Ο Κώστας Τριανταφυλλίδης μιλάει στο Dnews με αφορμή την εμφάνισή του στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός».
Ο Κώστας Τριανταφυλλίδης με συνειδητά και σταθερά βήματα, γράφει τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι. Οι σημαντικές συνεργασίες που τον καθόρισαν μουσικά, όπως με τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Γιώργο Νταλάρα, τη Μαρινέλλα, τη Βίκυ Μοσχολιού, τον Γιάννη Σπανό, τον Χρήστο Λεοντή, τον Μίνω Μάτσα και τόσους άλλους, η ξεχωριστή χροιά της φωνής του και το ρεπερτόριο του, τον κατατάσσουν στους σημαντικότερους ερμηνευτές και μουσικούς της γενιάς του.
Η διασκευή του τραγουδιού «Όνειρο Απατηλό» για την ταινία «Ευτυχία» και το τραγούδι των Πανθέων, «Ιστορία», τον έβαλε στα σπίτια και στις καρδιές ακόμα περισσότερων ακροατών. Άλλωστε αυτό είναι και το πιο σπουδαίο για έναν καλλιτέχνη, υπογραμμίζει -μεταξύ άλλων- στη συνέντευξή του στο Dnews: «Να μπεις στις καρδιές των ανθρώπων».
- Τι περιμένει να ακούσει κάποιος που θα έρθει στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» στις 4 Απριλίου;
Για κάποιον που δεν έχει ακούσει ποτέ τα τραγούδια μου, θέλω να πω ότι οι αναφορές μου ξεκινούν από την προσωπική μου δισκογραφία. Δηλαδή τραγούδια που έχω κάνει με τον Μίνω Μάτσα την τελευταία πενταετία, με αφετηρία την ταινία Ευτυχία και μετά. Με τον Μίνω έχουμε μια τακτική συνεργασία, είμαστε συνεπείς με αυτό που κάνουμε, οπότε θα φτάσουμε μέχρι και το τελευταίο που κάναμε, που ήταν η Ιστορία με τους Πανθέους πέρυσι, αλλά και κάποια άλλα κομμάτια που θα κυκλοφορήσουν αυτό το διάστημα.
Επίσης, θα γίνουν αναφορές στους μεγαλύτερους συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χρήστος Λεοντής, ο Μάνος Λοΐζος και άλλοι. Έχουμε προσπαθήσει να έχουμε κάτι από τον καθένα ώστε να συνδέονται μεταξύ τους και σαν ύφος αλλά και σαν περιεχόμενο. Αυτό όλο γίνεται με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη στο πιάνο ο οποίος είναι ένας από τους σημαντικότερους σολίστ πιάνου και μουσικούς αυτή τη στιγμή. Το χαρακτηριστικό του δεν είναι μόνο η ικανότητα να παίζει καλά αλλά και η ευαισθησία και η αντίληψη που έχει σε σχέση με αυτό που κάνει. Κατά τη γνώμη μου, ο Νεοκλής είναι η ολοκλήρωση ενός καλλιτέχνη,επειδή έχει πολύ καλά το μορφολογικό κομμάτι της μουσικής και το περιεχόμενο.
- Η ευαισθησία χαρακτηρίζει και εσάς.
Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο κοιτάς πρώτα να εντοπίσεις τα κοινά που έχεις μαζί του, με τον Νεοκλή αυτό είναι ένας κοινός παρανομαστής για εμάς που μας διευλοκύνει πάρα πολύ στη συνεννόηση και στην κοινή μας έκφραση.
{https://youtu.be/EMglTF5QE98?si=SNcg_ZjiJyVV--63}
- Όπως γνωρίζει κάποιος που σας παρακολουθεί, έχετε μια ξεχωριστή σύνδεση με τον κινηματογράφο. Θυμίζω ότι κάνατε έναν τραγουδιστή στην ταινία «Φαντασία», ενώ το ευρύ κοινό έμαθε τη φωνή σας από την «Ευτυχία» όπου τραγουδήσατε το Όνειρο Απατηλό ή από το τραγούδι των Πανθέων στον ΣΚΑΙ.
