
Είναι εύλογη η ανησυχία ότι ο προστατευτισμός του Τραμπ, θα μειώσει και τη διάθεση των πολυεθνικών να επενδύσουν υπό μορφή διαφήμισης ή χορηγιών. Το 2025 οι ΗΠΑ θα φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων, το 2026 το Μουντιάλ και το 2028 τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Οι αγωνίες και οι προτεραιότητες στις μέρες μας είναι διαφορετικές και το τελευταίο για το οποίο μπορεί ή πρέπει να αγωνιά ο σύγχρονος άνθρωπος να είναι οι επιπτώσεις όσων συμβαίνουν γύρω μας στον αθλητισμό. Από την άλλη μεριά όμως, η συνέχιση της αθλητικής δραστηριότητας να είναι μία από τις ενδείξεις, ότι παρόλα όσα συμβαίνουν, διατηρείται κάποια κανονικότητα. Στο τέλος της ημέρας, η συνέχιση της ο αθλητισμός είναι ένα μέρος της ζωής και για όσους ασχολούνται με αυτόν, η επιπτώσεις των οικονομικών – πολιτικών γεγονότων πάνω του παρουσιάζουν ενδιαφέρον.
Πριν μερικές μέρες, από τη φιλόξενη ιστοσελίδα του dnews.gr αναφερθήκαμε στις κοινωνικές επιπτώσεις της νέας διοίκησης Τραμπ, σε σχέση με τον κόσμο των σπορ. Δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι λίγο αργότερα ο Αμερικανός Πρόεδρος θα κήρυττε έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο. Πόσο, λοιπόν μπορεί να επηρεάσει ο εμπορικός προστατευτισμός που επιβάλλει ο Τραμπ; Ταράσσει τα ύδατα της αθλητικής βιομηχανίας η πολιτική του και για ποιο λόγο;
Τόσο σε ό,τι αφορά την πώληση αθλητικών προϊόντων, όσο και σε ό,τι αφορά την προβολή αθλημάτων, διοργανώσεων η αμερικάνικη αγορά προσελκύει διαχρονικά το ενδιαφέρον. Είναι λογικό… Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι στις ΗΠΑ ζουν 350 εκ. άνθρωποι – καταναλωτές – φίλαθλοι - θεατές. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μεγάλες επαγγελματικές λίγκες (Premier League – Αγγλία, La Liga – Ισπανία, Serie A – Ιταλία) προσαρμόζουν το πρόγραμμα των αγώνων τους κατά τέτοιο τρόπο, ώστε κάποιοι αγώνες να μεταδίδονται σε ώρες υψηλής τηλεθέασης και στην Αμερική. Μεγάλα ευρωπαϊκά club, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπάγερν, ο Άγιαξ και άλλα, διαφημίζουν τα χρώματα και το έμβλημά τους κάνοντας περιοδείες στις ΗΠΑ. Μία ολόκληρη αθλητική βιομηχανία που έχει έδρα εκτός των ΗΠΑ προσπαθεί να ανταγωνιστεί την αμερικάνικη αθλητική βιομηχανία (ΝΒΑ, Αμερικάνικο Ποδόσφαιρο, Μπέιζμπολ, Χόκεϊ κλπ) και να πάρει όσο το δυνατό μεγαλύτερο μερίδιο σε αυτή.
Ο οικονομικός Αρμαγεδώνας που επεφύλαξε ο Ντόλαντ Τραμπ, με την επιβολή δασμών στα προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ, αναμφισβήτητα της βάζει μεγάλα εμπόδια.
Η αύξηση του πληθωρισμού και ο περιορισμός της αγοραστικής αξίας των εισοδημάτων των Αμερικάνων, καθώς και η αναπόφευκτη αύξηση των τιμών των εισαγόμενων αθλητικών προϊόντων θα πλήξει αναγκαστικά την κατανάλωση των αθλητικών προϊόντων που εισάγονται από τον υπόλοιπο Κόσμο.
Διαφήμιση και χορηγίες
Το πλήγμα αφορά την αθλητική βιομηχανία και υπό την ευρεία έννοια. Είναι εύλογη η ανησυχία ότι ο προστατευτισμός του Τραμπ, θα μειώσει και τη διάθεση των πολυεθνικών να επενδύσουν υπό μορφή διαφήμισης ή χορηγιών. Το 2025 οι ΗΠΑ θα φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων, το 2026 το Μουντιάλ και το 2028 τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η κύρια πηγή εσόδων των μεγάλων διεθνών ομοσπονδιών (ΔΟΕ, ΦΙΦΑ) είναι τα δισεκατομμύρια των πολυεθνικών εταιρειών, που μέσω του αθλητισμού προβάλλουν το όνομα και τα προϊόντα τους. Το γεγονός ότι οι δύο σημαντικότερες παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις (Ολυμπιακοί Αγώνες και Μουντιάλ) θα διεξαχθούν στις ΗΠΑ, τη χώρα με τη μεγαλύτερη αγορά στον Πλανήτη, ήταν ένα κίνητρο για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες να επενδύσουν περισσότερα χρήματα για να προβληθούν μέσα από αυτές.
