Στο βορειοανατολικό τμήμα της αρχαίας Αγοράς, δίπλα στο Ωδείο, αποκαλύφθηκε ένα κτίσμα, τμήμα του οποίου εκτείνεται κάτω από την οδό Ολύμπου (εικ. 1).
Τα ανασκαφικά ευρήματα επέτρεψαν την ταύτιση του χώρου. Βρέθηκαν τέσσερις χαλκευτικοί κλίβανοι (εικ. 2) και – σε έναν από αυτούς – πήλινες μήτρες για την παραγωγή χυτών δισκόμορφων «πετάλων», τα οποία μετά το σφράγισμά τους γίνονταν νομίσματα (εικ. 3).
Στις δύο επιφάνειες μιας πήλινης πλάκας διαμορφώνονταν 4 σειρές (2 σε κάθε πλευρά) με 8 συνεχόμενες κυκλικές βαθύνσεις που γέμιζαν με κέρινα ομοιώματα «πετάλων» (εικ. 4). Στη συνέχεια, ο πυρήνας αυτός περιβαλλόταν από μία δεύτερη πήλινη πλάκα, αφήνοντας ακάλυπτη τη μία στενή πλευρά για τη χύτευση του μετάλλου. Έξι τέτοιες κατασκευές ενώνονταν μεταξύ τους με πηλό, δημιουργώντας έτσι μια συστοιχία για την παραγωγή 192 «πετάλων». Αφού στέγνωναν, ψήνονταν στον κλίβανο, το κερί έλιωνε και δημιουργούνταν οι κενοί χώροι με το σχήμα των «πετάλων». Ακολουθούσε η χύτευση και, μετά την πήξη του μετάλλου και το προσεκτικό σπάσιμο των πήλινων μητρών, προέκυπταν ορμαθοί «πετάλων», τα οποία, μετά την σφράγισή τους με ένα κτύπημα, μετατρέπονταν σε νομίσματα.
Στις μήτρες διαπιστώθηκαν πέντε διαφορετικά μεγέθη «πετάλων», που αντιστοιχούν σε ανάλογες υποδιαιρέσεις νομισμάτων.
Η λειτουργία του νομισματοκοπείου με βάση τα ανασκαφικά δεδομένα καλύπτει μία περίοδο δύο περίπου αιώνων, από τα τέλη του 2ου/αρχές 3ου αι. μ.Χ. έως το τέλος της επίσημης δημόσιας λειτουργίας της αρχαίας Αγοράς στα τέλη του 4ου αι. μ.Χ.
Η παρουσία του νομισματοκοπείου είναι μία ακόμη απόδειξη για τη σπουδαιότητα της Θεσσαλονίκης στο σύνθετο διοικητικό σύστημα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Πηγή: Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης
from Αρχαία Ελληνικά https://ift.tt/K3YjFVz
via IFTTT