Τα ερωτήματα από την παρέμβαση Φιντάν και τις αντιδράσεις της Αθήνας. Τι γράφει το Κ-Report.
Αναδημοσιεύουμε από το Κ-Report των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα που κυκλοφορεί καθημερινά σε συνδρομητική μορφή και με πλούσια ύλη:
Καθ' ημάς, ένας παράξενος, έμμεσος ελληνοτουρκικός διάλογος εξελίσσεται το τελευταίο διήμερο –κι όχι για καλό:
Οι δηλώσεις Φιντάν: Ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών Χ. Φιντάν, με μια μεγάλη συνέντευξη στο κανάλι TGRT, που είχε κεντρικό θέμα το Ισραήλ, τη Γάζα, τη Συρία και μόνο δευτερευόντως τις ελληνοτουρκικές διαφορές (η Ελλάδα, ως θέμα δεν «πουλά» στο εσωτερικό της Τουρκίας), κατηγόρησε το ελληνικό πολιτικό προσωπικό ότι ανεβάζει τους τόνους και καλλιεργεί ένα αντιτουρκικό αίσθημα από εξαρτημένα ανακλαστικά -«όπως ο σκύλος του Παβλόφ»- για εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες. Και η κυβέρνηση, λες κι ήθελε να τον επιβεβαιώσει, επικοινωνιακά ανέβασε δυσανάλογα το θέμα.
Αναφορά σε Ν. Δένδια: Σε μια δεύτερη ανάγνωση του «διαλόγου», είναι σαφές ότι ο έμπειρος Φιντάν, σαν να ήθελε ακριβώς να προκαλέσει υψηλών τόνων αντιδράσεις, συμπλήρωσε τις δηλώσεις του με μια εντελώς αντιδεοντολογική ad personam αναφορά στο Ν. Δένδια. «Όταν έχει ένα μπελά», είπε, «πάντα προκύπτει μια δήλωση Δένδια που στρέφει την προσοχή των ανθρώπων σε μια τουρκική απειλή». Για να καταλήξει, απειλητικά, πως, έτσι, δημιουργείται ο κίνδυνος «για προσωπικό όφελος να προκύψει γεωστρατηγικό κόστος για τη χώρα τους». Αυτό –είπε- είναι «φθηνή πολιτική». Η απάντηση Ν. Δένδια εδώ. Η δήλωση Γ. Γεραπετρίτη εδώ.
Σκοπιμότητες: Ένα θέμα προς διερεύνηση, προφανώς, είναι η σκοπιμότητα πίσω από την επιλογή Φιντάν να εμπλακεί στα εσωκομματικά του κόμματος που κυβερνά την Ελλάδα. Ένα δεύτερο προς διερεύνηση θέμα, είναι η σκοπιμότητα πίσω από την επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να ανεβάσει επικοινωνιακά τόσο πολύ αυτό το θέμα και να επενδύσει με πατριωτική ρητορική τις αντιδράσεις της. Μια εύλογη υπόθεση είναι πως αποβλέπει να ενισχύσει το πολιτικό της οπλοστάσιο εν όψει της ΔΕΘ. Πως εκτιμά ότι αν οι εξαγγελίες της ΔΕΘ πλαισιώνονται από μια ηχηρή πατριωτική ρητορική, μπορεί να γίνουν πιο ελκυστικές στα συντηρητικά ακροατήρια, σε μια περίοδο κατά την οποία η κοινωνική κόπωση και η δυσπιστία είναι εμφανείς.
Η εξωτερική πολιτική: Ακόμη κι αν οι υποψίες κριθούν υπερβολικές, παραμένει η διαπίστωση ότι η Ελλάδα, εγκλωβισμένη σε μια λογική εσωτερικής κατανάλωσης, κινδυνεύει να χάνει το μεγάλο κάδρο και να περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή. Να υποκαθιστά μια συνεκτική εξωτερική πολιτική με πατριωτικές κορώνες. Και να αντιδρά σπασμωδικά σε ό,τι συμβαίνει, χωρίς να καθοδηγούνται οι αντιδράσεις της από μια ψύχραιμη και μακροπρόθεσμη στρατηγική.
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/f3dnwbv
via IFTTT