Γερμανοί ερευνητές εκτιμούν πως ακόμη και τα πιο φιλόδοξα μέτρα προστασίας του κλίματος δεν μπορούν να σώσουν ούτε το ένα τρίτο της τούνδρας της Σιβηρίας που τείνει να εξαφανιστεί μέχρι τα μέσα της χιλιετίας.
Λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη οι θερμοκρασίες στην Αρκτική ανεβαίνουν ραγδαία. Αυτή η αύξηση έχει ως αποτέλεσμα την σταθερή επέκταση των δασών της Σιβηρίας προς τα βόρεια και τη σταδιακή αντικατάσταση των μεγάλων εκτάσεων της τούνδρας που φιλοξενούν ένα μοναδικό μείγμα χλωρίδας και πανίδας. Στη φυσική γεωγραφία η τούνδρα είναι περιοχή όπου οι χαμηλές θερμοκρασίες εμποδίζουν την ανάπτυξη δασών.
Επιστήμονες από το Alfred Wegener Institute for Polar and Marine Research στο Bremerhaven της Γερμανίας προσομοίωσαν σε υπολογιστή τον τρόπο που αυτά τα πευκοδάση θα μπορούσαν να εξαπλωθούν μελλοντικά εις βάρος της τούνδρας. Το συμπέρασμά τους; Δεν υπάρχει σωτηρία! Και τα πιο σκληρά μέτρα προστασίας του κλίματος να ληφθούν, μόνο ένα 30% της σιβηρικής τούνδρας θα επιβιώσει μέχρι τα μέσα της χιλιετίας. Σε ένα χειρότερο σενάριο, ο μοναδικός βιότοπος προβλέπεται να εξαφανιστεί εντελώς.
Η κλιματική κρίση γίνεται ιδιαίτερα αισθητή στην Αρκτική, όπου η μέση θερμοκρασία του αέρα έχει αυξηθεί περισσότερο από δύο βαθμούς Κελσίου τα τελευταία 50 χρόνια, πολύ περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Και αυτή η τάση αναμένεται να συνεχιστεί. Σύμφωνα με προβλέψεις βάσει μοντέλων, εάν οι εκπομπές παραμείνουν υψηλές μπορεί να καταγραφεί μια δραματική άνοδος στις μέσες θερμοκρασίες του καλοκαιριού στην Αρκτική έως και 14 βαθμούς Κελσίου έως το 2100.
«Για τον Αρκτικό Ωκεανό και τον θαλάσσιο πάγο, η σημερινή και η μελλοντική υπερθέρμανση του πλανήτη θα έχει σοβαρές συνέπειες», λέει η καθηγήτρια Ulrike Herzschuh, Επικεφαλής του Τμήματος Polar Terrestrial Environmental Systems στο Alfred Wegener Institute, Helmholtz Center for Polar and Marine Research (AWI) και συνεχίζει: «Αλλά και το περιβάλλον στη στεριά θα αλλάξει δραστικά. Οι μεγάλες εκτάσεις της τούνδρας στη Σιβηρία και τη Βόρεια Αμερική θα μειωθούν μαζικά, καθώς η αρκτική δενδρογραμμή προχωρά γρήγορα προς τα βόρεια. Στο χειρότερο σενάριο, δεν θα υπάρχει ουσιαστικά καμία τούνδρα μέχρι τα μέσα της χιλιετίας!»
Η τούνδρα φιλοξενεί μια μοναδική κοινότητα φυτών, περίπου το 5% των οποίων είναι ενδημικά, δηλαδή, ευδοκιμούν μόνο στην Αρκτική. Στα τυπικά είδη περιλαμβάνονται η αρκτική παπαρούνα και δέντρα όπως ιτιές και σημύδες, που όλα έχουν προσαρμοστεί στις σκληρές τοπικές συνθήκες, δηλαδή σε μικρά καλοκαίρια και μεγάλους, και δύσκολους χειμώνες. Η τούνδρα προσφέρει επίσης ένα σπίτι για σπάνια είδη του ζωικού βασιλείου όπως οι τάρανδοι, οι λεμμίνοι (μικρά τρωκτικά) και έντομα όπως η αρκτική μέλισσα.
