Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 31-10-2017, ώρα 21.15 στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας, στην προβολή της τέταρτης μεγάλου μήκους ταινίας , του Χιλιανού σκηνοθέτη Σεμπαστιάν Λέλιο, «Gloria». Μια αληθινή, αισιόδοξη, γεμάτη ζωή κινηματογραφική ηρωίδα, που απέσπασε Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου (2013) κα θα σας κλέψει την καρδιά! Είσοδος ελεύθερη
Επίσημη Υποψηφιότητα της Χιλής για Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2013
Αργυρή Άρκτος, Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής, 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου
ΥΠΟΘΕΣΗ : Η Γκλόρια είναι μία 58χρονη χωρισμένη γυναίκα. Μοναχική, αλλά όχι παραιτημένη. Εχει δύο ενήλικα ανεξάρτητα πλέον παιδιά, τη δουλειά της, τις δραστηριότητές της. Βάζει με πείσμα καθημερινά το κραγιόν της, οδηγεί τραγουδώντας ανέμελα σαν κοριτσάκι στο αυτοκίνητό της και πηγαίνει με έναν μικρό δισταγμό αλλά και κρυφή ελπίδα σε χορούς μεσήλικων που λειτουργούν ως τόποι νέων γνωριμιών. Εκεί γνωρίζει τον Ροντόλφο, έναν γοητευτικό 65χρονο άντρα, ο οποίος τόλμησε πριν από ένα χρόνο να χωρίσει από τον καταπιεστικό γάμο του. Μόνο που εκείνος είναι το αντίθετό της: από την μία θέλει να ζήσει ό,τι καινούργιο του επιφυλάσσουν οι τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, από την άλλη τρέφει ενοχές για το διαζύγιο και μία αρρωστημένη εξάρτηση από τις 30χρονες κόρες του που τον κάνουν ό,τι θέλουν με ένα τηλεφώνημα. Η Γκλόρια τον ερωτεύεται. Τόσο εκείνον, όσο και την νέα ευκαιρία που της δίνει η ζωή για, έστω εύθραυστη, ευτυχία.
Όσο θα νιώθετε την ανάγκη να χτυπήσετε ρυθμικά παλαμάκια, με βουρκωμένα μάτια, στην τελευταία σκηνή να θυμάστε ότι το σινεμά που έχει κάτι να πει, όσο «μικρό» κι αν είναι, μεγαλώνει μέσα μας. Με μικρές εκρήξεις. Με παλμό την προσωπική σου ανθρωπιά. Με ένα ποπ ρεφρέν που κολλάει στο μυαλό σου και σε κάνει να χαμογελάς.
Παραγωγή: Λουίς Κολάρ, Χουάν ντε Ντίος Λαραΐν, Πάμπλο Λαραΐν
Σκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Λέλιο
Σενάριο: Σεμπαστιάν Λέλιο, Γκονζάλο Μάσα
Φωτογραφία: Μπενιαμίν Ετσαζαρέτα
Μοντάζ: Σεμπαστιάν Λέλιο, Σολεδάδ Σαλφάτε
Πρωταγωνιστούν: Παουλίνα Γκαρσία, Σέρχιο Χερνάντες, Κόκα Γουατσίνι,
Ανόνια Σάντα Μαρία
Χιλή-Ισπανία | 2013 | Εγχρωμο | Διάρκεια: 110 λεπτά
Εχει μία δύναμη η Γκλόρια που μπορεί να σε ντροπιάσει. Είναι γραμμένη, σκηνοθετημένη και ερμηνευμένη για να πανηγυρίσει την ύπαρξη όσων πέφτουν κάτω, όπως όλοι μας, αλλά σηκώνονται, ξεσκονίζουν τα γόνατά τους, χαμογελούν και συνεχίζουν. Οχι λιγότερο πληγωμένοι, όχι λιγότερο ανασφαλείς, αλλά σίγουρα περισσότερο θαρραλέοι και με μια δόση υπέροχης αφέλειας, πείσματος, τρέλας. (flix.gr – Π. Λυκούργου)
