Ομιλία στη Βουλή πραγματοποίησε ο Βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γιάννης Σαρακιώτης στο πλαίσιο της συζήτησης για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Ο κ. Σαρακιώτης έθεσε τα διακυβεύματα της επόμενης ημέρας και τόνισε την ανάγκη να υποστηριχθούν από όλες τις πτέρυγες της Βουλής οι ρυθμίσεις, που θέτουν τέλος στα αρνητικά αποτελέσματα των μνημονίων.
Συγκεκριμένα τόνισε:
«Δεν πρέπει να λησμονούμε το πλήγμα που δέχτηκε το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας την περίοδο των μνημονίων, όταν οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν έπιαναν τόπο και τα αποθεματικά των ταμείων είτε κατέληγαν βορά στις ορέξεις κερδοσκόπων είτε περικόπτονταν με πρόσχημα την απομείωση του δημοσίου χρέους με το περίφημο ‘PSI’».
Στη συνέχεια, ο Βουλευτής Φθιώτιδας στάθηκε στις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου σημειώνοντας:
«Διατηρώντας την ελάχιστη εισφορά στα επίπεδα που προέβλεπε ο Ν. 4387 του 2016, η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία μειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές για επιπλέον 250.000 μη μισθωτούς. Όσον αφορά την κύρια σύνταξη των ελευθέρων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολουμένων, η ασφαλιστική εισφορά μειώνεται από την 1/1/2019 κατά 33,3% και ορίζεται στο 13,33% από το 20% που είναι σήμερα. Παράλληλα, για τους αγρότες, η μείωση ανέρχεται στο 33,3% με το ποσοστό να γίνεται 12% από το 18%.».
Αναφορικά με την κριτική της Ν.Δ., ο κ. Σαρακιώτης διερωτήθηκε:
«Ποιος θα υλοποιούσε τις υποσχέσεις σας; Οι εφευρέτες του «υποκατώτατου» μισθού; Εκείνοι που κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας; Εκείνοι που μείωσαν τον κατώτατο μισθό πάνω
από 200 ευρώ; Εκείνοι που απορρύθμισαν την αγορά εργασίας και μείωσαν από 61% στο 45% την πλήρη απασχόληση; Οι άνθρωποι που ουσιαστικά διέλυσαν το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και έκλεισαν το μάτι στη μαύρη εργασία;»
Στο τέλος της ομιλίας του, ο Βουλευτής Φθιώτιδας δεν παρέλειψε να θέσει το δίλημμα της νέας εποχής αναφέροντας χαρακτηριστικά:
«Το ερώτημα που έχει να απαντήσει ο ελληνικός λαός είναι ένα: νεοφιλελευθερισμός και καταπάτηση κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος ή διασφάλιση των κατακτήσεων των λαϊκών κινημάτων; Θα επιστρέψουμε στην κοινωνική ζούγκλα στην οποία οι εργοδότες εισφοροδιαφεύγουν και οι εργαζόμενοι είναι όμηροι ή θα εξασφαλίσουμε την ύπαρξη ίσων δικαιωμάτων και ισότιμης πρόσβασης όλων των πολιτών στις δομές του κράτους πρόνοιας;»
Η ομιλία για τη μείωση των Ασφαλιστικών Εισφορών
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εάν ένα νομοσχέδιο κρίνονταν από τις αντιδράσεις που προκαλεί στα κόμματα της αντιπολίτευσης το σημερινό σίγουρα θα το βαθμολογούσαμε με άριστα.
Ο συνδυασμός της ουσιαστικής μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών που ψηφίζουμε σήμερα, με τη μη περικοπή των συντάξεων δημιούργησε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ αντιδράσεων στην αίθουσα της Ολομέλειας. Άγχος, αγωνία, εκνευρισμός. Αυτά τα συναισθήματα αναδύονται από τις ομιλίες των βουλευτών της αντιπολίτευσης που έχουν τοποθετηθεί έως τώρα.
Δεν αναφέρθηκε κανείς τους όμως στο πλήγμα που δέχτηκε το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας την περίοδο των μνημονίων, όταν οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν έπιαναν τόπο και τα αποθεματικά των ταμείων είτε κατέληγαν βορά στις ορέξεις κερδοσκόπων είτε περικόπτονταν με πρόσχημα την απομείωση του δημοσίου χρέους με το περίφημο ‘PSI’ Σαμαρά-Βενιζέλου.
Μέσω ενός συντεταγμένου σχεδιασμού, η σημερινή κυβέρνηση κατάφερε να αντιστρέψει την κατάσταση με τον εξορθολογισμό των οικονομικών δεδομένων του Ε.Φ.Κ.Α., αλλά και με τη
γενικότερη στρατηγική μείωσης της ανεργίας και αύξησης των απασχολούμενων οι οποίοι πλέον εισφέρουν στο ασφαλιστικό σύστημα.
