Το 19,2% των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να κρατήσει το σπίτι του ζεστό. ο ποσοστό αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (10,6%) και αυξημένο σε σχέση με το 2019 (17,9%).
Ζούμε σε μια χώρα όπου ο λαός παγώνει τον χειμώνα και καίγεται το καλοκαίρι. Εγκλωβισμένοι σε σπίτια χωρίς επαρκή μόνωση, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ζουν την ενεργειακή φτώχεια ως καθημερινή πραγματικότητα, την ώρα που οι ενεργειακές εταιρείες θησαυρίζουν με την ανοχή,αν όχι τη στήριξη και τον σχεδιασμό της Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, το 19,2% των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να κρατήσει το σπίτι του ζεστό. ο ποσοστό αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (10,6%) και αυξημένο σε σχέση με το 2019 (17,9%).Η χώρα μας συγκαταλέγεται πλέον στην πρώτη πεντάδα της Ε.Ε. σε ενεργειακή φτώχεια, μαζί με την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Βουλγαρία και τη Λιθουανία.
Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη στις πόλεις. Έως και το 23% των αστικών νοικοκυριών δηλώνουν ότι δεν μπορούν να θερμανθούν επαρκώς, ενώ οι οφειλές στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας φτάνουν στο 34% στις αγροτικές περιοχές και στο 28% στα αστικά κέντρα.
Η νέα απειλή είναι η θερινή ενεργειακή φτώχεια
Τα τελευταία καλοκαίρια, η φτώχεια αυτή αποκτά και θερινή διάσταση. Καύσωνες μαμούθ και θερμικές νησίδες μετατρέπουν τις πόλεις σε φούρνους. Το 34% των ελληνικών νοικοκυριών δηλώνει ότι δεν μπορεί να δροσιστεί επαρκώς, ενώ για τα πιο φτωχά στρώματα το ποσοστό αγγίζει το 50%.
Έρευνα της Greenpeace και του Ελληνικού Ινστιτούτου Παθητικού Κτιρίου το καλοκαίρι του 2025 έδειξε ότι οι εσωτερικές θερμοκρασίες σε αμόνωτα σπίτια έφτασαν τους 32–34°C, ακόμη και μετά το τέλος του καύσωνα. Οι κάτοικοι καθυστέρησαν να ανοίξουν τα κλιματιστικά όχι από οικολογική συνείδηση, αλλά από φόβο για τον λογαριασμό του ρεύματος.
Αυτό δεν είναι «επιλογή τρόπου ζωής». Είναι κοινωνικός αποκλεισμός, είναι αδυναμία πρόσβασης σε βασικά μέσα προστασίας της υγείας.
Την ώρα που οι πολίτες μετρούν τις κιλοβατώρες, οι ενεργειακές εταιρείες καταγράφουν ιστορικά υπερκέρδη. Και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να επιβάλει πλαφόν ή φορολόγηση, σφραγίζει τη λεηλασία στο όνομα της «αγοράς» και της «πράσινης μετάβασης».
Τα προγράμματα «Εξοικονομώ» εξαντλούνται σε λίγες ώρες, αφήνοντας εκτός τα φτωχότερα νοικοκυριά, ενώ περιορίζονται σε ρηχές ανακαινίσεις χαμηλής απόδοσης. Μόνο το 11,9% των πολιτών δηλώνει ότι έχει δει κάποια ενεργειακή βελτίωση στο σπίτι του την τελευταία πενταετία το χαμηλότερο ποσοστό σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.
Πρόκειται για μια συνειδητή πολιτική επιλογή: να παραμένει ο λαός ενεργειακά όμηρος, ενώ το κράτος υποτάσσεται στα συμφέροντα των ιδιωτών.
Η ενεργειακή φτώχεια δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Είναι πολιτικό αποτέλεσμα. Η λύση της δεν βρίσκεται σε επιδόματα ασπιρίνες, αλλά σε βαθιές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις:
-μαζικά δημόσια προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης με κοινωνικά κριτήρια.
-πλαφόν στα κέρδη των παρόχων και φορολόγηση υπερκερδών.
-επαναφορά στρατηγικών υποδομών ενέργειας στο Δημόσιο.
-ενίσχυση ενεργειακών κοινοτήτων και αποκεντρωμένης παραγωγής.
Η ενέργεια δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα ζωής. Και όσο η Κυβέρνηση επιλέγει να κυβερνά για τους λίγους, οι πολλοί θα παγώνουν και θα καίγονται στα ίδια τους τα σπίτια κυριολεκτικά και πολιτικά.
(Η Ιωάννα Λιούτα είναι Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια)
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/eUEu2sx
via IFTTT