«ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ» ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 13/02/2018


Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 13-2-2018, ώρα 21.15   στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας – στην πρώτη προβολή για το έτος 2018 – με την ταινία «ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ» (Western), της Γερμανίδας σκηνοθέτη Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ. Μετά από 12 χρόνια σιωπής, επιστρέφει με την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, ένα ευφυές ταξίδι στην καρδιά της σημερινής Ευρώπης, αλλά και μια συγκινητική ιστορία για την ανθρώπινη ανάγκη να ανήκουμε κάπου.

ΥΠΟΘΕΣΗ : Ένα άγριο φυσικό τοπίο, η συνεχής απειλή μιας αναμέτρησης, δυο ομάδες «σκληρών» ανδρών, οι ντόπιοι και οι ξένοι, ένα μικρό χωριό στην ζέστη του καλοκαιριού, ακόμη κι άλογα, το φιλμ της Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ μοιάζει να έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που απαιτούνται για να δώσουν λόγο ύπαρξης στον τίτλο του φιλμ. Όμως αυτό το γουέστερν, διαδραματίζεται κοντά στα σύνορα της Βουλγαρίας με την Ελλάδα, εκεί όπου μια ομάδα Γερμανών εργατών έρχεται να χτίσει ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο και να κάνει «έργα υποδομής» όπως λέει ο εργοδηγός στους ντόπιους. Η έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στους δυτικούς και τους βαλκάνιους, τους «Γερμανούς που επιστρέφουν», εβδομήντα χρόνια μετά την τελευταία φορά που βρέθηκαν στην περιοχή, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες, δημιουργούν αυτομάτως δυσπιστία. Όμως ανάλογη δυσπιστία υπάρχει και ανάμεσα στην ομάδα των Γερμανών, με την «εξουσία» του μάτσο εργοδηγού Βίνσεντ να απειλείται από την σιωπηλή δύναμη του πενηντάρη Μέιναρντ, νεοφερμένου στο γκρουπ και υπερβολικά πρόθυμου να χτίσει σχέσεις με τους ντόπιους, αφού είναι μόνος, πρώην στρατιώτης δίχως ρίζες πουθενά αλλού.

Παραγωγή: Μάρεν Άντε, Γιόνας Ντόρνμπαχ, Γιανίνε Γιακόβσκι
Σκηνοθεσία: Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ 
Σενάριο: Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ 
Φωτογραφία: Μπέρνχαρντ Κέλερ
Μοντάζ: Μπετίνα Μπέλερ
Πρωταγωνιστούν: Μάινχαρντ Νόιμαν,Ράινχαρντ Βέτρεκ,Σουλεϊμάν Αλίλοφ Λετιφόβ
Βενέτα Φράνγκοβα, Βιάρα Μπορίσοβα 
Γερμανία-Βουλγαρία-Αυστρία | 2017 | Έγχρωμο | Διάρκεια : 119'

Δεν υπάρχουν άμαξες και καουμπόηδες σε αυτό το οξυδερκές δράμα πολιτισμικών συγκρούσεων στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα μεταξύ ντόπιων και νεοφερμένων Γερμανών εργατών, ωστόσο το πνεύμα του Τζον Φορντ είναι εδώ. Η Μάρεν Άντε είναι ανάμεσα στους παραγωγούς της ταινίας, αλλά ακόμα κι αν δεν ήταν, το Γουέστερν λειτουργεί ως ένας εντυπωσιακός συνοδοιπόρος του Τόνι Έρντμαν. Παρόλο που οι δύο ταινίες είναι διαφορετικές ως προς τη σκηνοθεσία και την πλοκή, και οι δύο εξετάζουν την παρουσία γερμανικών εταιρειών στην Ανατολική Ευρώπη εστιάζοντας στις πολιτικές και πολιτιστικές διχόνοιες που έχουν επιφέρει. Χωρίς να κάνει πολιτικές δηλώσεις αλλά δίνοντας τον πρώτο λόγο στις συναισθηματικές συγκρούσεις και την αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ των ηρώων, το Γουέστερν θα μπορούσε να θεωρηθεί μια αντανάκλαση της εύθραυστης κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, αν και ταυτόχρονα πολλές από τις προσωπικές διαμάχες των χαρακτήρων υποκρύπτουν και έναν πιο γενικευμένο φόβο για τον άλλον, τον διαφορετικό από εμάς. (δελτίο τύπου της one from the heart – Variety)