Η γνωριμία μου και η έκθεσή μου σε ένα μεγαλύτερο κοινό ξεκίνησε μετά την «Ευτυχία» με τη διασκευή του τραγουδιού Όνειρο Απατηλό. Σε αυτό το διάστημα συνέβησαν πολλά πράγματα. Καταρχάς περάσαμε την περίοδο του εγκλεισμού. Εγώ δεν σταμάτησα να εργάζομαι και να προσπαθώ να φτιάχνω κάτι ή να δημιουργώ τις προϋποθέσεις για την επόμενη μέρα. Υπήρξε μια πολύ μεγάλη συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα όταν κάναμε το αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα και τα 100 χρόνια της Μικράς Ασίας στο Ηρώδειο, επίσης με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στην τελευταία συναυλία του που έγινε στο Ηρώδειο, τα 60χρονα του Χρήστου Λεοντή που κάναμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με τον Μίλτο Πασχαλίδη, η συνεργασία με την Ελευθερία Αρβανιτάκη το περασμένο καλοκαίρι, μάλιστα μέχρι πρόσφατα ήμασταν μαζί στο Λονδίνο. Υπήρξε ένα μεγάλο κομμάτι ηχογραφήσεων τραγουδιών με τον Νίκο Ζούδιαρη και άλλους δημιουργούς. Σε επίπεδο εμφανίσεων δεν σταμάτησα καθόλου, έκανα συνεργασίες, προσωπικές και συμμετοχικές συναυλίες. Δεν έχω σταματήσει να προσπαθώ να εκφράζω όλο αυτό που με απασχολεί.
- «Ένα Όνειρο Μια ιστορία» είναι ο τίτλος της μουσικής σας παράστασης στις 4 Απριλίου. Υπάρχει μια δική σας ιστορία που θυμάστε έντονα;
Μία πάρα πολύ γρήγορη σκέψη που έκανα είναι μια μέρα που ήμουν με τον καθηγητή μου Κώστα Κλάββα, είναι αυτός με πήγε στη Μαρινέλλα, από εκεί ξεκίνησαν όλα. Όταν αποφάσισα να γίνω μουσικός μού είχε πει ότι «αν αποφασίσω να γίνω μουσικός ή τραγουδιστής να θυμάμαι πάντα ότι θα είμαι υπηρέτης της τέχνης χωρίς να περιμένω τίποτα από αυτή, και αν αυτή θέλει να μου δώσει κάτι θα μου το δώσει. Αν ακολουθήσεις αυτό να ξέρεις ότι θα είσαι πάντοτε ένας υπηρέτεις και τίποτα άλλο», αυτό μου είπε.
Ο Κλάββας είναι ο σπουδαιότερος μουσικός που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα. Παγκόσμιας κλάσης. Όταν στο λέει κάποιος τόσο σπουδαίος, αλλά ο ίδιος θεωρεί για τον εαυτό του ότι δεν είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, το ενισχύει ακόμα περισσότερο.
- Ποιο είναι το «όνειρο απατηλό» στο τραγούδι για έναν καλλιτέχνη;
Όνειρο με την έννοια του «μακάρι να μπορούσε να γίνει πραγματικότητα», είναι να μπεις στις καρδιές των ανθρώπων. Να τους ομορφύνεις τον κόσμο, τον μέσα και τον έξω. Αυτό είναι το πιο σημαντικό νομίζω.
{https://youtu.be/hYxk6t6bkWI?si=I7t8ZuRMnO9K1Y2K}
- Άρα, αυτό είναι το πιο σημαντικό να πετύχετε, όσον αφορά εσάς τον ίδιο;
Ναι βέβαια, νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σπουδαίο, γιατί με αυτό τον τρόπο μπορείς να δημιουργήσεις ένα κλίμα, μια κατάσταση που θα βοηθήσει να καλυτερεύσει ο κόσμος. Δεν τον καλυτερεύει, αλλά βοηθάει. Ο κόσμος αλλάζει με άλλα πράγματα, απλά η τέχνη βοηθάει σε αυτό. Και φυσικά είναι το αποτύπωμα του ανθρώπου σε αυτό τον κόσμο, σε αυτή τη γη. Δεν είναι μια πολυκατοικία ή ένα βαπόρι, αλλά ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα γλυπτό, ένα τραγούδι, αυτό θα ήταν κάτι όμορφο, έτσι το αντιλαμβάνομαι. Αυτό έχει να κάνει με τον συναισθηματικό κόσμο, δηλαδή τον κόσμο που δεν φαίνεται. Αυτό απλά το λαμβάνεις, είναι αίσθημα και είναι μεγάλη υπόθεση, γιατί το αίσθημα σε προκαλεί να προχωρήσεις. Όταν πυροδοτείς το αίσθημα μέσω της μουσικής ή του τραγουδιού αυτόματα έχεις βοηθήσει κάποιον να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ουσιαστικά τού θρέφεις την ψυχή για να προχωρήσει. Για εμένα αυτό είναι. Έχει πολλά το τραγούδι, έχει θάρρος, έχει λύτρωση, έχει περιπέτεια, έχει αγωνία, αγάπη, θυμό.
