Ο Σάκης Αρναούτογλου γράφει στο Dnews για το National and Regional Partnership Plans (NRPP). Την αντίδραση της Γερμανίας και τι τελικά πάει να αλλάξει.
Σε ένα ακόμη άρθρο - ανάλυσή του στο Dnews, o Σάκης Αρναούτογλου, γράφει για την αντίδραση της Γερμανίας στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία των λεγόμενων National and Regional Partnership Plans (NRPP), δηλαδή Εθνικών και Περιφερειακών Σχεδίων Εταιρικής Σχέσης.
Στην προσπάθεια επί της ουσίας της Κομισιόν να ξαναγράψει την εσωτερική αρχιτεκτονική των κρατών-μελών χωρίς να έχει την αρμοδιότητα να το κάνει.
Διαβάστε την εύστοχη ανάλυση του Σάκη Αρναούτογλου για το πώς τελικά η ΕΕ θέλει να μετατραπεί σταδιακά σε Ένωση κυβερνήσεων και όχι πολιτών.
«Η Γερμανία δεν είναι χώρα που αντιδρά εύκολα σε ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες. Όταν όμως το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Bundesrat) καταγγέλλει επίσημα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπερβαίνει τα όρια των αρμοδιοτήτων της και παραβιάζει το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας, τότε κάτι σοβαρό κρύβεται πίσω από τις γραμμές.
Στις 6 Οκτωβρίου 2025, η Bundesrat εξέδωσε το έγγραφο Drucksache 460/1/25, με το οποίο απορρίπτει τμήματα της πρότασης της Επιτροπής για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (Multiannual Financial Framework, MFF) της περιόδου 2028–2034, το σχέδιο που καθορίζει πώς θα δαπανηθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια συνοχής, γεωργίας, αλιείας και ανάπτυξης. Στον πυρήνα της πρότασης βρίσκεται μια φαινομενικά τεχνική και αθώα ιδέα, η δημιουργία των λεγόμενων National and Regional Partnership Plans (NRPP), δηλαδή Εθνικών και Περιφερειακών Σχεδίων Εταιρικής Σχέσης.
Η λογική τους είναι απλή: αντί για πολλά διαφορετικά προγράμματα και συμφωνίες ανά ταμείο, κάθε κράτος-μέλος θα διαθέτει ένα ενιαίο σχέδιο που θα συντάσσεται και θα εγκρίνεται απευθείας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της εθνικής κυβέρνησης.
Στα χαρτιά αυτό σημαίνει απλούστευση. Στην πράξη όμως σημαίνει συγκέντρωση εξουσίας.
Για δεκαετίες η πολιτική συνοχής της ΕΕ βασιζόταν στην πολυεπίπεδη διακυβέρνηση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεργαζόταν απευθείας με τις περιφέρειες και τα κράτη-μέλη για να σχεδιάσουν προγράμματα που ανταποκρίνονται στις τοπικές ανάγκες. Το νέο μοντέλο NRPP αλλάζει ριζικά αυτή τη σχέση.
Οι διαπραγματεύσεις μεταφέρονται αποκλειστικά μεταξύ της Επιτροπής και των εθνικών κυβερνήσεων, παραμερίζοντας τις περιφέρειες και τα τοπικά επίπεδα διοίκησης.
Η Bundesrat βλέπει σ' αυτό κάτι βαθύτερο, μια σιωπηρή μετατόπιση ισχύος. Η Κομισιόν επιχειρεί να μεταφέρει στο μόνιμο σύστημα των Ταμείων Συνοχής τη λογική που εισήχθη προσωρινά με το RRF (Recovery and Resilience Facility), το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που δημιουργήθηκε μετά την πανδημία για την ταχεία ανάκαμψη των οικονομιών. Το RRF ήταν μια έκτακτη παρέκκλιση από τους κανόνες της συνοχής.
Τα κράτη-μέλη υπέβαλαν ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και οι πόροι εκταμιεύονταν μόνο εφόσον επιτυγχάνονταν οι δεσμευτικοί στόχοι που όριζε η Επιτροπή.Το μοντέλο αυτό λειτούργησε σε κατάσταση κρίσης.
Όμως, όπως προειδοποιεί τώρα η Γερμανία, δεν μπορεί να γίνει μόνιμος τρόπος διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών πολιτικών. Επειδή αλλάζει ριζικά τη σχέση ανάμεσα στην ΕΕ, στα κράτη-μέλη και στις περιφέρειες. Από εργαλείο αλληλεγγύης, η συνοχή κινδυνεύει να μετατραπεί σε εργαλείο συμμόρφωσης.Το γερμανικό επιχείρημα δεν είναι εθνικό, είναι θεσμικό. Η Bundesrat υποστηρίζει ότι η πρόταση της Επιτροπής παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας, τη θεμελιώδη αρχή της Ένωσης που προβλέπει ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στους πολίτες.
Επιπλέον παρακάμπτει τις συνταγματικές αρμοδιότητες των κρατιδίων (Länder), τα οποία στη Γερμανία έχουν τον πρώτο λόγο στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των περιφερειακών προγραμμάτων.
Με άλλα λόγια, η Κομισιόν επιχειρεί να ξαναγράψει την εσωτερική αρχιτεκτονική των κρατών-μελών χωρίς να έχει την αρμοδιότητα να το κάνει.
Το αποτέλεσμα δεν θα είναι λιγότερη γραφειοκρατία αλλά περισσότερο μπέρδεμα, περισσότερα επίπεδα συντονισμού και λιγότερη δημοκρατική λογοδοσία.
Η παγίδα του NRPP είναι ακριβώς αυτή. Το παρουσιάζει ως τεχνική απλούστευση, ενώ στην πραγματικότητα είναι πολιτική συγκέντρωση.
Εάν όλες οι αποφάσεις για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις περάσουν μέσα από ένα εθνικό «super-σχέδιο» που εγκρίνεται κεντρικά από τις Βρυξέλλες, τότε η ΕΕ μετατρέπεται σταδιακά σε Ένωση κυβερνήσεων, όχι πολιτών.
Οι περιφέρειες, οι δήμοι, οι τοπικές αρχές, ό,τι δίνει υπόσταση στην ευρωπαϊκή ποικιλομορφία, θα βρεθούν στο περιθώριο.
Η ειρωνεία είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβάλλει το NRPP ως βήμα απλοποίησης. Στην ουσία όμως αναπαράγει τη λογική του RRF, ενός μηχανισμού που δημιουργήθηκε για έκτακτη χρήση, τώρα βαφτισμένου ως μόνιμο εργαλείο διακυβέρνησης. Ένα μοντέλο που δούλεψε υπό πίεση, όχι ως δημοκρατική διαδικασία.
Η στάση της Γερμανίας δεν είναι απόρριψη της ευρωπαϊκής ιδέας. Είναι προειδοποίηση ότι η ισορροπία ανάμεσα στην ενότητα και την ποικιλομορφία κινδυνεύει.
Αν σήμερα οι περιφέρειες χάσουν τη φωνή τους, αύριο θα χαθεί η ίδια η ουσία της πολιτικής συνοχής, η εμπιστοσύνη ότι η Ευρώπη νοιάζεται εξίσου για το Βερολίνο, το Αμβούργο, την Καλαβρία ή τη Μακεδονία. Το ερώτημα επομένως δεν είναι γιατί η Γερμανία αντιδρά. Το ερώτημα είναι γιατί οι υπόλοιποι σιωπούν.
Σάκης Αρναούτογλου
Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ».
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/vFOLHEZ
via IFTTT