Με ένα καστ μη επαγγελματιών ηθοποιών και το μαγνητικό πρόσωπο του Μαίνχαρτ Νόιμαν να τον μεταμορφώνει στον ιδανικό πρωταγωνιστή αυτής της ιστορίας, η Γκρίζεμπαχ στήνει δίχως βιασύνη ένα κινηματογραφικό μωσαϊκό που καταγράφει πειστικά την διαδρομή των σχέσεων, την πάροδο του χρόνου, την ζύμωση των διαφορετικών χαρακτήρων, απλά και μόνο από την συνύπαρξή τους. Και σχεδόν άκοπα, κατορθώνει να πλάσει ένα φιλμ που με καθόλου προφανή ή εύκολο τρόπο μιλά για μερικά απόλυτα σύγχρονα και από την άλλη πλευρά ολοκληρωτικά άχρονα ζητήματα. (Γ. Kρασσακόπουλος-flix.gr)

***** Bande à part ***** L’Humanité ***** Libération ***** Positif **** aVoir-aLire.com
**** Cahiers du Cinema **** La Croix **** La Septième Obsession **** Le Monde
**** Les Fiches du Cinema **** Les Inrockuptibles **** Paris Match **** Première

Σημείωμα σκηνοθέτη για την ταινία :

Με αυτήν την ταινία ήθελα να κάνω ένα δικό μου γουεστερν. Από παιδί ένιωθα να με συναρπάζουν τα γουέστερν. Μεγάλωσα στο Δυτικό Βερολίνο και στον αμερικανικό τομέα βλέπαμε συνεχώς αμερικανικές ταινίες. Αλλά επειδή ήμουν κορίτσι έπρεπε να ταυτιστώ με τους άντρες. Αυτοί ζούσαν την περιπέτεια, αυτοί ήταν οι ήρωες που αναζητούσαν την ελευθερία. Στο «Γουέστερν» ήθελα να τους αγγίξω μέσα από το δικό μου βλέμμα. Και μαζί να μιλήσω για την ξενοφοβία, όπως αυτή εξαπλώνεται στον πλανήτη. Η ιδέα των Γερμανών εργατών που δουλεύουν για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ανατολική Ευρώπη ήταν αυτή που μου έδινε τη βάση για όλα όσα ήθελα να πω για τον κόσμο γύρω μας.

Οι ήρωες στα γουέστερν δεν δείχνουν τα συναισθήματά τους. Πρέπει να είναι σκληροί αν θέλουν να επιβιώσουν. Είναι με κάποιο τρόπο κλασικοί ήρωες αλλά ταυτόχρονα το γουέστερν, σαν κινηματογραφικό είδος, είναι μοντέρνο γιατί αντανακλά ερωτήματα που συνεχίζουν να υπάρχουν και στις σημερινές κοινωνίες. Οι ήρωες στα γουέστερν θέλουν την ελευθερία, είναι λάτρεις του ρομαντισμού, αλλά ταυτόχρονα αναζητούν να επιστρέψουν στο σπίτι. Και εδώ, ο ήρωάς μας μπορεί τελικά να μην θέλει να είναι ξένος, αλλά να αναζητά να ενσωματωθεί μέσα στην ξένη κοινωνία όπου βρίσκεται.

Πάντα όταν ξεκινάω μια ταινία δεν υπάρχει ιστορία, αλλά περισσότερο ένα θέμα. Στη συνέχεια αρχίζω την έρευνα, τα ταξίδια, οδηγούμαι από το ένα στοιχείο στο άλλο και μόλις νιώσω ότι έχω όλα όσα χρειάζομαι ξεκινάω το γράψιμο. Υπάρχει σενάριο, αλλά δεν μοιάζει με σενάριο. Μοιάζει περισσότερο με μια περίληψη σεναρίου, όπου όμως μερικές σκηνές είναι γραμμένες αναλυτικά και άλλες επιγραμματικά, σε άλλο σημείο υπάρχει η περιγραφή μιας ατμόσφαιρας, ένας διάλογος…

Διαβάστε εδώ την υπόλοιπη συνέντευξη.

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη