτο στόχο ή να συστήσουν κάποιο προϊόν καπνού, που μπορεί να συνδράμει στη μείωση της έκθεσης και της βλάβης;
Η απόφαση δεν είναι εύκολη και η, εν πολλοίς, απουσία σαφούς και εξειδικευμένου ρυθμιστικού πλαισίου, ειδικά στην Ευρώπη, δυσκολεύει περισσότερο τα πράγματα για το «μέσο κλινικό γιατρό».
«Στην Ευρώπη, υπάρχει έλλειμμα οδηγιών σχετικά με το τόσο ευαίσθητο αυτό ζήτημα δημόσιας υγείας.
To παράδειγμα του FDA θα μπορούσε ενδεχομένως να μας βοηθήσει να βελτιώσουμε την τοποθέτησή μας όσον αφορά στους Ρυθμιστικούς Κανονισμούς για το σημαντικό αυτό ζήτημα δημόσιας υγείας», σημειώνει στο άρθρο του ο Δρ Ρίχτερ.
Το παράδειγμα του FDA
