Ψάχνω τον Αδερφό μας που γεννήθηκε στις 26, Οκτωβρίου το 1962 η μητέρα μου το γέννησε με τις κουτάλες δύσκολα το είδε το κράτησε στην αγκαλιά της της το έφεραν μια δυο φορές το είδε και την τρίτη μέρα της είπαν ότι πέθανε το ζήτησε παρόλο που ήταν αγράμματη δεν το πίστεψε και όταν το ζητούσε απεγνωσμένα τη ς απάντησε άσχημα μια νοσοκόμα γυρωντας κιόλας να της δώσει σφαλιάρα όλα αυτά έγιναν στο νοσοκομείο Λαμίας όταν το ζήτησαν οι γονείς μου να το πάρουν νεκρό είπαν ότι το έθαψαν οι γιατροί.ο αδερφός της μητέρας μου έψαξε ρώτησε τίποτα από το νοσοκομείο ζήτησε η αδερφή μου να μας δώσουν τα χαρτιά της χρονιάς εκείνης και μας απάντησαν ότι δεν υπάρχουν προχθές έμαθα από μια ανηψια μου ότι το ίδιο ακριβώς χαρτί έχει και ένας συγγενής της που έχασε ένα κοριτσάκι το Δεκέμβριο του 1962 με ακριβώς τον ίδιο ληξιαρχο Ριζος Αθανασιος λέγεται.Το χαρτί εξόδου από το νοσοκομείο γράφει ζων και σβησμένο την ίδια μέρα νεκρον χωρίς γνωμάτευση όλες οι εξετάσεις του νεογνού ήταν φυσιολογικές οι γονείς μου λεγόταν Παναγιώτα Συλεουνη του Στυλιανού η μητέρα μου και Χρήστος Κοτσιαλος του Ιωάννου ο πατέρας μου έμεναν στον Άγιο Γεώργιο Τυμφρηστού. Είμαι πεπεισμένη ότι ζει ο αδερφός μου παρακαλώ κοινοποιηστε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.τον αναζητούμε μαζί με την Αδερφή μου Κοτσιαλου Στελλα