Κατά τη διάρκεια του Covid, είχα κάνει μια συνεργασία με τον Κώστα Καζάκο στο θέατρο, σε μια πολύ σημαντική παράσταση το «Πώς να Σωπάσω». Ήμασταν με τον Χρήστο Θηβαίο, τη Βιολέτα Ίκαρη και την Ανδριάνα Μπάμπαλη. Ο Κώστας Καζάκος συμμετείχε ως αφηγητής, ήταν μια πολύ συγκινητική παράσταση και ήταν η τελευταία που έκανε ο Καζάκος. Κάναμε αυτό το έργο για τον λόγο αυτό και υπάρχει μια πολύ βαθιά κουβέντα στο που έχω κρατήσει: «Ο πόνος που δεν αντέχεται τραγουδιέται. Εγώ λέω και το αίσθημα που δεν αντέχεται τραγουδιέται», το όποιο αίσθημα. 'Η που δεν περιγράφεται, το αίσθημα που δεν μπορείς να περιγράψεις, το τραγουδάς.
- Ως ακροατής τι μουσική ακούτε;
Ακούω τα πάντα, από σύγχρονη σκηνή, ακούω ΛΕΞ. Μου αρέσει να ακούω και ετερόκλητα πράγματα, μπορεί να ακούσω blues της δεκαετία του '30, ανατολίτικη μουσική όπως τούρκικα ή αραβικά και ταυτόχρονα να ακούσω καινούριες κυκλοφορίες της ελληνικής δισκογραφίας. Γενικά με τις ακροάσεις τα πάω καλά, ακούω πάρα πολλά, δηλαδή ό,τι πέσει στην αντίληψή μου ή μου πει κάποιος.
- Οι ακροατές της νεότερης γενιάς, θεωρείτε ότι έχουν «συναντήσει» το ελληνικό λαϊκό τραγούδι;
Αυτό που παρατηρώ είναι ότι υπάρχει μια σύνδεση που όμως δεν είναι άμεση, τουλάχιστον με τον τρόπο που εμείς γνωρίζουμε. Η νέα γενιά δεν έχει γνωρίσει το λαϊκό τραγούδι με τη μορφή και τον τρόπο που τον ξέραμε οι προηγούμενοι. Για παράδειγμα έχω δουλέψει και έχω δει τον Μητροπάνο στην σκηνή, πιο λαϊκό τραγουδιστή και πιο ροκ ταυτόχρονα, δεν μπορείς να δεις. Από την άλλη ο Μητροπάνος έχει περάσει στη συνείδηση των νέων με έναν τρόπο που δεν μπορώ να εξηγήσω. Δηλαδή αν ρωτήσεις τι ακούν τα παιδιά 18 ή 20 και 22 ετών, τον Μητροπάνω θα τον συμπεριλάβουν παρόλο που δεν τον έχουν δει ζωντανά ποτέ στη ζωή τους. Οπότε το λαϊκό περνάει με έναν τρόπο στους νεότεορυς. Η γνησιότητα που έχει το λαϊκό τραγούδι μπορεί να αποτελεί μία έκφραση για αυτούς. Δηλαδή όταν το ανακαλύπτουν και καταλάβουν με τι έχουν να κάνουν, το κρατάνε. Βέβαια, σήμερα το πρόβλημα είναι ότι το λαϊκό τραγούδι δεν το έχουν σε πρώτο πλάνο αυτοί που προωθούν και παίζουν τα τραγούδια και αυτό οφείλουμε να το αλλάξουμε. Εγώ τουλάχιστον το έχω πάρει προσωπικά! Δεν δέχομαι ότι λαϊκό είναι αυτό που συμβαίνει σε κάποια νυχτερινά κέντρα όπου για να μπεις μέσα πρέπει να έχεις πάνω σου όλο το μηνιάτικο. Δεν είναι λαϊκό αυτό για εμένα! Είναι λούμπεν! Ο τρόπος και η αισθητική που δημιουργείται εκεί μέσα, μόνο λαϊκό δεν είναι! Το λαϊκό είναι κάτι πολύ καθαρό και έχει γενναιότητα μέσα του ακόμα και τη στιγμή τη δύσκολη, όρθια κλαίει, δεν σκύβει το κεφάλι! Οπότε δεν το δέχομαι αυτό ως όρο του λαϊκού. Δεν είναι αυτό, ούτε ήταν ποτέ και αυτό δημιουργεί έναν ευρύτερο αποπροσανατολισμό σε όλα τα ζητήματα.