Οι τελευταίες εξελίξεις ενδεχομένως να προκαλέσουν την επανεξέταση της στρατηγικής τους, καθώς μπορεί να μην έχει τόσο μεγάλο νόημα να επενδύσουν σε διαφήμιση σε μία αγορά, που λόγω των υπέρογκων δασμών, θα καθίσταται σχεδόν απαγορευτική η διάθεση των προϊόντων τους.
Συρρίκνωση εσόδων
Η European Sponsorship Association έχει ήδη αρχίσει να καταγράφει τις συνέπειες της πολιτικής του Τραμπ. Εξετάζεται πόσο σημαντικό θα είναι το πλήγμα που θα επιφέρει στον παγκόσμιο αθλητισμό, αν θα υπάρξει συρρίκνωση εσόδων και πόσο μεγάλη θα είναι αυτή. Σε ποιο βαθμό θα μειωθεί η διάθεση ή η δυνατότητα των φιλάθλων να δαπανήσουν ποσά για να αγοράσουν αθλητικά προϊόντα και, κατά συνέπεια, αν η μείωση της κατανάλωσης σε προϊόντα merchandising θα μειώσουν τα έσοδα των club.
Τέλος, ενώπιον του ενδεχόμενου να περιοριστούν τα έσοδα από τις χορηγίες πόσο θα συρρικνωθούν τα έσοδα των αθλητών, των ομάδων και των ομοσπονδιών; Και πόσο αυτό θα επηρεάσει την προετοιμασία των αθλητών και την τελική ποιότητα του «προϊόντος» που παράγει η αθλητική βιομηχανία;
Πιο ταξικός ο αθλητισμός;
Και αν όλα τα ανωτέρω αφορούν τον επαγγελματικό αθλητισμό, καλό θα ήταν να δει κάποιος και μία άλλη διάσταση, που δε θα πρέπει να υποτιμάται. Πόσο θα πληγεί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός; Πόσο οι αυξήσεις στις τιμές του αθλητικού εξοπλισμού, θα επιβαρύνουν τη δαπάνη μιας οικογένειας, που θα ήθελε ή θα έπρεπε να ασχολείται ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό; Μήπως η συρρίκνωση των εισοδημάτων, σε συνδυασμό με την αύξηση της δαπάνης, δυσκολέψει ακόμα και αυτή τη δυνατότητα πρόσβασης στην αθλητική δραστηριότητα; Μήπως, η πολιτική Τραμπ οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου ο αθλητισμός σε ερασιτεχνικό επίπεδο καταντήσει μία δραστηριότητα για λίγους; Εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα υπάρξουν και παράπλευρες συνέπειες σε ζητήματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής συνοχής κλπ.
Από την παγκοσμιοποίηση στην εσωστρέφεια
Ο αθλητισμός, ως φαινόμενο και ως δραστηριότητα, ακολούθησε από κοντά τις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Επηρεάστηκε από αυτές, προσαρμόστηκε (και μάλιστα γρήγορα) σε αυτές και, κατά κάποιον τρόπο, τις εξέφρασε. Θα έλεγε μάλιστα κάποιος ότι συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό και στην καλύτερη κατανόησή ή και στη διάδοσή των ιδεών και των αντιλήψεων που αυτές επέβαλαν. Για παράδειγμα, η εμπορευματοποίηση των αρχών της δεκαετίας του '80 χρησιμοποίησε ως άξονα τον αθλητισμό, για να διαδοθεί πιο γρήγορα. Η διαφήμιση μέσω αθλητικών διοργανώσεων ήταν πιο αποτελεσματική. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο αθλητισμός έγινε ο κύριος εκφραστής της παγκοσμιοποίησης της αγοράς. Τα αθλητικά brands είτε υπό μορφή αθλητικών σωματείων, είτε υπό μορφή αθλητών, είτε υπό μορφή διοργανώσεων ήταν από τα πρώτα παγκοσμιοποιημένα προϊόντα. Ας σκεφτεί κάποιος την αναγνωρισιμότητα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή της Ρεάλ Μαδρίτης, του Μέσι ή του Κριστιάνο Ρονάλντο, καθώς και τον τζίρο που κινείται γύρω από αυτούς.
Η ιστορία διδάσκει ότι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το ίδιο θα συμβεί και τώρα.
Αν η εποχή Τραμπ σηματοδοτεί μία ανάσχεση της φυγόκεντρου δύναμης της παγκοσμιοποίησης από την κεντρομόλο δύναμη του προστατευτισμού… Αν η εξωστρέφεια και η πολυπολιτισμικότητα της εποχής μας, ανακοπεί από την εσωστρέφεια της πολιτικής του Αμερικάνου Προέδρου και τον εθνικισμό που εκφράζει αυτή, αλλά και πολλοί υποστηρικτές της ανά τον κόσμο, τότε είναι βέβαιο ότι και ο αθλητισμός θα υποστεί τα πλήγματα αυτής της ανάστροφής πορείας. Και τότε, δυστυχώς, η ύφεση που θα προκαλέσει ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος που κηρύχθηκε πρόσφατα, πολύ δύσκολα θα τον αφήσει ανεπηρέαστο.
Ο Κώστας Καρβουναρίδης είναι Δικηγόρος – Διεθνές Μάστερ Αθλητικού Δικαίου και Μάνατζμεντ / Διεθνές Κέντρο Αθλητικών Σπουδών – CIES –FIFA
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/VHQJjPn
via IFTTT