Τι αλλάζει και δεν κατανοούν στελέχη του χώρου. Η αποκρουστική για τους πολίτες αναζήτηση προσωπικών ρόλων. Οι χαμένες ευκαιρίες και οι ευθύνες της ηγεσίας της Χαριλάου Τρικούπη.
Τεκτονικές είναι οι αλλαγές που συντελούνται στο τοπίο της κεντροαριστεράς και της μη κομμουνιστικής αριστεράς, με τα υπάρχοντα κόμματα να αντιμετωπίζουν πλέον υπαρξιακά προβλήματα.
Οι λόγοι βεβαίως είναι πολύ βαθύτεροι αυτών που επιφαίνονται, με Κουμουνδούρου -δευτερευόντως και Πατησίων όπου βρίσκεται η έδρα της Νέας Αριστεράς- να αδυνατούν να εμβαθύνουν και να κατανοήσουν τους λόγους της κρίσης. Έτσι, ουκ ολίγα στελέχη του χώρου, αδυνατώντας να συμβάλλουν στη συγκρότηση μεγάλων κινημάτων, αναλώνονται στην αναζήτηση προσωπικών ρόλων, γεγονός που μοιάζει σε καθοριστικό βαθμό να καθορίζει και τις εκάστοτε πολιτικές επιλογές τους. Η σοσιαλδημοκρατία και η λεγόμενη κεντροαριστερά βρίσκονται σε βαθιά κρίση γιατί η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος οδηγεί σε ακραία λιτότητα για τα λαϊκά στρώματα, ενώ η εξέλιξη της ανθρωπότητας με την είσοδο στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης ξεπερνά βασικές παραδοχές του μαρξισμού, τουλάχιστον όπως αυτές υπήρξαν στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και εντεύθεν. Η δε ακροδεξιά κερδίζει έδαφος με θεωρίες που είναι εύπεπτες σε λαϊκά στρώματα που αναζητούν «σανίδα σωτηρίας» αλλά που αποτελούν μπούμερανγκ για τους λαούς. Στο πλαίσιο αυτό η κεντροαριστερά και η αριστερά στη χώρα μας αρνούνται τις επεξεργασίες, αποφεύγουν την ερευνητική ματιά στον κόσμο, την ενασχόληση με το διάβασμα και την έρευνα, την ανάλυση για τις αλλαγές που επιφέρουν στον κόσμο οι νέες τεχνολογίες, αλλά και το γεγονός ότι οι κάτοχοι των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης θα έχουν πλέον και τυπικά μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή απ΄ ότι τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί. (Είπαμε, για ουκ ολίγα στελέχη του συγκεκριμένου χώρου όλα αυτά αντικαθίσταται από την αναζήτηση προσωπικών ρόλων, από αυτό δηλαδή που είναι το πιο αποκρουστικό για τους πολίτες).
Στο πλαίσιο αυτό και ενόψει της δημιουργίας νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα, κάποια πρώτα συμπεράσματα:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατέβει ως έχει στις εκλογές. Με την ίδρυση κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα η πλειοψηφία των στελεχών του θα επιζητήσει το μέλλον του σε αυτό, όπως και η -πολύ μεγαλύτερη - πλειοψηφία των στελεχών του. Το μόνο ερώτημα για τον υπογράφοντα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυτοδιαλυθεί ή αν κάποια στελέχη του θα θελήσουν να κρατήσουν τη σφραγίδα του.
- Το ίδιο θα συμβεί και με τη Νέα Αριστερά. Τμήμα των ηγετικών στελεχών του θα συμπορευτεί με το κόμμα Τσίπρα, ένα άλλο τμήμα θα συμπορευτεί με το ΜέΡΑ25 και το μεγαλύτερο μέρος της παλαιάς «Ομπρέλας» είτε θα επιδιώξει να κατέβει αυτόνομα στις εκλογές είτε θα επιδιώξει συμμαχίες με άλλα πρόσωπα του χώρου.
- ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά είχαν την ευκαιρία προ ολίγων μηνών να συγκροτήσουν κοινή κοινοβουλευτική ομάδα, που θα αναδεικνυόταν μάλιστα σε αξιωματική αντιπολίτευση, υπερίσχυσε όμως η ανάγκη για τους προσωπικούς ρόλους του καθενός.
- Βαρύτατες είναι οι ευθύνες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Στην παγίδα που έστησε στα άλλα κόμματα του προοδευτικού χώρου προκειμένου με τη στρατηγική της «αυτόνομης πορείας» να τους δημιουργήσει πολιτική και εκλογική ασφυξία, έπεσε μέσα το ίδιο. Και τώρα θα αναγκαστεί να αγωνίζεται αντί για να γίνει κυβέρνηση για τη δεύτερη θέση και μάλιστα με τις πιθανότητες να μην είναι υπέρ του...
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/pSWATjx
via IFTTT