Αν έχετε δει το Frances Ha, η Γκλόρια είναι μια ενδιαφέρουσα συνέχεια από άλλο τόπο, αλλά με παρόμοια υλικά – ένα παράξενο, γυναικείο companion piece. Η 20 και κάτι Νεοϋορκέζα έχει όλη τη ζωή μπροστά της (μαζί με τα μικρά της όνειρα) και μια θετικότητα που αντισταθμίζει τις αντιθέσεις της, χωρίς να βαραίνει από την ευθύνη μιας καριέρας ή μιας συντεταγμένης φιλοδοξίας. Η περίπου 60άρα Χιλιανή έχει αφήσει μια ζωή πίσω της, δεν στέκεται σε λάθη και παραλείψεις και προσέχει να μη χάσει το τρένο, χρησιμοποιώντας την πείρα της ως φίλτρο ενάντια σε συναισθηματικές κακοτοπιές. (lifo.gr – Θ. Κουτσογιαννόπουλος)
Εναλλαγές συναισθημάτων και ψυχολογικές διακυμάνσεις προσθέτουν χυμούς σε έναν χαρακτήρα που πολύ απλά δεν βαριέσαι ποτέ να εξερευνείς. Η Γκλόρια θέλει να ζήσει αλλά όχι να υποκύψει. Ο σκηνοθέτης τη βάζει με όρεξη κάτω από το μικροσκόπιό του και ο θεατής με την ίδια όρεξη παρακολουθεί τα αποτελέσματα. Επιπλέον, η ταινία είναι υπόδειγμα ρυθμού. Μέσα σε 10 μόλις λεπτά έχουμε μια πληρέστατη εικόνα αυτής της γυναίκας και, παρ’ όλα αυτά, στα υπόλοιπα 90 λεπτά το φιλμ ποτέ δεν βαλτώνει. O τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος Γκονζάλο Μάζα αλλά και η ίδια η ηθοποιός έχουν «χτίσει» αυτή την ηρωίδα είναι για να διδάσκεται. (Γ. Ζουμπουλάκης)
Βιογραφικό σκηνοθέτη
Ο Σεμπαστιάν Λέλιο (Sebastian Lelio), Χιλιανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος πρωτοεμφανίστηκε με τη μεγάλου μήκους ταινία, La Sagrada Familia, κάνοντας πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν το 2006 και απέσπασε πολλά διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Το Navidad, η δεύτερη ταινία του, έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών το 2009. Ακολούθησε το El Año del Tigre που προβλήθηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2011. Το 2013 με συνεργάτη τον Πάμπλο Λαραΐν στην παραγωγή, παρουσιάζει την τέταρτη ταινία του, τη Gloria που ξεχώρισε στο φεστιβάλ του Βερολίνου, με την πρωταγωνιστική ερμηνεία της Πολίνα Γκαρσία να εκθειάζεται και τελικά να βραβεύεται. Φέτος, επέστρεψε στη Μπερλινάλε, με την ταινία Μία Φανταστική Γυναίκα, μια ταινία-καταδίκη της προκατάληψης και της μισαλλοδοξίας, όπου απέσπασε το βραβείο σεναρίου. Έχει τιμηθεί με την Υποτροφία του Guggenheim κι έλαβε βοήθεια από το Πρόγραμμα Καλλιτεχνών DAAD (DAAD Berliner Künstlerprogramm).
» Ήθελα να κάνω μια ταινία από την οποία θα βγαίνεις τραγουδώντας. Την οποία μπορείς να γευθείς ώρες ή μέρες αφότου την είδες. Πάντα ήθελα να κάνω ένα φιλμ βασισμένο στα συναισθήματα, που να μένει στον θεατή σαν μια προσωπική εμπειρία. Βρήκα επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την ιδέα να δουλέψω με υλικά που δεν είναι αυτό που θεωρούμε «κινηματογραφικά» ή με πράγματα που δεν απασχολούν ιδιαίτερα στις μέρες μας την «σοβαρή τέχνη». Την χαρά, την ευτυχία, την ποπ μουσική. Η ακόμη και τα συναισθήματα. Πράγματα που δεν είναι της μόδας στις μέρες μας στο σινεμά και στην τέχνη γενικότερα. Είναι πιο δημοφιλές να κάνεις ταινίες αφηρημένες, υπαινικτικές, σκληρές, παρά ένα φιλμ που να μιλά για κάτι λιγότερο «μεγάλο», ή που να φιλοδοξεί να σε κάνει να νιώσεις καλά.» Sebastian Lelio Διαβάστε εδώ, τη συνέντευξη του σκηνοθέτη στο flix.gr.
filoicinelamias.wordpress.com
ΘΕΜΑ:
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