Αξιοσημείωτο παράδειγμα της σημασίας της μείωσης της ανεργίας για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος είναι ότι το 2017, οι 250.000 νέοι εργαζόμενοι απέδωσαν εισφορές 472
εκατομμύρια ευρώ. Συνέβαλαν έτσι καθοριστικά στην υπεραπόδοση των εσόδων, για την οποία τότε υπήρξε περίσσιος ζήλος από την αξιωματική αντιπολίτευση να τη συνδέσει με το προσχηματικό επιχείρημα της αύξησης των φόρων.
Στο παρόν σχέδιο νόμου αποτυπώνεται η ευόδωση των θυσιών του ελληνικού λαού και της πολιτικής της κυβέρνησης. Διατηρώντας την ελάχιστη εισφορά στα επίπεδα που προέβλεπε ο Ν. 4387 του 2016, η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία μειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές για επιπλέον 250.000 μη μισθωτούς.
Όσον αφορά την κύρια σύνταξη των ελευθέρων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολουμένων, η ασφαλιστική εισφορά μειώνεται από την 1/1/2019 κατά 33,3% και ορίζεται στο 13,33% από το 20% που είναι σήμερα.
Παράλληλα, για τους αγρότες, η μείωση ανέρχεται στο 33,3% με το ποσοστό να γίνεται 12% από το 18% που θα ήταν από την 1/1/2019. Κόντρα σε κάθε καταστροφολογικό σενάριο και κάθε άποψη υπέρ της συνέχισης επιβολής δυσβάστακτων μέτρων με το επιχείρημα ότι «είναι διαρθρωτικά».
Επιπροσθέτως, μειώνονται οι εισφορές για επικουρική σύνταξη και εφάπαξ γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών στο ελάχιστο που ισχύει σήμερα, δηλαδή 64,5 ευρώ/μήνα.
Απέναντι σε αυτά τα απτά κέρδη μιας συνετής πολιτικής, τι αντιπροτείνεται από πλευράς της Νέας Δημοκρατίας;
Όπως μας πληροφόρησε ο κύριος Μητσοτάκης από βήματος της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, σκόπευε στη «μείωση εισφορών για κύρια σύνταξη από 20% που είναι σήμερα στο 15%». Όπως ανέφερε, «το μέτρο θα αφορά όλους τους εργαζομένους και θα εφαρμοστεί σταδιακά εντός τετραετίας με εμπροσθοβαρή τρόπο».
Προσπερνώ τον «εμπροσθοβαρή τρόπο» και αναρωτιέμαι: Σε ποια οικονομία; Στην «κατεστραμμένη και απαξιωμένη» όπως επιμένετε να υποστηρίζετε;
Ποιος θα υλοποιούσε τις εν λόγω υποσχέσεις σας; Οι εφευρέτες του «υποκατώτατου» μισθού; Εκείνοι που κατάργησαν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας; Εκείνοι που μείωσαν τον κατώτατο μισθό πάνω από 200 ευρώ;
Εκείνοι που απορρύθμισαν την αγορά εργασίας και μείωσαν από 61% στο 45% την πλήρη απασχόληση; Οι άνθρωποι που ουσιαστικά διέλυσαν το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και έκλεισαν το μάτι στη μαύρη εργασία;
Η εποχή, που τα εισοδήματα των πολιτών μόνο συμπιέζονταν δίχως κανένα αντίκρισμα, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και καλά θα κάνετε να το αντιληφθείτε.
Πολιτική επιλογή της σημερινής κυβέρνησης είναι να σταθεί δίπλα στον εργαζόμενο, δίπλα στον ασφαλισμένο επιχειρώντας να περιορίσει τις αδικίες εις βάρος του και να τον απαλλάξει από τα υπερβολικά βάρη και τις υπέρογκες υποχρεώσεις, που επωμίστηκε τα μνημονιακά χρόνια.
Με αυτόν τον τρόπο, στηρίζει το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και αξίες και κατακτήσεις δεκαετιών.
Το ερώτημα που έχει να απαντήσει ο ελληνικός λαός είναι ένα: νεοφιλελευθερισμός και καταπάτηση κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος ή διασφάλιση των κατακτήσεων των λαϊκών κινημάτων; Θα επιστρέψουμε στην κοινωνική ζούγκλα στην οποία οι εργοδότες εισφοροδιαφεύγουν και οι εργαζόμενοι είναι όμηροι ή θα εξασφαλίσουμε την ύπαρξη ίσων δικαιωμάτων και ισότιμης πρόσβασης όλων των πολιτών στις δομές του κράτους πρόνοιας;
Περί αυτού πρόκειται και περί αυτού καλούμαστε να ψηφίσουμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδερφοι. Τα ψέματα έχουν τελειώσει και μαζί με αυτά και τα πισωγυρίσματα στις χειρότερες ημέρες της μεταπολίτευσης.
Σας ευχαριστώ.
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