Η φρίκη της παγκόσμιας αδυναμίας ανακύκλωσης!!!
Μηπως ειναι μια εξαπάτηση όλων ημών που νομίζαμε ότι κάποιες χώρες πέτυχαν σε αυτό το κομμάτι και μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση και για την Ελλάδα??
H απόφαση της Κίνας να περιορίσει δραστικά τις εισαγωγές 24 κατηγοριών ανακυκλώσιμων και στερεών αποβλήτων, που τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου, έχει αρχίσει να φρακάρει τα συστήματα ανακύκλωσης απορριμμάτων στις χώρες της Δύσης.
Η κίνηση της Κίνας να σταματήσει να ανακυκλώνει τα περισσότερα «ξένα σκουπίδια» συγκλονίζει τα θεμέλια της ανακύκλωσης έτσι όπως αυτή έχει οικοδομηθεί στη Δύση και τινάζει στον αέρα τις προσπάθειες που απαιτήθηκαν προκειμένου να αποκτήσει ο καταναλωτής αυτό που αποκαλείται οικολογική συνείδηση.
Ηδη τους τελευταίους μήνες χιλιάδες τόνοι πλαστικού και χαρτιού από δεκάδες αμερικανικές πόλεις απορρίπτονται σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Αν και ορισμένες αμερικανικές εταιρείες διαχείρισης αποβλήτων αποστέλλουν ήδη τα ανακυκλώσιμα υλικά τους για να μεταποιηθούν στην εγχώρια αγορά ή μεταφέρουν μεγαλύτερες ποσότητες σε άλλες χώρες, άλλες δεν μπόρεσαν να βρουν υποκατάστατο της κινεζικής αγοράς.
Πλήττονται οι ΗΠΑ
Στις αμερικανικές πόλεις του βορειοδυτικού Ειρηνικού, η Republic Services, ένας από τους μεγαλύτερους διαχειριστές αποβλήτων στη χώρα που διαχειρίζεται πάνω από πέντε εκατομμύρια τόνους ανακυκλώσιμων υλικών σε εθνικό επίπεδο κάθε χρόνο, έχει εκτρέψει περισσότερους από 2.000 τόνους χαρτιού σε χώρους υγειονομικής ταφής από τότε που τέθηκε σε ισχύ η κινεζική απαγόρευση.
Η εταιρεία δεν μπόρεσε να μεταφέρει αυτό το υλικό σε κάποια αγορά με οποιαδήποτε τιμή ή κόστος.
Αλλά για τις μικρότερες εταιρείες, όπως η Rogue Disposal and Recycling, η οποία εξυπηρετεί μεγάλο μέρος του Ορεγκον, η κινεζική απαγόρευση έχει ανατρέψει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, καθώς έστειλαν όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά που είχαν συλλέξει στους χώρους υγειονομικής ταφής για τους πρώτους μήνες του έτους.
Οι δυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, οι οποίες βασίστηκαν περισσότερο στις κινεζικές εγκαταστάσεις ανακύκλωσης, έχουν πληγεί ιδιαίτερα σκληρά.
Σε ορισμένες περιοχές –όπως το Γιουτζίν, το Ορεγκον και μέρη του Αϊντάχο, της Ουάσινγκτον, της Αλάσκας και της Χαβάης– οι τοπικοί αξιωματούχοι και οι μεταφορείς απορριμμάτων δεν δέχονται πλέον κάποια υλικά ανακύκλωσης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις αρνούνται τα περισσότερα πλαστικά, γυαλί και ορισμένους τύπους χαρτιού και συνιστούν στους πελάτες τους να ρίχνουν αυτά τα αντικείμενα στα σκουπίδια.
Αλλες κοινότητες που φιλοξενούν λιγότερο πληθυσμό συνεχίζουν να ενθαρρύνουν τους κατοίκους τους να ανακυκλώνουν ως συνήθως, αλλά τα υλικά απορρίπτονται ούτως ή άλλως σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Οι τοπικοί υπεύθυνοι διαχείρισης αποβλήτων ανησυχούν ότι αν πουν στους κατοίκους να σταματήσουν την ανακύκλωση, θα ήταν δύσκολο να την ξαναρχίσουν.
Το φαινόμενο εξαπλώνεται πέρα από τη Δυτική Ακτή. Η E.L. Harvey & Sons, μια εταιρεία ανακύκλωσης που εδρεύει στη Μασαχουσέτη, έχει αποθηκεύσει περίπου 6.000 τόνους χαρτιού και χαρτονιού, όταν κανονικά θα είχε αποθηκεύσει μερικές εκατοντάδες τόνους.