Ακριβές μοντέλο προσομοίωσης
Κατά τη διάρκεια της μελέτης οι ερευνητές προσομοίωσαν την εξάπλωση των πεύκων εις βάρος της τούνδρας στη βορειοανατολική Ρωσία. Το κεντρικό ερώτημα που τους απασχόλησε ήταν ποια διαδρομή εκπομπών αερίων θερμοκηπίου πρέπει να ακολουθήσει η ανθρωπότητα για να παραμείνει η τούνδρα καταφύγιο χλωρίδας και πανίδας, καθώς και για να διατηρήσει τον σημαντικό ρόλο της για τους πολιτισμούς των αυτόχθονων πληθυσμών που έχουν παραδοσιακούς δεσμούς με το περιβάλλον;.
Για την προσομοίωση χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο βλάστησης LAVESI που έχει δημιουργηθεί στο Ινστιτούτο AWI. Το LAVESI είναι ένα ξεχωριστό χωροταξικό μοντέλο που προσομοιώνει τον κύκλο ζωής των ειδών πεύκου όσο το δυνατόν πληρέστερα. Δημιουργήθηκε για να βελτιώσει την κατανόηση των επιστημόνων σχετικά με τη δυναμική των δεντρογραμμών του παρελθόντος και του μέλλοντος κάτω από μεταβαλλόμενα κλίματα, εστιάζοντας στο οικοσύστημα του ανοιχτού πευκοδάσους σε περιβάλλοντα της Αρκτικής που καλύπτονται από μόνιμο πάγο. «Το μοντέλο προσομοιάζει ολόκληρο τον κύκλο ζωής των πεύκων της Σιβηρίας στη ζώνη μετάβασης στην τούνδρα, από την παραγωγή και τη διασπορά των σπόρων μέχρι τη βλάστηση και την πλήρη ανάπτυξή τους. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να απεικονίσουμε πολύ ρεαλιστικά την προοδευτική γραμμή των δέντρων σε ένα θερμαινόμενο κλίμα», λέει η Ulrike Herzschuh
Τα ευρήματα μιλούν από μόνα τους: τα πευκοδάση θα μπορούσαν να εξαπλωθούν προς τα βόρεια με ρυθμό έως και 30 χιλιόμετρα ανά δεκαετία. Οι εκτάσεις της τούνδρας, οι οποίες δεν μπορούν να μετακινηθούν σε ψυχρότερες περιοχές λόγω του παρακείμενου Αρκτικού Ωκεανού, θα λιγοστεύουν όλο και περισσότερο. Δεδομένου ότι τα δέντρα δεν είναι κινητά και οι σπόροι του καθενός μπορούν να διασπαρθούν σε μια περιορισμένη ακτίνα, αρχικά η βλάστηση θα επηρεαζόταν σημαντικά από τη θέρμανση, αλλά στη συνέχεια θα φούντωνε ξανά. Στην πλειονότητα των σεναρίων, μέχρι τα μέσα της χιλιετίας θα παρέμενε λιγότερο από το 6% της σημερινής τούνδρας. Η εξοικονόμηση περίπου 30% της περιοχής θα ήταν δυνατή μόνο με τη βοήθεια φιλόδοξων μέτρων μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου. Διαφορετικά, η κάποτε μήκους 4.000 χιλιομέτρων, αδιάσπαστη ζώνη τούνδρας της Σιβηρίας θα συρρικνωθεί σε δύο σημεία που βρίσκονται σε απόσταση 2.500 χιλιομέτρων μεταξύ τους, στη χερσόνησο Taimyr στα δυτικά και στη χερσόνησο Chukotka στα ανατολικά. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και αν η ατμόσφαιρα ψυχθεί ξανά κατά τη διάρκεια της χιλιετίας, τα δάση δεν θα απελευθερώσουν πλήρως τις πρώην περιοχές της τούνδρας.
Η μελέτη μόλις κυκλοφόρησε στο περιοδικό eLife.
from Dnews: Τελευταία νέα και ειδήσεις https://ift.tt/V83Q5Mb
via IFTTT