Γενικά με τον αποπροσανατολισμό έχουμε ένα θέμα, θα το βρούμε νομίζω όπως και για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και βλέπω ότι υπάρχουν και αντιδράσεις, γιατί κακά τα ψέματα όλα αυτά έχουν έναν πολιτικό χαρακτήρα, είναι πολιτικά ζητήματα. Και το τραγούδι σε αυτό το πράγμα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Η άποψή μου γενικά πάντοτε είχε μια πολιτική προσέγγιση από αυτό το πρίσμα τα περνάω όλα.
- Είστε ένας πολιτικοποιημένος άνθρωπος και θυμόμαστε όταν είχατε βάλει υποψηφιότητα με το ΚΚΕ.
Βέβαια, πολιτικοποιημένος βαθιά και με συνείδηση, δεν ντρέπομαι για αυτό! Καταρχάς έχω εσωτερική ανάγκη να το κάνω αυτό. Δεν το προβάλλω, ναι έχω υπάρξει και υποψήφιος βουλευτής Κοζάνης με το ΚΚΕ, αυτό δεν είναι δουλειά είναι μια ανάγκη κάθε ανθρώπου φαντάζομαι, απλώς εμένα η κοινωνική μου θέση με βοηθάει στο να μπορέσω να μιλήσω σε ένα πιο πλατύ κοινό. Όταν είχα εμπλακεί με το πολιτικό κομμάτι, γνώρισα και μελέτησα τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια με ζητήματα πολύ σοβαρά για τον τόπο μας και τι έχουν κάνει κάποιοι για να μπορέσουν να πάρουν στα χέρια τους αυτό τον πλούτο αποδομώντας τον. Δεν γίνεται να μην ασχοληθούμε διότι αφορά τη ζωή τη δική μου, τη δική σας, των παιδιών μας, όλων μας!
- Θα ξανακατεβαίνατε στην πολιτική ως υποψήφιος;
Αν σας απαντούσα για τώρα, θα σας έλεγα όχι λόγω χρόνου καθαρά. Η πολιτική είνα πολύ δύσκολη πίστα, τόσο δύσκολη που πρέπει να είσαι πάρα πολύ καλά διαβασμένος και καταρτισμένος για να μπορείς να την αντιμετωπίσεις, έτσι όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κοινά και δεν έχουν ιδέα από ό,τι συμβαίνει στην πραγματικότητα και εξυπηρετούν απλά μια κατάσταση με την έννοια του υπάλληλου. Εγώ δεν την αντιλαμβάνομαι έτσι αυτή τη θέση.
{https://youtu.be/mY7cOOQ8KyM?si=H3GFu2g6w5y5_Qjd}
- Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα και σχέδια;
Εκτός από τον «Παρνασσό», το καλοκαίρι θα βγω σε περιοδεία, θα κάνουμε ξανά το ρεμπέτικο με τον Μίνω, ενδέχεται να πάω και σε κάποια φεστιβάλ εκτός Ελλάδος. Γενικά θα έχουμε ένα πλούσιο καλοκαίρι φέτος από εμφανίσεις. Δισκογραφικά θα ολοκληρώσουμε τον δίσκο με τον Μίνω, όλα αυτά που έχουμε γράψει θα τα κάνουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ όπως και κάποια καινούρια ακόμα που θα συμπεριληφθούν. Και πάμε και για άλλα τραγούδια.
Πληροφορίες
Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Πλ. Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα
Καλλιτεχνική επιμέλεια-πιάνο: Νεοκλής Νεοφυτίδης
Προπώληση εισιτηρίων εδώ
Διακεκριμένη (Σ:1-5): 25€
Α Ζώνη (Σ:6-11): 20€
Β Ζώνη (Σ:12-15): 15€
Εξώστης: 10€
Ώρα έναρξης: 21:00
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/sg3utnE
via IFTTT