Τα δέματα γεμίζουν σχεδόν το ήμισυ των εγκαταστάσεων αποθήκευσης των 25.000 τετραγωνικών μέτρων της εταιρείας.
Οι Αμερικανοί ανακυκλώνουν περίπου 66 εκατομμύρια τόνους υλικών ετησίως, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Οργανισμού Προστασίας του Περιβάλλοντος, και από αυτούς τους τόνους περίπου το ένα τρίτο εξαγόταν.
Η πλειοψηφία αυτών των εξαγωγών πήγαινε κάποτε στην Κίνα.
Ωστόσο, οι εξαγωγές αμερικανικού σκραπ στην Κίνα υποχώρησαν κατά περίπου 35% τους πρώτους δύο μήνες μετά την εφαρμογή της απαγόρευσης.
Σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές πλαστικών απορριμμάτων στην Κίνα, αξίας άνω των 300 εκατομμυρίων δολαρίων το 2015, ανήλθαν σε μόλις 7,6 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, μειωμένες κατά 90% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Κάποιες άλλες χώρες έχουν προχωρήσει στην αποδοχή περισσότερων πλαστικών, αλλά οι συνολικές εξαγωγές πλαστικών απορριμμάτων εξακολουθούν να μειώνονται.
Στους καταναλωτές η ευθύνη
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τη σημαντική αναστάτωση στα προγράμματα ανακύκλωσης των ΗΠΑ που έχει επιφέρει η απόφαση της Κίνας καλούνται να την πληρώσουν οι καταναλωτές στους οποίους μετακυλίεται ακόμη και η ευθύνη.
Σε ορισμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων του Αϊντάχο, του Μέιν και της Πενσιλβάνια, οι εταιρείες αποβλήτων συνεχίζουν να ανακυκλώνουν, αλλά περνούν υψηλότερο κόστος στους πελάτες ή σκέφτονται να το πράξουν.
«Θα αφήσουμε τους πελάτες μας να πάρουν αυτή την απόφαση, αν θέλουν να πληρώσουν περισσότερα και να συνεχίσουν να ανακυκλώνουν ή να πληρώνουν λιγότερα και να τα μεταφέρουν σε χώρους υγειονομικής ταφής», δήλωσε σε σχετικό ρεπορτάζ των New York Times ο Μπρεντ Μπελ, αντιπρόεδρος στη Waste Management, η οποία διαχειρίζεται 10 εκατομμύρια τόνους ανακύκλωσης ετησίως.
Οι διαχειριστές της ανακύκλωσης σε Καναδά, Αυστραλία, Βρετανία, Γερμανία και άλλα μέρη της Ευρώπης «πονοκεφαλιάζουν» επίσης αναζητώντας εναλλακτικές λύσεις.
Παρ’ όλα αυτά, στις περισσότερες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων μεγάλων πόλεων, η ανακύκλωση συνεχίζεται.
Χώρες όπως η Ινδία, το Βιετνάμ και η Ινδονησία εισάγουν περισσότερα από τα υλικά που δεν υποβάλλονται σε επεξεργασία στις εγχώριες αγορές.
Και ορισμένες εταιρείες αποβλήτων εξακολουθούν να αντιδρούν στην απαγόρευση της Κίνας αποθηκεύοντας τα ανακυκλώσιμα υλικά και αναζητώντας νέους μεταποιητές ή ελπίζοντας ότι η Κίνα θα επανεξετάσει την πολιτική της.
Κίνδυνος παράνομων εισαγωγών
Μέσα σ’ αυτό το αδιέξοδο που έχει προκύψει, η Ταϊλάνδη φαίνεται ότι αποτελεί το νέο έδαφος για τα απορρίμματα ηλεκτρονικών ειδών από όλο τον κόσμο, αποτέλεσμα του αντίκτυπου της απαγόρευσης της Κίνας στις εισαγωγές και των απορριμμάτων υψηλής τεχνολογίας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από το 70% των 500 εκατομμυρίων τόνων ηλεκτρονικών αποβλήτων στον κόσμο εισήλθαν στην Κίνα το 2016. Πλέον, αυτά τα απόβλητα διοχετεύονται στη Νοτιοανατολική Ασία, γεγονός που δημιουργεί την επείγουσα ανάγκη για τη θέσπιση νέων νόμων ή της εφαρμογής των υπαρχόντων για την πρόληψη των παράνομων εισαγωγών.
http://www.efsyn.gr/
Συντάκτης: Τάσος Σαραντής
Όμιλος Φίλων Δάσους Λαμία
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